در چین سازندگان در سه رده کیفی محصولات خود را برای بازارهای مختلف تولید می‌کنند. قسمتی از این تولیدات حتی شامل مونتاژ یا ساخت محصولاتی بسیار سطح بالا نظیر تبلت های معروف و خودروهای برندهای معتبر می‌شود. در رده بعدی محصولاتی با کیفیت بالا و نه ممتاز جای می‌گیرند. هایما به همراه جیلی در همین رده‌بندی قرار دارند. البته این رده‌بندی توسط وزارت صنایع این کشور تعیین می‌گردد. در هر صورت تعیین کیفی یک محصول تنها از روی کاغذ امکان‌پذیر نیست و نیاز به آزمونی طولانی‌مدت و قرار گرفتن در شرایطی واقعی دارد.

ایران‌خودرو نیز همانند سایپا برای تکمیل سبد محصولات خود، شریکی بهتر از چینی‌ها را پیدا نکرده است. از سویی در سال گذشته با مشکلات تحریم، تولید خودروهایی نظیر 207 و سوزوکی در این شرکت با محدودیت‌های فراوانی همراه شد. برای جبران بخشی از بازار از دست رفته، اکنون این شرکت قصد دارد تا یک شاسی‌بلند را از محصولات هایمای چین به تولیدات خود اضافه کند. احتمالاً این خودرو در ایران خودروی خراسان به روی خط تولید خواهد رفت و با وجودی که همچنان از ادامه تولید سوزوکی گرندویتارا در این شرکت دفاع می‌شود، اما می‌توان انتظار داشت که این شرکت؛، از هم‌اکنون آلترناتیو این محصول را آماده کرده است.

هایما در سال 1992 تأسیس شده است. این شرکت با مشارکت FAW و هاینان برای عرضه خودروهای مزدا در چین شروع به کار کرد. هنوز هم طیف وسیعی از محصولات این شرکت متعلق به مزدا می‌باشد. البته در سال 2009 همکاری و مشارکت با مزدا به علت کپی بدون مجوز یکی از محصولات این شرکت به پایان رسیده است. همان‌طور که مشاهده می‌نمایید، این شرکت بسیار جوان و بدون تجربه است و شاهد اولین محصولات نیمه مستقل آن هستیم.

با اینکه هنوز مدل انتخابی برای عرضه در ایران رسماً اعلام نشده، اما با توجه به شاسی‌بلند بودن آن، ما تصمیم گرفتیم در ابتدا از محصول رده‌بالای این شرکت شروع کنیم. هایما S7 بزرگ‌ترین و گران‌قیمت‌ترین خودروی شاسی‌بلند این شرکت چینی محسوب می‌شود.

طبق انتظار، طراحی و پلتفرم این خودرو از روی مزدا CX 7 برداشته شده است. حتی آرم و لوگوی این شرکت نیز شباهت زیادی به مزدا دارد. درمجموع طراحی این خودرو دلنشین است حتی اگر مشابه یا کپی محصولات دیگر باشد. چراغ‌ها و جلوپنجره نیز طراحی هماهنگ و زیبایی دارند. خطوط پهلویی بدنه نیز یک حالت دینامیک به آن بخشیده‌اند.

درون کابین برای پنج مسافر فضای مناسبی وجود دارد. در واقع این فضا به اندازه کافی بزرگ است و برای سر و پای سرنشینان محدودیتی وجود ندارد. با این وجود برخلاف انتظار فضای بار چندان بزرگ نیست.

فضای داخلی با روکش چرم مصنوعی به صورت استاندارد پوشش داده شده است. صندلی‌های الکتریکی با تنظیم چند جهته و گرمکن درونی، سیستم تهویه مطبوع خودکار و کروز کنترل نیز به صورت استاندارد در این خودرو وجود دارند.

برای تأمین انرژی از موتور چهار سیلندر 2.0 لیتری 16 سوپاپ با زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ها استفاده شده است. این موتور از طریق یک گیربکس پنج سرعته دستی و یا اتوماتیک تنها می‌تواند چرخ‌های جلو را به گردش درآورد. بیشینه نیروی تولیدی 147.5 اسب بخار در دور موتور 6000 می‌باشد. گشتاور نیز در دور 4500 نهایتاً به 180 نیوتن متر می‌رسد.

اطلاعات فنی منتشره از این خودرو بسیار محدودند و حتی در سایت خود سازنده نیز اشتباهاتی نظیر ذکر واحد کیلووات برای گشتاور جای تعجب دارد!

در بخش قیمت این خودرو در حد چری تیگو و کیا سول به فروش می‌رسد و البته لااقل نسبت به تیگو یا ام وی ام X33 در ایران از طراحی به‌مراتب بهتر و کیفیت بالاتری سود می‌برد.

تجهیزات رفاهی کامل و ایمنی مناسب با استفاده از سیستم‌هایی نظیر ESP، کنترل و نمایش فشار باد تایرها، 4 سنسور رادار، فرمان بشکن و پشت‌سری‌های فعال، ارتفاع مناسب کف برای حرکت در خارج از جاده، فنربندی و تعلیق مناسب و طراحی خوب از نکات مثبت این خودرو به شمار می‌آیند.