اطلاعات راجع به لکسس LC500h

باید اذعان کرد که در هر صورت، آینده درازمدت صنعت اتومبیل‌، عاری از موتورهای احتراق داخلی با سوخت فسیلی خواهد بود. تویوتا به‌درستی این موضوع را تشخیص داده و به همین دلیل است که تصمیم گرفته که یک مدل هیدروژنی برای برند لوکس لکسس تا سال ۲۰۲۰ عرضه کند. امّا این مدل، اولین تلاش‌های این خودروساز را برای حضور در بازار وسایل نقلیه هیدروژنی در بر نمی‌گیرد؛ چرا که این برند قبلاً در سال گذشته، مدل چالش‌برانگیز «میرای» را ارائه کرده است. امّا قبل از اینکه خودروهای پیل سوختی و الکتریکی جاده‌های بدون راننده آینده را اشغال کنند، در میان مدت، این هیبرید‌ها هستند که تعدادشان رو به افزایش خواهد بود.

تنها یک ماه از زمانی که لکسس مدل زیبای LC500 را معرفی کرده، می‌‌گذرد؛ یک مدل ۲ در V-8 که این کمپانی امیدوار است بتواند به عنوان مدل سال ۲۰۱۸، دوباره خون تازه‌ای در میان کوپه‌های سطح بالای بازار تزریق کند. لکسس به‌تازگی از یک نسخه «هیبرید» نیز برای این مدل جذاب بنزینی خبر داده است: LC500h؛ مدلی که بسیار فراتر از یک مدل هیبریدی بنزینی-الکتریکی معمولی است.

این LC هیبرید جدید با معرفی یک سیستم انتقال قدرت هیبرید طولی جدید همراه است؛ سیستم که تویوتا عنوان «سیستم هیبرید چند مرحله‌ای» را برای آن به کار برده است. این سیستم شامل یک CVT است که در کنار دو موتور الکتریکی قرار می‌گیرد (چیزی شبیه به سیستم «هیبرید سینرجی درایو» در پریوس) و یک گیربکس معمولی ۴ سرعته اتوماتیک به این ترکیب اضافه می‌کند. یعنی در اینجا، دو گیربکس مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر در حال فکر کردن به توسعه گیربکس هیبرید دو حالته توسط جنرال‌موتورز، ب‌ام‌و و دایملر-کرایسلر در یک دهه پیش هستید، باید گفت که چندان هم از موضوع دور نشده‌اید.

امّا سیستم «چند مرحله‌ای» در برخی مواقع می‌تواند سیستم «دو حالته» را در زمینه کارآیی پشت‌سر بگذارد. به گفته کوجی ساتو (Koji Sato)، سرپرست مهندسی در لکسس، یکی از اهداف اصلی در این سیستم، حذف شرایط سطح پایین یک سیستم CVT معمولی و افزایش حسّ واکنش مستقیم در پدال گاز بوده است. مطمئناً هیچ کمپانی خودروساز دیگری به اندازه لکسس در زمینه کیفیت و رضایت‌مندی به اندازه لکسس شهرت ندارد.

در همین حال، لکسس قبول دارد که رانندگی در حالت «نرمال» یا «اکو» با LC500h تفاوت چندانی با هیبریدی‌های معمولی مجهز به CVT نخواهد داشت. تنظیمات انتقال قدرت به شکل مناسب، گیربکس ۴ سرعته را در خروجی دو موتور CVT قرار می‌دهند؛ به این معنا که موتورهای الکتریکی نیازی به سرعت چرخش بالا نداشته و در نتیجه، میزان راندمان کلی سیستم پیشرانه افزایش پیدا می‌کند. همچنین این تنظیمات جدید باعث می‌شود که خودروی هیبریدی لکسس صرفاً با الکتریسیته بتواند مسافتی برابر ۱۴۰ کیلومتر طی کند. این در حالی است که سیستم گیربکس قبلی که در مدل‌هایی چون LS600h و GS450h به کار گرفته شده، امکان طی مسافتی معادل ۱۰۰ کیلومتر را در اختیار قرار می‌دهد. اگر بخواهیم مقایسه‌ بیشتری انجام دهیم، برای سیستم «دو حالته» این مسافت برابر ۵۱/۵ کیلومتر بوده است. امّا اگر LC500h را در یکی از حالت‌های «اسپورت» یا «اسپورت پلاس» تنظیم کنیم، اینجاست که سیستم انتقال قدرت با استفاده از تکنولوژی موسوم به «دنده‌های مجازی»، همانند یک گیربکس ۱۰ سرعته (مشابه نسبت دنده‌ها در گیربکس مدل معمولی LC500) عمل می‌کند.

در حال حاضر، «ساتو» در مورد وزن کلی LC500h چندان مطمئن نیست، ولی احتمال می‌دهد که این خودرو وزنی مشابه یک ب‌ام‌و سری 6 داشته باشد. بنابراین، با توجه به اضافه وزن حداقل ۶۸ کیلوگرمی ناشی از باتری‌های لیتیومی و تجهیزات الکترونیکی مرتبط با آن، LC هیبریدی احتمالاً‌ وزنی در حدود ۲ هزار کیلوگرم داشته باشد.

در حالی که لکسس از رسیدن کوپه V-8 با قدرت ۴۶۷ اسب‌بخار در «زیر ۴/۵ ثانیه» به سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت خبر می‌دهد، نسخه هیبریدی این خودرو، سطح قدرت کمتری خواهد داشت و اگر بخواهیم دقیقاً بگوییم، خروجی پیشرانه آن به اندازه ۱۱۳ اسب‌بخار پایین‌تر خواهد بود. بنابراین شاید شتاب زیر ۵ ثانیه برای LC500h اندکی خوش‌بینانه باشد. بخش احتراق داخلی سیستم پیشرانه این خودروی هیبریدی را یک موتور ۳/۵ لیتری V-6 با چرخه اتکینسون تشکیل می‌دهد که خروجی آن معادل ۲۹۵ اسب‌بخار و ۴۷۲ نیوتن‌متر برآورد شده است. ۵۹ اسب‌بخار باقیمانده را موتور/ژنراتور بزرگ موجود در سیستم انتقال‌قدرت «چند مرحله‌ای» تأمین خواهد کرد. سازمان حفاظت محیط زیست امریکا در‌ آینده تخمین‌های خود را از مصرف سوخت این مدل ارائه خواهد کرد، ولی در حال حاضر، می‌توان اعدادی مانند ۷/۵۹ و ۶/۳۶ لیتر را در هر ۱۰۰ کیلومتر، به ترتیب در شهر و جاده انتظار داشت. ضمن اینکه مصرف سوخت زیر ۶ لیتر در جاده نیز چندان دور از انتظار نیست.

فارغ از تفاوت‌های سیستم پیشرانه، ویژگی‌های متمایز ظاهری این نسخه هیبریدی چندان زیاد نیستند. یکی از واضح‌ترین آنها، یک سری نشان‌ها و یک شیفتر نسبتاً متفاوت با ظاهری شبیه به نمونه خود در «پریوس» است. ولی LC500h از همان تایرها، چرخ‌ها، پنل‌های بدنه و طراحی کابینی استفاده می‌کند که در LC500 به کار گرفته شده است که نکته چندانی بدی برایش محسوب نمی‌شود؛ چرا که LC دارای ظاهری بسیار زیبا و ترکیبی مناسب از ظرافت و خشونت است و طراح سه رنگ کابین آن، متشکل از رنگ‌های آبی، نارنجی و سفید، مطمئناً می‌تواند جذابیت‌های زیادی داشته باشد. همچنین جزئیات به کار رفته در طراحی این کابین، از اهمیت این بخش از خودرو برای لکسس حکایت دارد. شرایط LC از نزدیک به مانند این است که کوپه‌های اسپورت دهه ۱۹۶۰ میلادی را با چرخ‌های بزرگ، یک چهره خشونت‌بار و یک قامت عریض‌تر برای قرن بیست‌ویکم آماده کرده باشند.

امّا برای راندن این شاهکار لکسس، حداقل باید تا یک سال دیگر صبر کرد. این در حالی است که بسیاری از تجهیزات و جزئیات تکنولوژی‌هایی که در این خودرو به کار گرفته شده‌اند، هنوز کاملاً معرفی نشده‌اند. در هر صورت، LC500h و LC500، مطمئناً تمام تجهیزات راحتی، لوکس و ایمنی موردانتظار را در خود خواهند داشت و قیمت احتمالی آنها به ۱۰۰ هزار دلار نزدیک خواهد بود.

با توجه به خودروهایی چون لکسس LC، مدل جدید اینفینیتی Q60، کلاس S کوپه و سری 6 قدرتمند ب‌ام‌و، کلاس کوپه‌های بزرگ بازار خودرو احتمالاً یک رنسانس را تجربه خواهد کرد. این در حالی است که لکسس تنها خودروسازی است که در این کلاس، از یک نسخه هیبرید خبر داده است. اینکه رقابت سختی در این بخش بسیار محدود از بازار شاهد باشیم یا خیر، موضوعی است که در آینده مشخص خواهد شد.