چند روزی است که بعضی از خودروسازان داخلی کشور شروع به داستان گفتن و ساز زدن برای گران کردن خودرو برای سال آینده در تریبون‌های کرده‌اند.

موضوع افزایش قیمت خودروها برای سال جدید، موضوعی تکراری در سال‌های اخیر است. این در حالی است که تا قبل از سال ۱۳۹۰ همزمان با سال جدید فقط با افزایش قیمت بیمه و مالیات، درصد ناچیزی هم خودرو گران می‌شد. برای مثال، خودرو پراید که در سال ۱۳۸۹ حدود ۷ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان بود، در سال ۱۳۹۰ با افزایش بهای بیمه و مالیات، این خودرو به قیمت ۷ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان افزایش پیدا کرد. این رقم، افزایش حدود ۵ درصدی خودرو را در سال ۱۳۹۰ نشان می‌دهد.

اما از این زمان به بعد شاهد افزایش سالانه بیش از ۳۵ درصدی خودرو بودیم؛ به طوری که در سال ۱۳۹۱ خودرو حدود ۶۰ درصد، در سال ۱۳۹۲ حدود ۴۰ درصد و در سال ۱۳۹۳ حدود ۳۵ درصد توسط خودروسازان داخلی گران شد.

خودروسازان داخلی در سال‌های گذشته، دلیل گران شدن خودرو به صورت میلیونی را افزایش قیمت دلار عنوان می‌کنند، اما کارشناسان منتقد این موضوع هستند. آنها این سوال را مطرح می‌کنند که مگر خودرو پراید یا پژو چقدر قطعات آن وارداتی است و ارزبری دارد؟! این خودروها تا بیش از ۹۰ درصد قطعات آنها در داخل کشور ساخته می‌شود و ارتباطی با افزایش قیمت دلار ندارند، بنابراین دلیلی برای افزایش چند میلیونی آنها در هر سال وجود ندارد.

در این میان، مساله گران کردن خودرو توسط خودروسازان ظاهرا همچنان ادامه دارد و این روزها بحث و صحبت‌هایی از پیشنهادات خودروسازان برای افزایش قیمت خودرو شنیده می‌شود؛ موضوعی که فقط و فقط به نفع تولیدکنندگان خودرو است و این گروه به فکر جمع کردن سودهای بیشتری از طریق فروش خودروهای بی‌کیفیت و بدون خدمات هستند. در واقع خودروسازان حتی یک درصد هم به فکر جیب مردم نیستند؛ در صورتی که در سال گذشته مدیران خودروسازان اعلام می‌کردند با افزایش تولید خودرو، قیمت آن نیز نه‌تنها افزایش پیدا نمی‌کند، بلکه کاهش پیدا خواهد کرد.

بر این اساس، در حال حاضر این سوال مطرح است که مردم به چه ساز خودروسازان باید برقصند؟! در دوره‌ای خودروسازان می‌گفتند با افزایش تولید، قیمت را پایین می‌آوریم که همان مثال قدیمی است که می‌گویند فروش بیشتر با سود کمتر، موفقیت بزرگی است. ولی در سال‌های گذشته شاهد هستیم که خودروسازان چه فروش و تولید‌شان بیشتر شود و چه کمتر شود، از گران کردن بیش از ۳۰ و ۴۰ درصدی خودرو خوشحال هستند و لذت می‌برند و هیچ به فکر مردم نیستند. اما با این حال، این موضوع تنها با نظارت و کمک بعضی از اقتصاددانان کشور قابل اصلاح است، اما متاسفانه مدیران خودروسازی هیچ کدام از این‌ها را قبول ندارند و خودشان تصمیم‌گیرنده هستند و فقط به جیب و سود خود می‌اندیشند.