قبل از معرفی RS2 در سال ۱۹۹۴، استیشن‌واگن‌های زیادی ساخته می‌شدند که سرعت بالایی داشتند، امّا هیچکدام از آنها مانند این آئودی آبی‌رنگ، جایگاهی در میان خودروهای پرفورمنس نداشته است. RS2 نه‌تنها سرآغاز یک سری از واگن‌های سریع در محصولات آئودی شد، بلکه یک ژانر کاملاً جدید در دنیای خودرو ایجاد کرد. شاید اگر آئودی RS2 معرفی نمی‌شد، امروزه مدل‌های دوست‌داشتنی‌ای مانند کادیلاک CTS-V و مرسدس‌-‌اِی‌ام‌جی E63 استیت نیز وجود خارجی نداشتند.

به همین دلیل، شاید بسیاری از ما یک تشکر و سپاسگذاری به آئودی بدهکاریم. امّا اگر اندکی در رویدادهای آن زمان دقیق‌تر شویم، خواهیم دید که پورشه شایستگی بیشتری در این زمینه دارد. هنگامی که آئودی می‌خواست یک نسخه سریع‌تر از کوپه S2 بسازد، از پورشه برای این منظور کمک گرفت. پورشه نیز موتور 2.2 لیتری پنج سیلندر آئودی را مجهز به توربوشارژرهای خود کرد و خروجی آن را به ۳۱۵ اسب‌بخار رساند.

همچنین ترمزهای 968 کلوب اسپورت، چرخ‌های 964 توربو و یک گیربکس ۶ سرعته دستی، از جمله تجهیزات دیگری بودند که در RS2 کار گذاشته شدند. نکته قابل‌توجه در مورد این استیشن‌واگن، رسیدن به سرعت ۳۰ مایل یا ۴۸ کیلومتر بر ساعت در مدت 1.5 ثانیه بود؛ زمانی که سریعتر از یک مک‌لارن F1 اتفاق می‌افتاد.

آئودی از آنجا که می‌خواست RS2 یک خودروی منحصر به فرد باشد، تصمیم گرفت تا آن را تنها در فرمت استیشن‌واگن عرضه کند؛ موضوعی که باید به تصمیم‌گیرنده‌اش آفرین گفت.