در حالی که طی سال گذشته صنعت خودروسازی، بارها صادرات خودرو و ایجاد کارخانه در کشورهای دیگر را در دستور کار خود قرار داده است، بررسی ها نشان می دهد که این اقدام در عمل پیامد مثبت قابل توجهی را به دنبال نداشته است. از عجیب ترین این موارد، ساخت کارخانه در سنگال است. حال، سفیر غنا در تهران با قدرتمند برشمردن صنعت خودروسازی ایران، گفته است که در صورت فراهم شدن مقدمات لازم، میتوان محصولات خودرویی ایران را به این کشور در غرب آفریقا وارد کرد.
اریک اسوبوتنگ روز گذشته، در همایش آشنایی با فرصتهای تجاری غرب آفریقا، بیان کرد: بررسیهای ما حاکی از آن است که خودروهای ایرانی، قابلیت ورود به غرب آفریقا و به طور خاص غنا را دارند و در صورتی که کارخانههای تولید در آفریقا فعال شود، میتوان این محصولات را به بازار آفریقا وارد کرد.
در سالهای گذشته ایران تلاش کرده است که به نوعی از ظرفیت این کشور غرب آفریقا استفاده کند. از این رو کارخانه ای با احداث کارخانه ای با هزینه ۱۰۰ میلیون دلاری، در این کشور احداث شد و بعد از آن، مشخص شد که اینکار آورده ای برای صنعت خودروسازی به همراه نداشته، زیرا زیرساخت انتقال برق جهت ایجاد کارخانه در سنگال وجود نداشته است.
به گفته امیرحسین کاکاوند، کارشناس صنعت خودرو، این کشور توان کافی برای تأمین برق این کارخانه نداشته است، ظرفیت سوخت گیری برای خودروهای بنزینی و تولید آنها وجود نداشته و کارخانه نیز در مکان درستی احداث نشده است.
اسوبوتنگ با بیان اینکه یک اتحادیه بزرگ اقتصادی در آفریقا در حال شکل گیری است، ادامه داد: در صورتی که توافقات برای تاسیس این اتحادیه نهایی شود، میتوان انتظار داشت که جابجایی کالاها میان کشورهای آفریقایی با معافیت گمرکی و پایینترین تعرفه جابجا شود، به همین دلیل، در صورت فعال کردن خطوط تولید ایرانی در آفریقا، میتوان این محصولات را میان کشورهای مختلف صادر کرد.
سفیر غنا در تهران با اشاره به ظرفیتهای تجاری مشترک میان دو کشور، اضافه کرد: غنا شرایط خوبی در تولید محصولات کشاورزی و غذایی دارد و در سالهای گذشته در این حوزه صادرات داشته است. در کنار آن ظرفیت اقتصاد ایران نیز برای تولید و صادرات کالا به آفریقا و غنا بسیار بالاست و از این رو میتوان انتظار داشت که تجارت مشترک میان دو کشور افزایشی قابل توجه پیدا کند.
وی همچنین اضافه کرد: غرب آفریقا جمعیتی بالغ بر ۴۷۰ میلیون نفر دارد و از این رو میتواند یک بازار تجاری مناسب و گسترده برای کشوری مانند ایران محسوب شود و با پیگیری اتحادیه اقتصادی آفریقا، این تبادلات میتواند در میان تمام کشورهای قاره آفریقا اجرایی شود.