لینکلن به آرامی از خواب ناز برخاسته است. در حالی مدل‌های جدید این شرکت در کشور چین مورد استقبال شدیدی قرار می‌گیرند، فرصت برای توسعه و برنامه‌های جاه‌طلبانه این شرکت نیز مهیا می‌گردد. از همان ابتدای تأسیس لینکلن، این شرکت در پی رقابت با ب ام و، آئودی، مرسدس و جگوار بود. اما هیچ گاه لینکلن در حد چنین رقبایی جدی گرفته نشد.

اکنون که جنرال موتورز می‌خواهد با کادیلاک، دوباره در بازار خودروهای لوکس، عرض اندام کند، فورد نیز با بیوک به چنین راهکاری می‌اندیشد.

قدم نخست در چنین احیای بزرگی، توجه به جوان‌سازی شرکت است. در حالی که بیشتر مخاطبان فعلی لینکلن را افراد مسن تشکیل می‌دهند، این شرکت همانند کادیلاک نیاز به خون تازه و مدل‌های جوان‌پسند اسپرت دارد. شاید یک کوپه دیفرانسیل عقب بر مبنای موستانگ، شروع خوبی باشد.

در قدم بعدی این شرکت به سراغ خودروهای لوکس و بزرگ می‌رود. احیای لینکلن کانتیننتال، بر اساس مدل مفهومی MKR که ویژگی‌های مدرن را با طراحی منحصر به فرد این شرکت درآمیخته، یک روش سودمند است. توسعه مدل‌های MKS فعلی نیز کار سختی نیست. فضای کابین MKC نیز برای شروع کار یک کابین مجلل و با کیفیت چیزی کم ندارد.

در حالت ایده آل در زیر کاپوت این خودرو یک موتور طولی مثلاً 10 سیلندر قرار خواهد گرفت. با این حال در دنیای واقعی این موتور جای خود را به موتور V6 از خانواده اکوبوست یا V8 با حجم 5.0 لیتر متعلق به فورد موستانگ خواهد داد. انتقال نیرو هم به چرخهای عقب از طریق یک گیربکس 9 سرعته خودکار با کلاچ دوگانه صورت می‌گیرد که امکان تعویض دستی از طریق شیفترهای روی فرمان نیز به هیجان ماجرا می‌افزاید.

رقابت در این کلاس آسان نیست. جایی که مرسدس کلاس S به عنوان پیشاهنگ در حرکت است و ب ام و سری 7 و آئودی A8، لکسس LS، جگوار XJ و حتی مازراتی کواتروپورته و کیا K900 نیز در آن قرار دارند. کادیلاک نیز به زودی با پرچم‌دار جدید خود CT6 به این جمع می‌پیوندد. دلیلی برای عدم حضور لینکلن وجود ندارد اما در عین حال باید خودرویی در حد و اعتبار رقبا را معرفی نماید. آیا لینکلن دوباره خودروی شماره یک و مدل انتخابی رئیس جمهور آمریکا خواهد شد؟ اگر کادیلاک بگذارد، شاید.