در سال 1385، ایران خودرو با هدف عرضه نمونه به روز شده و تکامل یافته سمند، اقدام به معرفی "سورن" نمود. سورن در واقع نسخه فیس لیفت سمند بود که تغییراتی در ظاهر، کابین و امکانات رفاهی را تجربه می کرد.
سورن معمولی به لحاظ ظاهری تفاوت هایی با سمند معمولی و سمند LX داشت که شامل سپر و جلوپنجره جدید، چراغ های جلو و عقب جدید و رینگ های آلومینیومی بود. در کابین نیز تا سال 90 سورن از همان داشبورد سمند استفاده می کرد. با این تفاوت که آپشن هایی نظیر ایربگ راننده و فرمان تلسکوپی به این خودرو اضافه شده بود. نسخه های اولیه سورن از موتور XU7/L3 مشترک با پژو 405 استفاده می کردند. اما از سال 1388 این خودرو به موتور EF7 مجهز شد.
در سال 1390 ایران خودرو اقدام به معرفی نسخه ای جدید از سورن با نام سورن ELX نمود. سورن ELX تنها از موتور EF7 استفاده می کرد و تفاوت اصلی آن با سورن قبلی، استفاده از یک داشبورد جدید با تریم مشکی بود که به زیبایی داخل کابین خودرو کمک شایانی کرده بود. همچنین سورن ELX برای اولین بار با 2 ایربگ به بازار عرضه شد.
نسخه بعدی سورن، سورن ELX توربو بود که در سال 1395 توسط ایران خودرو به بازار عرضه شد. سورن توربو از موتور EF7TC استفاده می کند که نسخه توربو شارژ شده EF7 معمولی است و 150 اسب بخار قدرت و 215 نیوتن متر گشتاور دارد. البته مواردی مانند افت قدرت موتور به علت طراحی ضعیف اینترکولر، استهلاک زیاد به واسطه کیفیت ساخت پایین قطعات موتور و ترمز ضعیف مواردی بودند که باعث شدند سورن ELX توربو نتواند به موفقیت چندانی در بازار دست پیدا کند.
آخرین نسخه از خانواده سورن، سورن پلاس بود. سورن پلاس در واقع یک فیس لیفت مینور از سورن ELX است که تفاوت هایی جزئی در ظاهر و کابین خودرو داشته و از لحاظ فنی هیچ تفاوتی با سورن ELX ندارد. چراغ ها و رینگ های جدید، غربیلک فرمان مشابه با دنا، امکاناتی نظیر کروز کنترل و یک نمایشگر بالای داشبورد و تودوزی با دوخت قرمز از جمله تفاوت های سورن پلاس با سورن ELX سال است.
ایران