شاید شما هم جزو آن دسته از افرادی باشید که به خاطر علاقه یا تعصبی که روی برخی برندهای خودروسازی دارند، خرید مدلهای دست دوم آنها را به دیگر خودروهای صفرکیلومتری که با همان بودجه میتوان خریداری کرد، ترجیح میدهند، ولی توجه داشته باشید که در این میان، فاکتورهای مختلفی از جمله سلامت ظاهری و فنی خودرو، میزان استهلاک، هزینههای نگهداری و همچنین ارزش آن در مقابل مبلغ پرداختی نیز باید مورد توجه قرار گیرد. به عنوان مثال، معمولا مدلهای مختلف مرسدس بنز، در بازار دست دوم نیز ارزش و اعتبار خاصی دارند و خیلیها نسبت به خرید آنها تمایل نشان میدهند اما به نظر شما یک اتومبیل معتبر و محبوب، بعد از گذشت چند سال و با وجود کارکرد نسبتا زیاد، تا چه حد میتواند خصوصیات مثبت و بارز خود را حفظ کرده و به نمایش بگذارد؟
برای پاسخ به این سوال و به درخواست یکی از خوانندگان عزیز «خودرو امروز»، 2 مدل دستدوم مرسدس بنز یعنی C200 W203 و E240 W211 که با قیمتی کمتر از 100 میلیون تومان در بازار داخلی یافت میشوند را با یکدیگر مقایسه میکنیم.
کدام برادر خوشتیپتر است؟!
اتاق W203 و W211 مرسدس بنز برای ایرانیها کاملا شناخته شده است زیرا هر دو مدل در ناوگان پلیس راهنمایی و رانندگی و همچنین نیروی انتظامی نیز وجود دارند و در واقع اولین مدلهایی بودند که توسط نمایندگی (شرکت ستاره ایران) به کشور وارد شدند. طبیعتا E-Class نسبت به C-Class ابعاد بزرگتر و ظاهر لوکستری دارد و طراحی W211 هم به نحوی صورت گرفته که هنوز هم دلچسب و باوقار به نظر میرسد. در مقابل، C-Class W203 در کنار فاکتورهای لوکس مرسدس بنز، خصوصیات اسپرت را نیز به نمایش میگذارد که حتی در مدلهای الگانس آن مشهود است. هر دو خودرو در 4 تیپ مختلف، یعنی کلاسیک، الگانس، آوانگارد و اسپرت پکیج تولید شدهاند که مدل اول کاملا ساده، مدل دوم دارای فاکتورهای لوکس و مدل سوم و چهارم نیز دارای ویژگیها و جزئیات اسپرت (رینگ، سپرها و تزئینات داخلی) هستند. در کل چهره C200 نسبت به E240 کمی قدیمیتر و تکراری به نظر میرسد و ضمنا جهت افزایش جذابیت ظاهری E240 میتوانید بادیکیت AMG E63 و حتی چراغهای مدل فیسلیفت را نیز روی آن نصب کنید که یقینا جلوه جذابتری را برای آن به ارمغان میآورد.
یک بنز، همیشه بنز است!
اگرچه هر دو مدل، دستدوم و نسبتا قدیمی هستند اما جزئیات داخلی و راحتی کابین آنها همانند دیگر مدلهای مرسدس بنز، قابل تحسین است و البته کیفیت و دوام خوب قطعات موجب شده است تا کابین بسیاری از مدلهای کارکرده، بعد از گذشت چند سال نیز نسبتا تمیز و بدون تغییر به نظر برسد؛ هرچند که از این لحاظ، E-Class یک پله بالاتر است. البته تمیز بودن و حفظ کیفیت ظاهری کابینها به نحوه نگهداری و رسیدگی مالکان نیز بستگی دارد و در موارد زیادی دیده شده که علاوه بر پوششهای چرمی و پارچهای، تریمهای تزئیناتی و قسمتهای پلاستیکی نیز چرکشده یا آسیب دیدهاند. به عنوان مثال، یکی از خریداران E240 فقط حدود 10 میلیون تومان جهت تعویض کامل تودوزی و تزئینات کابین خرج کرده است!
صندلیهای هر دو خودرو حتی در مدلهای آوانگارد نیز نرم و راحت است و البته شکی نیست که E240، هم در قسمت جلو و هم در ردیف عقب، فضای پا و راحتی بهمراتب بیشتری دارد و برای یک مسافرت طولانیمدت کاملا ایدهآل است. از جمله تجهیزات و امکانات رفاهی مشترک در هر دو خودرو میتوان به تنظیم برقی صندلیهای جلو با حافظه و گرمکن، تهویه مطبوع اتوماتیک دونقطهای، پرده برقی عقب، نمایشگر مرکزی و نویگیشن، بلوتوث، سنسورهای پارک، کروز کنترل، سیستم شستوشوی چراغهای جلو و همچنین سانروف برقی اشاره کرد که برخی از آنها آپشن بودهاند، اما E240 میتواند تجهیزات بیشتری مانند سیستم استارت و ورود بدون کلید، سقف پانورامیک، پرده شیشههای جانبی عقب، کمک فنرهای ایرماتیک، دوربین دید عقب، DVD چنجر، TV دیجیتال و سیستم کنترل باد تایر را داشته باشد.
آرام و خسته!
منظور از واژه کمپرسور برای C200 این است که موتور 4سیلندر آن از سامانه سوپرشارژ بهره میگیرد (در نسلهای بعدی از توربو استفاده شد) و به همین خاطر است که عملکرد و کشش آن تفاوت چندانی با پیشرانه 6 سیلندر E240 ندارد. هر دو خودرو با گیربکس دستی و اتوماتیک در بازار داخلی یافت میشوند که نوع اتوماتیک آن، حالت اسپرت هم دارد. در کل، گیربکس 5 سرعته اتوماتیک این مدلها در شتابگیریهای اولیه تاخیر دارد و البته C200 علیرغم قدرت کمتر پیشرانه و به خاطر وزن کمتر و وجود سوپرشارژ، کمی چابکتر از E240 به نظر میرسد اما در هر صورت، شتابگیری هر دو مدل نسبت به سدانهای لوکس امروزی چندان قابل توجه نیست، خصوصا اینکه عمدتا کارکردی بیش از 100 هزارکیلومتر دارند و حتی اگر کلیه سرویسهای آنها بهموقع و کامل انجام شده باشد باز هم افت محسوسی در عملکرد آنها مشاهده میشود. سواری هر دو مدل نرم و راحت است و البته E240 اگر دارای سیستم تعلیق ایرماتیک باشد، بهمراتب نرمتر از C200 است.
همچنین تعدادی از E240های موجود در بازار داخلی، همان خودروهای پلیس هستند که بعدا به فروش رسیدند و یقینا کارکرد بسیار بالاتری (بیش از 200 هزار کیلومتر) نسبت به مدلهای شخصی دارند که معمولا علاوه بر انجام تعمیرات اساسی، بسیاری از قطعات آنها توسط خریداران تعویض شده است. از جمله ایرادات و مشکلاتی که در مدلهای کارکرده C200 و E240 مشاهده شده است، میتوان به اشکال در سیستم keyless، اختلال در عملکرد سوپرشارژ، افت شدید عملکرد موتور (به علت عدم رسیدگی و انجام صحیح سرویسها)، نقص در سیستم گیربکس، شنیده شدن سر و صدا از قسمت داشبورد (در مدلهایی با کارکرد خیلی زیاد)، اختلال در باز و بستهشدن سقف پانورامیک و همچنین لاستیکسایی عقب (بیشتر در E240) اشاره کرد و تعمیرکاران معتقدند که معمولا قطعات جلوبندی و دیسک ترمز بسیاری از این مدلها به طور کامل تعویض شده است. پیشنهاد ما به شما این است که حتما قبل از خرید اینگونه از خودروها به مراکز خدماتی و تعمیراتی معتبر و شناختهشده مراجعه کنید تا وضعیت فنی و سلامت بدنه خودرو به طور کامل و با تجهیزاتی مانند دیاگ چک شود، ضمن اینکه در این صورت، میزان کارکرد واقعی خودرو نیز مشخص میشود (معمولا هزینه این کار حدود 120 هزار تومان است).