در اکثر خودروها به صورت سنتی و کاملا عادی ، اهرم ها و دسته هایی موجود است ، این دسته ها و اهرم ها برای اموری چون برف پاک کن ها و راهنما و دسته دنده و یا همان اهرم تعویض دنده ، می باشند .

سیستم تعویض دنده از زمان اختراع اتومبیل ، به دلیل وجود انتقال قدرت با ضرایب مشخص ، همیشه وجود داشته و گاهی نیز به صورتهای متفاوتی به دید آمده است .

منظور از محل قرار گیری اهرم تعویض دنده ، جایگاهی است که راننده به آن دسترسی داشته و بتواند سیستم تعویض دنده را به انجام برساند .

منظور از کنسول میانی خودرو ، در تمام خودروها چه در ردیف جلو و چه در ردیف عقب ، فاصله ای میان دو سرنشین راننده و جانبی ( که عموما به عنوان شاگرد آنرا شناسایی می نمایند ) ، وجود داشته . در این میان یا بهتر بگوییم در این فاصله در ردیف جلو ، محلی قرار داده شده است که برای جاگذاری برخی موارد طراحی شده است و گاهی با طراحی فانتزی به داشبورد متصل می گردد . به بیان دیگر بخشی که فضای داخلی خودرو را به قسمت ( به دو بخش ) مساوی تقسیم می نماید را کنسول میانی گویند .

حال اگر اهرم تعویض دنده ( دسته دنده ) بر روی این قسمت قرار داشته باشد ، گوییم که محل اهرم دنده در کنسول میانی قرار دارد .

پدال های پشت فرمان

در حال حاضر خودرو سازان به دنبال این بوده که ، تمرکز راننده را از رانندگی به چیز دیگری معطوف ننمایند ، و این در صورتی است که در ابتدای امر دید راننده و توجه راننده از جلو ( و یا حداکثر دید آیینه ها ) به جایی دیگر جلب نشود .

یکی از مواردی که تمامی رانندگان با آن همیشه مشکل داشته اند ، دید و توجه کافی به تعویض دنده بوده است . این مورد یکی از مواردی بوده است که همیشه رانندگان با آن مشکل داشته ، در تعویض دنده های دستی ، دنده گاهی اوقات گیر کرده ، و یا دنده گاهی اوقات درست جا نمی رود ، که طبعا توجه راننده از رانندگی به کنسول میانی جلب شده و این مهم را بوجود می آورد که توجه راننده از رانندگی به جایی دیگر جلب خواهد شد . برای دنده های اتوماتیک نیز همین مهم وجود داشته ، که آیا دنده درست را انتخاب نموده ام و یا نیاز به تعویض دنده هست یا خیر و همین مسئله بیشتر باعث این می شود که راننده توجه خویش را به دسته دنده معطوف نماید .

به همین دلیل و با استفاده از تجارب گذشته ، سعی بر این شده است که راننده حتی دست خویش را از روی فرمان نیز جدا ننموده و کنترل بهتر و بیشتری را بر روی خودرو داشته باشد .

به همین دلایل گفته شده ، خودروسازان از تجارب موفق در زمینه مسابقات فرمولا 1 بهره جسته و طرحی را بر مبنای پدالهای تعویض دنده ، یا شیفتر پدال ها ، دقیقا پشت غربیلک فرمان قرار بدهند . این پدالها ، که 2 پدال و یا 2 دکمه تعویض دنده هستند ، بر روی غربیلک فرمان قرار داشته و یا پشت غربیلک فرمان قرار دارند .

اصولا پدال یا دکمه سمت راست برای سبک کردن دنده ها ( دنده های بالاتر ) و پدال یا همان دکمه سمت چپ برای سنگین تر کردن دنده ها ( دنده با شماره کوچکتر ، کم کردن دنده ها ) می توان استفاده نمود .

برای خلاص نمودن دنده در این گونه از خودروها کافی است که دو پدال و یا 2 دکمه را با یکدیگر بگیرید ، تا دنده به صورت خلاص در بیاید .

دنده فرمانی

در حال حاضر خودرو سازان به دنبال این بوده که ، حواس راننده را از رانندگی به چیز دیگری معطوف ننمایند ، و این در صورتی است که در ابتدای امر دید راننده و توجه راننده از جلو ( و یا حداکثر دید آیینه ها ) به جایی دیگر جلب نشود .

یکی از مواردی که تمامی رانندگان با آن همیشه مشکل داشته اند ، دید و توجه کافی به تعویض دنده بوده است . این مورد یکی از مواردی بوده است که همیشه رانندگان با آن مشکل داشته ، در تعویض دنده های دستی ، دنده گاهی اوقات گیر کرده ، و یا دنده گاهی اوقات درست جا نمی رود ، که طبعا توجه راننده از رانندگی به کنسول میانی جلب شده و این مهم را بوجود می آورد که توجه راننده از رانندگی به جایی دیگر جلب خواهد شد . برای دنده های اتوماتیک نیز همین مهم وجود داشته ، که آیا دنده درست را انتخاب نموده ام و یا نیاز به تعویض دنده هست یا خیر و همین مسئله بیشتر باعث این می شود که راننده توجه خویش را به دسته دنده معطوف نماید .

به همین دلیل و با استفاده از تجارب گذشته ، سعی بر این شده است که راننده حتی دست خویش را از روی فرمان نیز جدا ننموده و کنترل بهتر و بیشتری را بر روی خودرو داشته باشد .

با توجه به دلایل بالا ، خودرو سازان در چند سال اخیر ( خودرو سازان امریکایی که در چند دهه اخیر ) ، دوباره به سراغ طرح هایی از قبل استفاده شده رفتند ( البته خودرو سازان امریکایی طرحهای گذشته را هنوز استفاده می نمایند ) ، و آن استفاده از سیستم اهرم تعویض دنده در پشت فرمان بوده که این مورد در خودروی مرسدس بنز کلاس CL بسیار مشهود می باشد .