برلیانس H230 اتوماتیک یک خودروی سدان سگمنت B یا همان ساب کامپکت است که توسط کمپانی برلیانس چین تولید می شود. این خودرو ابتدا در نمایشگاه پکن چین همزمان با سری H300 معرفی شد و از سال 2012 روی خط تولید برلیانس رفت. سه سال بعد، در سال 1394 سایپا نیز این خودرو را به بازار ایران آورد و مونتاژ آن را در خط تولید پارس خودرو آغاز کرد.
طراحی ظاهری
برلیانس H230 اتوماتیک ظاهر جذابی ندارد و شاید با کمی سخت گیری بتوان آن را در گروه خودرو های زشت بازار ایران دسته بندی کرد؛
در نمای جلو اولین چیزی که جلب توجه می کند چراغ های مثلثی شکل H230 اتوماتیک هستند که از لحاظ ظاهری شباهت هایی به محصولات جدید مرسدس بنز نیز دارند. این چراغ ها توسط یک جلو پنجره با دو خط افقی به یکدیگر متصل شده اند و پایین تر از آن ها نیز ورودی هوای سپر و در دو طرف آن چراغ های مه شکن قرار گرفته اند. قابل ذکر است که در مدل های 1396 طرح جلوپنجره تغییر کرده و لانه زنبوری شکل است و سپر نیز طرح متفاوتی دارد.
نمای کناری برلیانس H230 اتوماتیک کاملا ساده طراحی شده و احتمالا زیبا ترین (بخوانید قابل تحمل ترین) بخش طراحی ظاهری این خودرو است. آینه های خودرو روی درب ها نصب شده اند و ظاهر مدرنی به کنار H230 اتوماتیک داده اند. یک خط در راستای دستگیره درب ها از گلگیر جلو تا گلگیر عقب کشیده شده و در پایین درب ها نیز دو خط از جلو به عقب رفته اند که با ایجاد یک فرورفتگی باعث افزایش زیبایی خودرو شده اند. تنها نکته منفی ای در نمای کناری برلیانس H230 اتوماتیک دیده می شود رینگ های 15 اینچی هستند که مقداری کوچک به نظر رسیده و فضای گلگیر را خالی گذاشته اند.
در نمای عقب، عجیب ترین نکته قابل مشاهده نوشته سایپا در سمت چپ، برلیانس در سمت راست و لوگوی پارس خودرو در میان آن ها است که این خودرو را به 3 برند مختلف منتسب می کنند! چراغ های عقب یک تکه و از نوع لامپی هستند که طراحی چندان هماهنگی با چراغ های جلو ندارند. در پایین سپر نیز یک دیفیوزر به رنگ مشکی دیده می شود که هیچ خروجی اگزوزی بر روی آن در نظر گرفته نشده و تنها چراغ های مه شکن در دو سمت آن نصب شده اند.
کابین و فضای داخلی
کابین برلیانس H230 اتوماتیک مانند ظاهرش طراحی متفاوتی دارد و در تمام نقاط آن از پلاستیک خشک با کیفیت متوسط به پایین استفاده شده، فرمان خودرو سه شاخه D کات بوده و خبری از پوشش چرمی یا دکمه های کنترلی بر روی آن نیست و تنها تزئینات نقره ای قسمت پایینی آن باعث ایجاد تفاوت شده اند. صفحه کیلومتر خودرو ابعادی نسبتا کوچک دارد و یک مانیتور نیز میان آمپر های دور موتور و سرعت سنج وجود دارد و کامپیوتر سفری از طریق آن قابل دسترسی است.
در کنسول میانی داشبورد یک صفحه نمایش کوچک دیده می شود که اطلاعات مربوط به سیستم پخش و ساعت از طریق آن قابل مشاهده اند. پایین تر از آن پنل تهویه مطبوع دستی خودرو قرار گرفته و کمی پایینتر سیستم پخش MP3 خودرو دیده می شود. نوار افقی میانی داشبورد نیز نقره ای رنگ است که با تزئینات نقره ای رنگ غربیلک فرمان هارمونی ایجاد کرده اند. صندلی های برلیانس H230 اتوماتیک پوشش پارچه ای دارد و در عقب نیز فضای پای زیادی برای سرنشینان در نظر گرفته نشده است.
مشخصات فنی
برلیانس H230 اتوماتیک از یک موتور 4 سیلندر 1.5 لیتری تنفس طبیعی بهره می برد که 103 اسب بخار در 5800 دور قدرت و 138 نیوتون متر در 3800 دور گشتاور تولید کرده و این نیرو را از طریق یک گیربکس 4 دنده AMT به چرخ های جلو منتقل می کند. این خودرو در قسمت جلو از سیستم تعلیق مک فرسون و ترمز های دیسکی خنک شونده و در قسمت عقب از سیستم تعلیق یکپارچه و ترمز های کاسه ای استفاده می کند که البته این ترمز های به سیستم های ABS (ترمز ضد قفل) و EBD (توزیع الکترونیکی نیروی ترمز) نیز مجهزند. مصرف سوخت برلیانس 1190 کیلوگرمی در هر 100 کیلومتر رانندگی سیکل ترکیبی، حدودا 6.5 لیتر بنزین است که عددی اقتصادی به نظر می رسد.
امکانات ایمنی و رفاهی
برلیانس H230 اتوماتیک به 2 ایربگ برای راننده و سرنشین جلو مجهز است و موفق شده تا 5 ستاره ایمنی از موسسه C-NCAP دریافت کند تا در لیست خودرو های ایمن بازار ایران قرار بگیرد.
از لحاظ امکانات رفاهی این خودرو در سطح معمولی قرار دارد؛ شیشه بالابر های برقی، آینه های جانبی برقی، سانروف دو حالته برقی، سیستم تهویه مطبوع دستی، پخش MP3، صندلی های پارچه ای با تنظیم دستی، کامپیوتر سفری، تنظیم ارتفاع نور چراغ های جلو و سیستم ISOFIX تنها امکانات قابل ذکر برلیانس H230 هستند.
تجربه رانندگی با برلیانس H230 اتوماتیک
هنگام ورود به کابین برلیانس H230 اتوماتیک اولین نکته ای که جلب توجه می کند انبوه پلاستیک هایی خشکی است که در رودری ها و داشبورد این خودرو به کار رفته اند، تا جایی که این موضوع حتی در غربیلک فرمان نیز دیده می شود و سازنده از روکش چرمی برای فرمان خودرو استفاده نکرده است. با چرخاندن سوییچ، موتور 1.5 لیتری خودرو روشن می شود و شروع به حرکت می کنیم؛ در اولین برخورد شتاب و کشش ضعیف خودرو توی ذوق می زند و در ادامه رفتار های عجیب گیربکس (که البته مربوط به ذات گیربکس های AMT است) باعث دلسردی بیشتر می شود.
تعویض دنده ها با تاخیر انجام می شوند و واکنش های پدال گاز نیز اصلا جالب توجه نیست. از این ها که بگذریم سواری خودرو کاملا نرم و قابل قبول است و به جز صدای زیاد موتور سر و صدای دیگری داخل کابین شنیده نمی شود. با بالا رفتن سرعت یکپارچه بودن تعلیق عقب به سرعت خودنمایی می کند و خودرو هندلینگ خوبی از خود به نمایش نمی گذارد و از سوی دیگر، ترمز ها نیز چندان پر قدرت نیستند بنابراین باید کاملا قید رانندگی اسپرت با برلیانس H230 اتوماتیک را بزنیم زیرا هیچ کدام از ارکان اصلی آن مانند موتور، گیربکس، تعلیق و ترمز برای این کار ساخته نشده اند! در رانندگی عادی اوضاع کمی بهتر است اما باز هم توانایی برآورده کردن انتظارات را ندارد؛ مصرف سوخت خودرو بسیار کم است اما کشش ضعیف خودرو مناسب سفر های خانوادگی به خصوص در جاده های کوهستانی نیست. فضای پای ردیف عقب و رفتار های عجیب گیربکس نیز خود مازاد علت برای لذت بخش نبودن رانندگی با برلیانس H230 اتوماتیک هستند و در مجموع می توان گفت که این خودرو صرفا مناسب برای رانندگی روزمره شهری بوده برای استفاده اسپرت یا مسافرت های خانوادگی چندان نمی توان روی آن حساب باز کرد.
برلیانس H230 اتوماتیک در بازار
برلیانس H230 اتوماتیک در بازار امروز رقبایی مانند جک J5 اتوماتیک، پژو پارس اتوماتیک، تندر نود اتوماتیک و زوتی آریو دارد. در میان خودرو های با سن و سال بیشتر می توان از هیوندای ورنا، رنو مگان و مزدا 323 نیز به عنوان رقیمتی این خودرو نام برد. برلیانس H230 اتوماتیک در مجموع استهلاک پایین، مصرف سوخت اقتصادی، ایمنی بالا و سواری متوسطی دارد. اما از سوی دیگر شتاب گیری ضعیف، گیربکس بد، کیفیت متریال پایین، صندلی های ناراحت، هندلینگ ضعیف و ظاهر نه چندان جالب از نقاط ضعف آن هستند و اگر این موارد برای شما اهمیت دارند بهتر است این خودرو را فراموش کرده به سراغ رقیبان آن بروید یا حتی با اندکی افزایش بودجه برلیانس H320 را تهیه کنید که از هر لحاظ خودرویی بهتر و منطقی تر نسبت به برادر کوچک ترش است.
