پاجرو، خودروی SUV فول سایز ساخت کمپانی میتسوبیشی ژاپن است که به علت توانایی آفرود بالا و موفقیت های چشمگیر در مسابقات رالی در دنیا شناخته شده. میتسوبیشی پاجرو در سال 1981 در نمایشگاه خودروی توکیو معرفی و تولید آن از سال بعدش یعنی 1982 آغاز شد. این خودرو که در بازار های جهانی نام های دیگری مانند میتسوبیشی مونترو یا میتسوبیشی شوگان هم دارد جایگزین "میتسوبیشی جیپ واگن" شده بود با هدف رقابت با تویوتا لندکروز، نیسان پاترول و رنجروور در چهار نسل مختلف تا کنون تولید شده و در سراسر دنیا به فروش می رسد.
نسل اول پاجرو از سال 1982 تولید شد و تا سال 1990 در خط تولید باقی ماند. این نسل از پاجرو در نمونه های 3 درب، 5 درب و 5 درب های-روف با پیشرانه 4 سیلندر به بازار ایران وارد شد که مدل 5 در های-روف (سقف بلند) آن توسط بهداری مورد استفاده قرار می گرفت.
نسل دوم پاجرو از سال 1991 با تنوع بسیار زیادی در نوع اتاق و پیشرانه وارد خط تولید میتسوبیشی شد. این نسل از پاجرو ها ابتدا توسط نماینده وقت میتسوبیشی یعنی الماس داران در نمونه های 3 درب و 5 درب و با پیشرانه های 4 سیلندر 2.7 لیتری و 6 سیلندر 3.0 لیتری وارد ایران شدند و به محبوبیت زیادی در بازار دست یافتند. این نسل از پاجرو در سال 1998 یک فیس لیفت دریافت کرد که نتیجه آن تغییراتی در ظاهر و قوای فنی خودرو بود. پاجروی نسل دوم فیس لیفت در یک تیپ (5 درب 3.5 لیتری) و با گیربکس های دنده ای و اتوماتیک از سال 1384 تا 1386 در ایران توسط گروه بهمن مونتاژ شد.
نسل سوم پاجرو از سال 1999 روی خط تولید میتسوبیشی رفت و تا سال 2006 تولید آن ادامه یافت. این نسل از پاجرو به صورت رسمی به ایران وارد نشد و تنها تعدادی کمی از آن ها که توسط سفارت ها یا افراد به صورت شخصی وارد شده بودند در بازار وجود دارند.
نسل چهارم میتسوبیشی پاجرو در سال 2006 به بازار های جهانی معرفی شد و از سال 2007 تا 2013 به بازار ایران هم وارد شد. پاجرو های نسل چهارم در ایران از قوی ترین پیشرانه موجود یعنی 6 سیلندر 3.8 لیتری استفاده می کردند و نمونه های 3 درب و 5 درب آن ها در بازار قابل تهیه بود. پاجروی نسل چهارم بر خلاف پیشینیان خود از شاسی مستقل استفاده نمی کند و مانند کراس اور ها اتاق شاسی یکپارچه دارد.