وضعیت عرضه و تولید خودروهای وانت‌بار در کشورمان نه‌تنها جالب نیست بلکه به معنای اعم کلمه درام و غم‌انگیز است! در حالی که در حوزه خودروهای سواری – علیرغم انحصارها و تنگناهایی که دیده می‌شود- کورسویی از امید وجود دارد؛ در این عرصه، به‌سختی می‌توان بارقه‌ای از پیشرفت و اصلاح را مشاهده نمود. در حال حاضر، مدل‌هایی در خطوط تولیدی‌مان جای خوش نموده‌اند که در ورای مرزهای میهن، ردپای آن‌ها را تنها می‌توان در قبرستان‌های خودرو و در بهترین حالت در موزه‌ها مشاهده نمود، خودروهایی که نه ایمنی درخوری دارند، نه راحتی مناسبی و نه حتی زیبایی حداقلی! شاید تنها مزیتشان را بتوان در حیطه باربری آن‌ها ردیابی نمود و نه جایی دیگر.

از سوی دیگر، در حیطه مونتاژ و واردات هم این دسته از خودروها جای بسیار اندکی را اشغال نموده و به علت بهای بسیار بالایی که دارند، از کارکرد اصلی خود کاملاً خارج گشته‌اند. معدود نمونه‌های چینی که در کشورمان مونتاژ می‌گردد از برچسب قیمتی بین 60 الی 70 میلیون تومان برخوردارند و نمونه‌های وارداتی ژاپنی هم بهایی 150 میلیونی و یا بیشتر را بر پیشانی خود حمل می‌کنند، که بالطبع مالکیت آن‌ها را از دسترس اکثریت اقشار جامعه خارج می‌کند. شاید به همین سبب است که هنوز هم این دسته از وانت‌بارها نتوانسته‌اند جایگاه شایسته‌ای را در سیستم حمل‌ونقل عمومی کشورمان بیابند و به‌جز معدودی از خریداران شخصی، این خودروها کماکان توسط ادارات و نهادهای دولتی به کار گرفته می‌شوند. چه بسا این امر را هم شاهدیم که از وانت‌های مدرن وارداتی و یا حتی چینی، همچون مدلی تفریحی! و یا حتی SUV بهره گرفته شده و به‌ندرت هم شاهد حمل و یا جابه‌جایی بار توسط صاحبانشان هستیم. البته در این زمینه نیز تا حد زیادی حق با دارندگان این خودروهاست؛ آخر با توجه به این حجم از تورم، گرانی و نیز کمبود لوازم یدکی که گریبان گیر خودروهای مدرن است، چه کسی حاضر می‌شود که با وانتی 170 میلیونی به باربری بپردازد؟!

اخیراً به دلایلی چند، که مهم‌ترین آن عدم پاس شدن استانداردهای پایه ایمنی از سوی برخی از این وانت‌بارهای پرتیراژ است، سازندگان آن‌ها اقدام به تعویض و یا آرایش ظاهری بعضی از این مدل‌ها نمودند، اما ای کاش پیش از ارائه محصول، با مطالعه بیشتری عمل کرده و یا لااقل اصول اولیه‌ای را مراعات می‌نمودند، نه حالا که خودروهایی به‌ظاهر نو ولی باطناً کهنه‌ای جایگزین مدل‌های پیشینشان گشته‌اند که معلوم هم نیست که در درازمدت از کارایی بهتری برخوردار باشند.

در حالی که خودروسازانمان در حیطه تولید و یا عرضه وانت‌بارهای مدرن و ایمن، چندین دهه عقب‌تر از همتایان جهانی خویش و به‌خصوص سازندگان مشهور و قدر آمریکایی و ژاپنی هستند، همتایان چینی‌شان با سرعت سرسام‌آوری در این عرصه پیشروی نموده و پی‌درپی هم در حال ارائه مدل‌های جدیدتر و نیز مدرن‌تر می‌باشند، گرچه ممکن است که محصولات ارائه شده از طرف آن‌ها به لحاظ استانداردهای کیفی در حد و اندازه سازندگان برتر غربی و یا شرقی نباشد ولی به لحاظ ظاهری و رفاهی آن‌چنان با آنان نزدیک است که برای اشخاص عادی و نیز ناآشنا با زیروبم‌های دنیای خودرو، تشخیص تفاوت‌های بین آن‌ها و دیگر رقبایشان بسیار دشوار است.

نکته جالب هم اینجاست که این پروسه توسط خودروسازانی از این دیار صورت گرفته که از شهرت اندکی برخوردارند ولی در عرصه عمل خروجی کار آن‌ها بسیار متفاوت و شاید هم بهتر از سازندگان ایرانی است. این روزها شاهد هجوم سخت خودروسازان چینی به بازار سواری‌ها و کراس اوورها هستیم و به‌احتمال قریب‌به‌یقین، با این روندی هم که در پیش گرفته‌اند در دهه آینده خواهند توانست دیگر سازندگان برتر پیکاپ در دنیا را به دردسر جدی اندازند. به‌خصوص در ممالک در حال توسعه آسیایی و آفریقایی و… عرصه وسیعی برای فروش و جولان دهی این دسته از خودروها وجود دارد. البته کماکان نیز شاهدیم که سازندگان چینی بازارهای مدرن و توسعه یافته را فراموش نکرده‌اند و صادرات متعددی هم که از سوی آن‌ها به ممالکی همچون استرالیا و بریتانیا و…صورت می‌گیرد گواهی روشنی بر این امر است (بخش عظیمی از این خودروها نیز ساخت شرکت گریت‌وال می‌باشد).

خودرویی که در تصویر ملاحظه می‌کنید محصولی جدید از شرکت فودای بوده و نام کامل آن XIONGSHI F22 می‌باشد قرار است که در آینده‌ای نزدیک فروش آن در بازار (چین) آغاز شود. به لحاظ فنی نیز این پیکاپ بر مبنای مدل SUV این شرکت، یعنی مدل LANFU تکوین یافته است. این خودرو از طراحی جذاب و گیرایی برخوردار است و از ویژگی‌های برجسته آن نیز می‌توان به جلوی پنجره آن اشاره نمود که پیرامون چراغ‌های جلو را به زیبایی هر چه تمام‌تر فراگرفته است.

در حال حاضر، خودروی F22 تنها در نسخه دوکابین عرضه می‌شود و فعلاً نیز از ارائه نمونه دو درب آن خبری نیست. پیشرانه مورد استفاده در آن هم مشابه همان نوعی است که پیش‌تر در مدل LANFU بکار رفته است، این موتور که منشأ آن از شرکت میتسوبیشی ژاپن است از نوع بنزینی بوده و 2.4 لیتر حجم دارد، خروجی توان آن برابر با 136 اسب‌بخار و گشتاور تولیدی آن هم معادل 200 نیوتن‌متر است. علاوه بر این، یک پیشرانه 1.9 لیتری توربو دیزل هم برای این خودرو در نظر گرفته شده است که از توانی معادل 136 اسب‌بخار و گشتاوری برابر با 300 نیوتن‌متر برخوردار است. هر دوی این پیشرانه‌ها به همراه یک جعبه‌دنده پنج سرعته دستی عرضه می‌گردد. این مدل در حالت استاندارد خود به‌صورت دیفرانسیل عقب ارائه می‌شود ولی گزینه چهارچرخ متحرک هم در آن اختیاری است.

بهای این خودرو از حدود 100,000 یوآن شروع شده و به 130,000 یوآن ختم می‌گردد. در حال حاضر، این وانت‌بار یکی از ارزان‌ترین پیکاپ های فول سایزی است که در بازار چین عرضه می‌شود. همچنین قرار است که این مدل به اقصی نقاط جهان نیز صادر گردد. لغت XIONGSHI در زبان چینی به معنای شیر (LION) است که نامی مناسب برای این خودرو در سرتاسر دنیاست.