هزینههای زیاد در طراحی و توسعه محصولات، زمان زیادی که صرف ارائه نهایی میشود و همچنین کار سخت در تشخیص ذائقه مشتریان، همه و همه، باعث میشود تا هر حرکتی در صنعت اتومبیل با خطر همراه باشد. با این حال، برخی از شرکتهای خودروسازی، این خطرها را به جان میخرند و نتیجهی آن را هم میبینند.
ارائه یک سری جدید از محصولات و هزینه کردن نزدیک به ۲ میلیارد دلار برای توسعهی یک سیستم هیبرید جدید و همچنین یک کارخانه تولید انبوه فیبرکربن، از جمله کارهایی است که ب ام و برای ساخت یک اتومبیل درونشهری انجام داده است و در نوع خود، حرکت بسیار بلندپروازانه و توأم با خطری بوده است. برای بسیاری از طرفداران پیشرفتهای صورت گرفته در خودروهای سری i راضیکننده نبود. در همین حال، ب ام و، مدل i3 را ارائه کرده که با توجه به تکنولوژیهای به کار رفته در آن، واقعاً اتومبیل تأثیرگذاری است و ب ام و برای ارائه آن، واقعاً هوشمندانه عمل کرده است.
پس از طراحی این خودرو و ارائه آن، زمان زیادی طول کشید تا توسعه داده شود. موفقیت این مدل، تا حدود زیادی به طراحیهای شخصی به نام «فیلیپ ای. پِین» وابسته است؛ کسی که قرار بوده نمایی از یک تراک بزرگ برای این خودرو ایجاد کند. البته از لحاظ ظاهری تفاوتی نکرده است، فقط موتور V10 بر نحوه برخورد با نسل دوم، تأثیر میگذارد. در همین حال، نسل جدید رام، سود زیادی را برای کرایسلر به ارمغان آورده است.
میتوان گفت که برای تویوتا که بزرگترین خودروساز جهان است، پول، مسئله مهمی نیست و میتواند با صرف اندکی هزینه، در بازار، ریسک انجام دهد و نگرانی زیادی از نتایج آن نداشته باشد. با این حال، معرفی تویوتا پریوس در سال ۱۹۹۷ با یک سری تکنولوژیهای آزمایشی و باتریهای سنگین و ولتاژ بالا که باید پس از مدتی تعویض میشدند، واقعاً حرکتی شایسته تقدیر بود؛ بهخصوص در زمانی که پیشرفتهای هوندا در این زمینه با شکست مواجه میشد.
معرفی این مدل، علامت سؤالهای زیادی را ایجاد میکند؛ مثلاً اینکه یک خودروی کلاس S لکسوس تولید شود که صرفاً یک مدل قابلاعتماد از آن، با هزینههای نگهداری کمتر و ۲۰ هزار دلار ارزانتر وجود داشته باشد، آیا نتیجهای خواهد داشت؟
از جمله کارهای دیوانهواری که فورد در اواسط دهه ۸۰ میلادی انجام داد و همه طرفداران این خودروساز را شگفت زده کرد. در واقع، فورد با معرفی «تورس»، تمام کمپانی خود را به قمار گذاشت. تصور کنید که مدل فورد LTD، اساس طراحی تورس بوده و فورد برای طراحی آن، چقدر زمان و هزینه صرف کرده است.
الون ماسک، نفر اول تسلا، فوقالعاده ثروتمند است و همچنین، نفوذ خیلی زیادی دارد. بنابراین میتوانید مطمئن باشید که در پروژه تسلا، پولهای دولتی زیادی خوابیده است. ولی با این حال، تأسیس یک کمپانی جدید در سال ۲۰۰۳ بر اساس تکنولوژی روز و گرانقیمت الکتریکی با شرایط سخت بازار، شجاعت بسیاری را میطلبد. از اینرو، تسلا یکی از خط شکنهای دنیای اتومبیلسازی است که راه دیگری را برای موفقیت برگزیده است.
آندره سیتروئن، به این دلیل کمپانیاش را به میشلن واگذار کرد که پس از تولید مدل «ترکشن آوانت» به عنوان یک خودروی انقلابی در دنیای اتومبیل که از بدنه یکپارچه استفاده میکرد و دارای موتور و سیستم هدایت خودرو در جلو بود، هزینههای زیادی متحمل شد و دچار ورشکستگی شد. مدل انقلابی بعدی سیتروئن، DS بود که در زمان خودش، پیشرفتهترین اتومبیل دنیا شناخته میشد. پس از DS، مدل CX ارائه شد که از تمام تکنیکهای بهکار رفته در DS، مانند سیستم هیدرولیک کمپلکس و بدنه آیرودینامیک، استفاده کرده بود. در همینحال، این خودرو میخواست از یک موتور گردان برای روشنایی استفاده کند. امّا این پروژه در لحظه آخر به خاطر مسائل اقتصادی متوقف شد و باعث شد تا سیتروئن، میلیونها دلار ضرر کند و عاقبت تحت پوشش کمپانی پژو قرار گیرد.
با این حال، هنگام وارد شدن CX به بازار، این مدل توانست خودروی سال شود و در طی مدت ۱۶ سال تولید، بیش از ۱/۲ میلیون دستگاه بفروشد.
اِی ام سی همیشه شجاعت زیادی داشته است. این کمپانی در سال ۱۹۵۸ مدلهای سایز بزرگ خود، هادسون و نش را که فروششان افت کرده بود را از خط تولید کنار زد و به جای آن، رمبلر را ارائه کرد. این آخرین تلاش این خودروساز امریکایی برای بقا بود و کار بسیار پرخطری نیز بود؛ زیرا رقبایی مانند جنرالموتورز، کرایسلر و فورد، حضور پرقدرتی در بازار داشتند. امّا AMC اتومبیل سایز بزرگ خود را کنار گذاشت و فقط به خودروهای متوسط و کامپکت، روی آورد. این استراتژی، جواب داد و توانست ۱۰۰ درصد افزایش فروش ایجاد کند. در سال ۱۹۶۰، رمبلر، سومین برند پرفروش اتومبیل از فورد و شورولت بود. این تصمیم شجاعانه، الهامبخش شرکتهای دیگر خودروساز، در سالهای پس از آن شد.
کسی که در دهه ۷۰ میلادی به ایرلند شمالی رفت تا خودروساز شود.
معرفی یک مدل جدید با طراحی ظاهری عجیب با شیارهایی که در جلوپنجره آن به کار رفته، واقعاً یک خودکشی اقتصادی است.