نویسنده
هایلوکس ویگو، نسل هفتم تویوتا هایلوکس است از سال 2004 توسط تویوتا معرفی و به بازار های جهانی عرضه شد. هایلوکس ویگو در طول مدت حیات خود چند فیس لیفت را تجربه کرد و با قوای حرکتی متنوعی در نسخه های مختلف به فروش رسید.
در ایران نیز این خودرو بسیار محبوب شد و به فروش بالایی دست یافت. همچنین برخلاف تویوتا هایلوکس 2016، هایلوکس ویگو تنوع تیپ بسیار زیادی در بازار ایران دارد؛ دو کابین و تک کابین، بلند و کوتاه، دیفرانسیل عقب و دو دیفرانسیل، دیزلی و بنزینی!
مزایا و معایب هایلوکس ویگو
- توانایی آفرود بالا
- جان سختی
- قابل اعتماد بودن
- تنوع زیاد
- تعمیرات آسان
- سواری خشک
- هندلینگ ضعیف
- مصرف بالا
- فقر امکانات رفاهی
مشخصات فنی
اکثر هایلوکس ویگو های موجود در ایران از یک موتور 4 سیلندر بنزینی 2.7 لیتری تنفس طبیعی با کد 2TR-FE استفاده می کنند که حداکثر 158 اسب بخار قدرت در 5200 دور در دقیقه و 241 نیوتن متر گشتاور در 3800 دور در دقیقه تولید می کند. این توان تولیدی از طریق یک گیربکس 5 دنده دستی یا 4 دنده اتوماتیک AT به چرخ های عقب یا هر 4 چهار چرخ خودرو (بسته به تک دیفرانسیل یا دو دیفرانسیل بودن آن) منتقل می شود.
دیگر موتوری که روی برخی هایلوکس های ویگو دیده می شود، موتور 2 لیتری تنفس طبیعی 1TR-FE است که حداکثر 134 اسب بخار قدرت و 182 نیوتن متر گشتاور دارد. یک موتور دیزلی 2.4 لیتری با کد 2L-T نیز روی ویگو های ایران وجود دارد که بیشینه توان آن 96 اسب بخار و 191 نیوتن متر است.
تویوتا هایلوکس ویگو در محور جلو از سیستم تعلیق دو جناغی و در محور عقب از سیستم تعلیق صلب با فنر شمش استفاده می کند. همچنین قابل ذکر است که این خودرو در دو نسخه بلند و کوتاه در بازار وجود دارد که تفاوت میان آن ها در کمک فنر ها و ارتفاع خودرو از سطح زمین است. (نسخه های بلند معمولا کاربرد آفرودی و نسخه های کوتاه کاربرد باربری دارند.)
سیستم انتقال قدرت این خودرو در نسخه دو دیفرانسیل نیز از نوع پارت-تایم 4WD است؛ یعنی در حالت عادی نیرو به چرخ های عقب منتقل شده و در صورت استفاده از دنده کمک سنگین یا سبک، نیرو به هر چهار چرخ خودرو منتقل می شود. خبری از قفل دیفرانسیل عقب نیز در این خودرو نیست!
ترمز های هایلوکس در محور جلو از نوع دیسکی خنک شونده و در محور عقب از نوع کاسه ای هستند. امکاناتی نظیر ترمز ضد قفل ABS و توزیع الکترونیکی نیروی ترمز EBD نیز برای آن در نظر گرفته شده اند.
امکانات ایمنی و رفاهی
مدل های اولیه هایلوکس نسل 7 در تست تصادف موفق به کسب 4 ستاره ایمنی از موسسه آسیا انکپ شدند. البته در سال های بعدی نسخه فیس لیفت 2011 این خودرو تمام 5 ستاره موجود را بدست آورد. هایلوکس های نسل 7 داخل ایران داخل ایران تنها 2 ایربگ برای سرنشینان جلو داشته و به سیستم کنترل پایداری نیز مجهز نیستند.
از لحاظ امکانات رفاهی نیز هایلوکس چندان حرفی برای گفتن نداشته و خودروی بسیار کم آپشنی است؛ شیشه بالابر و آینه های برقی، سیستم تهویه مطبوع دستی با دریچه برای ردیف عقب (در مدل های دو کابین)، کروز کنترل، صندلی راننده برقی و مه شکن جلو تمام امکاناتی هستند که در فول ترین نسخه ویگو وجود دارند.
طراحی ظاهری
تویوتا هایلوکس ویگو طراحی بسیار ساده ای دارد که باعث محبوبیت و ماندگاری آن شده است. نسخه اولیه این خودرو که در سال 2004 معرفی شد در طی زمان دچار 2 فیس لیفت شد (یکی در سال 2008 و دیگری در سال 2011). هر 3 فیس این خودرو در ایران موجود بوده و تفاوت هایی جزئی با یکدیگر دارند.
نسخه اولیه 2004: مدل اولیه هایلوکس است که با چراغ های جلو با راهنمای نارنجی شناخته می شود. جلو پنجره این مدل نیز از روی نقطه اتصال لوگوی تویوتا به زیر جلو پنجره شناخته می شود.
فیس لیفت 2008: در این نسخه چراغ های جلو کاملا رنگ سفید گرفتند، فرم جلوپنجره تغییر کرد و شکل سپر جلو و دریچه ورودی هوای آن نیز متفاوت شد.
فیس لیفت 2011: در دومین فیس لیفت هایلوکس ویگو، چراغ های جلو شکل مربعی تری به خود گرفتند، جلو پنجره بزرگتر شده و فرم خطی با رنگ کروم پیدا کرد. سپر جلو نیز مقداری تهاجمی تر شد و در کل خودرو اندکی مدرن تر به نظر می رسید.
طراحی کابین
در کابین هایلوکس ویگو چیز ویژه ای در انتظار سرنشینان نیست، یک داشبورد بسیار ساده که البته در بسیاری از نمونه های وارداتی قرمز رنگ است به همراه یک فرمان 4 شاخه بزرگ روبروی راننده قرار دارند. دنده کمک خودرو نیز از نوع مکانیکی بوده که جذابیت کابین را بیشتر کرده است (البته برای عاشقان خودرو!)
جمع بندی
بعد از گذشت سال ها از عمر این خودرو، هایلوکس ویگو همچنان خودروی ارزشمند و کاملا قابل اعتمادی بوده و بسیاری از آفرود سواران از ویگو به عنوان خودروی محبوب خود استفاده می کنند. به خصوص در این روز ها که پیکاپ های صفر کیلومتر چینی نظیر جک T8 و مکث کلوت به دنبال فروش بیشتر هستند، باز هم بسیاری از افراد به درستی به دنبال خرید یک نمونه دست دوم ویگو می روند.
هایلوکس ویگو برای افرادی مناسب است که به دنبال یک پیکاپ آفرودی با استهلاک کم و قابلیت های فنی فراوان بوده و آپشن و جذابیت های بصری برای ایشان اهمیت چندانی ندارد.
