نگاهی گذرا بر قیمت خودروهای خارجی موجود در بازار ایران و مقایسه آن با قیمت نمایندگی و بازارهای جهانی نشان می‌دهد که ابزار تعرفه چه کمک بزرگی به خودروسازان داخلی کرده تا با خیال راحت و بدون نگرانی از کاهش مشتری به دلیل کیفیت پایین تولیدات، مدام به فکر افزایش قیمت باشند.

چند روزی است که بحث افزایش قیمت خودروهای داخلی باز هم سر و صدای زیادی در محافل رسانه‌ای ایجاد کرده و انتقادات مردم نسبت به کیفیت پایین این خودروها و عدم تناسب آن با کیفیت خودروهای تولیدی افزایش یافته است؛ خودروهایی که در بازار داخل به صورت انحصاری تولید و عرضه می‌شوند و به واسطه نبود رقیب قیمتی، یکه تاز بازار شده‌اند.

یکی از دلایل اصلی این اتفاق را می‌توان سیاست‌های تعرفه‌ای دانست که به شدت کفه بازار را به نفع تولیدات داخل سنگین کرده و قیمت خودروهای وارداتی را به نحو قابل توجهی افزایش می‌دهد. بدیهی است که در چنین بازاری خودروهای وارداتی گرچه از نظر کیفیت قابل قیاس با تولیدات داخلی نیستند، اما به دلیل قیمت‌های بالایی که برای آنها در بازار داخل تعیین می‌شود، خریدار چندانی پیدا نخواهند کرد.

در چنین شرایطی مشتریان با قدرت خرید بالا و یا حتی متوسط ناچارند که از خودروهای تولید شده در داخل کشور استفاده کنند؛ خودروهایی که سازندگان آنها هر از گاهی بنا به دلایل مختلف اقدام به افزایش قیمت می‌کنند و چون هنوز فاصله تا رسیدن به قیمت خودروهای وارداتی زیاد است، می‌توانند بدون نگرانی از کاهش تقاضا و بدون تلاشی جدی به منظور افزایش واقعی کیفیت تولیدات به کار خود ادامه دهند.

در اینجا بد نیست نگاهی به قیمت خودروهای خارجی موجود در بازار کشور داشته باشیم. قیمت‌هایی که در ادامه آمده چهار نرخ مختلف از خودروهایی با برندهای معتبر را نشان داده است. مروری بر این قیمت‌ها نشان می‌دهد که در صورتی که خودروسازان داخلی قرار بود بدون ابزار تعرفه به مقابله با خودروهای خارجی بروند، با چه قیمت‌هایی از سوی طرف مقابل مواجه بوده و چه رقبایی را پیش روی خود داشتند.