احساس مطمئن; اشتیاق برای جاده; استارت بزن، حرکت کن، لذت ببر چرا که رانندگی اهمیت دارد.
اینها شعارهایی است که کمپانی مزدا در طول این سالها به کار برده است. شعارهایی که خودروهای مزدا را جالب و لذتبخش معرفی میکند. هرچند تمام خودروهای خط تولید کمپانی مزدا سرگرمکننده نبوده است (درست مثل نسل اول مزدا MPV) اما این خودروساز کوچک ژاپنی تا حدود زیادی به این شعارها پایبند بوده است. با این حساب به نظر شما بهترین خودروهای تولیدی این کمپانی کدام خودروها هستند.
در ادامه 10 خودروی برتر مزدا در طول تاریخ را معرفی میکنیم.
مزدا R350 اولین خودروی واقعی تولیدی مزدا بود اما خودروی 4 نفره P360 کارول خودرویی بود که مزدا را وارد بازار کرد. این خودرو که در کلاس ویژه خودروهای سبکوزن (کلاس کی) به تولید میرسید از مزایای بیمه و مالیات سود میبرد. P360 کارول خودروی کوچکی بود که تنها 3 متر طول و 525 کیلوگرم وزن داشت. موتور چهار سیلندر و 358 سیسی این خودرو هم در قسمت عقب خودرو قرار گرفته بود.
این خودرو از روبرو چهرهای معمولی و ساده داشت اما شیشهی عقب این خودرو شیبی معکوس داشت که وجههی خودرو را کاملاً متمایز میکرد. درنهایت چند سال بعد از مدل اولیه در دههی 60 میلادی، تریم قویتر این خودرو با نام P600 کارول وارد بازار شد.
در سال 1974 کمپانی مزدا دیوانهی موتورهای دوار بود و در آن سال تصمیم گرفت تا این موتور را بر روی پیکاپ تراک سری B سوار کند. ایدهی استفاده از موتور گشتاور پایین در خودروهای کار عجیب به نظر میرسید، درنهایت با این کار REPU بیشتر شبیه به یک تراک اسپرت شد تا یک کشندهی سنگین.
در موتور دوار 13B-ای که بر روی تراک ها سوار شد تغییراتی دیده میشد که سر سیلندرهای بزرگتر مهمترین قسمت آن بود. مزدا برای اینکه این تراک را از تراک های سری B متمایز کند راحتترین راه را انتخاب کرد و عبارت "Rotary Power" را بر روی درب عقب حکاکی کرد.
کمپانی مزدا بین سالهای 2005 تا 2007 مدل ویژهای از مزدا 6 سدان را تولید کرد که فراتر از یک تریم و رنگ بدنهی خاص اش بود. این خودرو که در آمریکا مزدا اسپید 6 یا آتنزا نامیده میشد از موتور اصلی مزدا 6 بهره میبرد موتوری توربوشارز، چهار سیلندر و 2.3 لیتری که 274 اسب بخار نیرو تولید میکرد. این موتور با گیربکس شش سرعته دستی جفت میشد.
کمپانی مزدا سیستم انتقال قدرت AWD را برای این خودرو در نظر گرفت. با این سیستم 50 درصد گشتاور تولیدی به چرخهای عقب منتقل میشد و در نتیجه عملکرد بهتری را رقم میزد.طراحی جلو و عقب مزدا اسپید 6 هم با مزدا 6 معمولی متفاوت بود، این طراحی ظریف چهرهی خودرو را منحصربهفرد نشان میداد.
RX-3/ساوانا بر اساس خودروی مزدا گرند فامیلیا/808 ساخته شده بود. این خودروی چهار سیلندر با موتور دوار، اسپرت تر از سریهای قبل بود و در مدلهای کوپه، سدان و واگن به تولید میرسید.RX-3 کوچکتر از RX-2 بود اما در بعضی بازارها موتور دوار 12A خودروی RX-2 را زیر کاپوت خود میدید. البته در حالت استاندارد این خودرو با موتور دوار کوچکتر 10A به تولید میرسید.
درست مثل تمام خودروهای موتور دوار مزدا، هدف ساخت RX-3 شرکت در مسابقات بود، این خودرو هم با شرکت در مسابقات موفقیتهای بسیاری کسب کرد.
مزدا RX-8 آخرین خودروی موتور دوار کمپانی مزدا بود. این خودروی زویایی که در سال 2004 معرفی شد موتور دواری 1.3 لیتری داشت که 247 اسب بخار نیرو تولید میکرد.
برخلاف سری موفق RX-7، مزدا توربوشارژی برای سری RX-8 در نظر نگرفت. البته مزدا برای این خودرو 2 صندلی دیگر در نظر گرفت تا RX-8 خودرویی 4 نفره نامیده شود. دربهای نیمهای عقب هم در این خودرو فضای بیشتری برای ورود و خروج سرنشینان عقب فراهم کرده بود.
مزدا با معرفی اینوس کازمو در سال 1990، یک پرچمدار لوکس گرند تورینگ را به مجموعهی خود اضافه کرد. اینوس کازمو که تنها با گیربکس 4 سرعته اتوماتیک ارائه میشد یک کوپه دیفرانسیل عقب چهارنفره بود. مزدا توربوشارژر را بهصورت آپشن برای موتور دوار آن در نظر گرفته بود.
تریم سطح بالای این خودرو یک پیشرانه 2.0 لیتری متشکل از سه موتور دوار داشت که 300 اسب بخار نیرو و 402 نیوتن متر گشتاور تولید میکرد. اینوس کازمو ویژگیهای منحصربهفرد دیگری هم داشت که آن را از سایر خودروهای 1990 متمایز میکرد، سیستم مسیریابی GPS و یک صفحهنمایش لمسی رنگی!
ایونس کازمو که خودرویی سریع، نرم و لوکس بود خودرویی بسیار پرمصرف و گرانقیمت بود.
خودروهای کلاس کی، خودروهایی با هدف مشخص هستند که بهمنظور رفتوآمدها و کارهای روزانه ساخته شدهاند. مزیت این خودروها در ژاپن معافیت از مالیات و حق بیمه است؛ اما در زمان معرفی اتوزام AZ-1، مزدا تمام معادلات را برهم زد و اهمیتی برای این ویژگیها قائل نشد. این خودرو که در کلاس کوپهی دو درب قرار میگرفت در اصل توسط سوزوکی به تولید میرسید و با ساختاری موتور وسط و دیفرانسیل عقب بیشتر از آن که کاربردی باشد رنگ و بویی اسپرت داشت. این خودرو 720 کیلوگرمی موتوری سه سیلندر و توربوشارژ داشت که 63 اسب بخار نیرو تولید میکرد. مزدا مدل سطح بالای این خودرو را با نام مزدا اسپید وارد بازار کرد، این خودرو با دیفرانسیل لغزش محدود، سیستم تعلیق ارتقا یافته و کیت بدنهی آئرودینامیک اسپرت تر از قبل به نظر میرسید.
درواقع میتوان گفت برای کسانی که توان خرید هوندا NSX را نداشتند اتوزام AZ-1، مدل کوچکشدهی هوندا NSX بود.
کازمو آغازگر نسل خودروهای موتور دوار کمپانی مزدا بود. بعد از تست نمونه آزمایشی در یک دوره گسترده، در سال 1967 تولید اولیه این کوپهی دیفرانسیل عقب آغاز شد. نسل اولیه این خودرو پیشرانهای 1.0 لیتری داشت که از دو موتور دوار تشکیل میشد و 110 اسب بخار نیرو تولید میکرد.
قدرت تولیدی در نسل دوم کازمو به 128 اسب بخار رسید، شاید این میزان نیرو شگفتانگیز نباشد اما وزن محدود 900 کیلوگرمی کازمو این رویه را تغییر میداد. کازمو مثل سایر خودروهای ژاپنی آن زمان استایلی لیز و دینامیک داشت که با چراغهای جلوی آئرودینامیکی تکمیل میشد.
اگر از علاقهمندان دنیای خودرو باشید حتماً نام این خودرو را شنیدهاید. خودرویی که تولید آن از سال 1990 آغاز شد حالا وارد بیست و ششمین سال تولیدش شده است. MX-5 میاتا در چهار نسل تبدیل به پرفروشترین رودستر تمام زمانها شد. خودرویی ساده و بدون سقف که لذت رانندگی را دو جندان کرد.
فرمول موفقیت میاتا درست مثل نسل اول است، بدنهای سبکوزن در غالب یک رودستر نرم با یک موتور چهار سیلندر قوی که نیرو را به چرخهای عقب منتقل میکند.
باوجود مدلهای ویژهی بیشماری که طی این سالها به تولید رسیده انتخاب مدل برتر کمی سخت است؛ اما طرفداران این سری مدل مزدا اسپید MX-5 که بهصورت استاندارد مجهز به توربوشارژ است را بیشتر میپسندند. دلیل اصلی قرار گرفتن MX-5 در جایگاه دوم حضور موفق آن در بازارهای جهانی و تثبیت موقعیتش در جهان است. البته شاید این مسئله به مذاق هر کسی خوش نیاید.
خودرویی که بالاتر از همه و در صدر لیست قرار میگیرد باید یک ویژگی خاص به همراه داشته باشد.RX-7 واقعاً برازندهی این عنوان است. نسل اولیهی RX-7 در سال 1978 معرفی شد و تا 25 سال به تولید رسید. 25 سال بقا برای یک خودروی اسپرت واقعاً شگفتانگیز است و این موضوع وقتی جالبتر میشود که بدانید این خودرو در تمام دوران تولیدش موتوری زیر کاپوت داشت که باور رایج و معمول در مورد خودروها را به چالش میکشید.
استفاده از انواع مختلف موتورهای دوار با تنفس طبیعی و یا توربوشارژ مزدا نهتنها باعث بقای RX-7 شد بلکه باعث رشد و شکوفایی این خودرو شد.RX-7 نسبت به رقیبانش وزن و بالانس مناسبتری داشت و همین ویژگی هندلینگ این خودرو را افزایش میداد به طوری که هندلینگ این خودرو با هندلینگ بیشتر خودروهای مسابقهای گرانقیمت برابری میکرد.
امروزه تنها میراثی از RX-7 باقی مانده و شایعات بازگشت و احیای این سری خودرو در آینده به گوش میرسد.