اگر فکر می کنید پناه بردن به درون خودرو، از شما در برابر آلودگی های هوای بیرون، محافظت می کند سخت در اشتباه هستید، زیرا برخی تحقیقات نشان داده اند هوای درون خودرو از هوای بیرون آلوده تر است و در واقع همان خطراتی که بر اثر آلودگی هوا در یک محیط باز شما را تهدید می کند، در آن جا نیز وجود دارد.

مراقب درون خودرو باشید

آلودگی هوای درون خودرو، یک مشکل بی سر و صدا و نامرئی است. ممکن است تصور کنید درون خودرو، در برابر تمام خطرهایی که در محیط خارج وجود دارد، ایمن است اما این تصور فاصله زیادی تا حقیقت دارد؛ به ویژه هنگامی که در مورد آلودگی هوا صحبت می کنیم.

بسیاری از افراد، ساعات زیادی از روز را در خودروهای خود می گذرانند، غافل از این که در حال استنشاق هوایی آلوده تر از هوای محیط خارج هستند.

آلودگی درون خودرو، با استانداردهای معمول برای اندازه گیری آلودگی هوا، مورد سنجش قرار نمی گیرد و هیچ معیار ویژه ای نیز برای سنجش این آلودگی تعیین نشده است.

حتی زمانی که گزارش سنجش آلودگی هوای خارج از خودرو، وضعیت هوا را سبز و بی خطر نشان می دهد، ممکن است کیفیت هوای درون آن قرمز باشد. به عبارت دیگر، هوای درون به مراتب آلوده تر از هوای خارج از خودرو است.

دودی که از اگزوز موتورهای بنزینی و دیزیلی خارج می شود، عامل اصلی آلوده سازی هواست، چرا که شامل ترکیبات ارگانیک فرار است. ترکیباتی از قبیل بنزین، مواد قابل اشتعال، مواد سرطان زا، مونوکسیدکربن (که باعث کاهش اکسیژن رسانی خون به سلول ها می شود) و مواد ریزی که ریه ها را مسدود می کنند و می توانند باعث کاهش طول عمر شوند، در لوله اگزوز وجود دارد.

گوگردی که در هوای درون خودرو یافت می شود، بسیار غلیظ تر از گوگرد موجود در محیط بیرون است، اما غلظت ذرات فلزی معلق در هوا، مانند کروم و مس در هوای داخل و خارج خودرو، همسان است.

حتی اگر هنگام رانندگی نیز شیشه های خودرو را بالا بکشید، کمکی به بهبود هوای داخل خودرو نکرده اید، چرا که سیستم تهویه هوای بیشتر وسایل نقلیه، آلودگی هوای محیط خارج را که از درزهای مختلف وارد خودرو می شود، تصفیه نمی کند. ضمن آن که مدخل هواکش بسیاری از خودروهای سواری، در نزدیکی زمین تعبیه شده است و این مکان تقریبا همان جایی است که لوله اگزوز قرار دارد.

تنفس هوای بهتر در داخل خودرو

موارد زیر می توانند در کاهش آلودگی درون خودرو، موثر باشند:

تا جایی که می توانید دفعات رانندگی و استفاده از خودروهای شخصی را کاهش دهید.

از رانندگی در ساعت های پر ترافیک و مسیرهای پر تردد پرهیز کنید.

پشت سر ماشین های سنگینی که باعث آلودگی هوا می شوند، رانندگی نکنید، از جمله کامیون ها، اتوبوس ها و خودروهایی که موتورهای سوخت دیزلی دارند و وسایل نقلیه قدیمی.

بیش از حد به خودرویی که در جلوی شما قرار دارد، نزدیک نشوید و فاصله قانونی را رعایت کنید.

در صورت امکان اجازه ندهید خودروی شما میان خودروهای دیگری که تولید آلودگی می کنند، محاصره شود.

نکاتی در مورد سیستم تهویه خودرو

در مورد سیستم تهویه خودرو نیز طیفی از نکات هشداردهنده وجود دارد:

فوم های معطر که به عنوان خوشبو کننده، گاه از آینه جلوی اتومبیل آویزان می شوند، تاثیری بر پاکسازی هوا ندارند و تنها مواد حساسیت زا را در هوای داخل خودرو پراکنده می کنند. از بوییدن پاکت دستگاه فیلترکننده هوا نیز به دلیل حساسیت زا بودن آن خودداری کنید.

سیستم تصفیه هوا که معمولا بالای قاب درها یا سقف خودروها تعبیه می شود، فقط هوایی را که از آن عبور می کند تصفیه می کند، نه تمامی هوای درون خودرو را.

البته سیستم های یونیزه کننده هوا، با ایجاد مولکول هایی که بار الکترونیکی دارند، می توانند به پاکسازی هوای داخل خودرو کمک کنند.

این مولکول ها به مولکول های هوای آلوده می چسبند و سپس به سطح فیلتر جذب می شوند؛ در نتیجه ذرات آلوده کننده موجود در هوا کاهش می یابد. سیستم های یونیزه کننده هوا، طرفداران زیادی دارند، زیرا آنها بدون سر و صدا عمل می کنند.

البته این امر معنای دیگری هم دارد، آنها پروانه ای ندارند که مولکول های یونیزه شده را در تمام اتاق خودرو پخش کند. بنابراین سازندگان خودرو ملزم به قرار دادن سیستم یونیزه کردن هوا در نزدیک ترین مکان نسبت به محل ورود هوا به اتاق خودرو هستند. قرار دادن این سیستم در نزدیکی راه ورود هوا به دستگاه هواکش خودرو، به پخش شدن مولکول های یونیزه شده در سرتاسر اتاق کمک می کند.

این نکته نیز حائز اهمیت است که این تصفیه کننده ها ممکن است با سیستم گیرنده رادیویی، ردیاب امواج و دیگر تجهیزات الکترونیکی ایجاد تداخل کنند.

برای استفاده بهتر از دستگاه های یونیزه کردن هوا، سطوح داخلی آنها را باید به صورت دائم تمیز کنید تا آلودگی هایی که به آنها جذب شده اند، از بین بروند. ضمن این که وجود یک دستگاه تهویه هوا در قسمت جلوی اتاق خودرو ممکن است کافی نباشد.

سیستم تهویه و گردش هوا عمدتا برای سرنشینان صندلی های عقب اتومبیل ضعیف تر عمل می کنند. این در حالی است که قسمت عقب خودرو محل نشستن کسانی است که بیش از دیگران در برابر آلودگی هوای درون خودرو آسیب پذیرند، افرادی مانند کودکان و نوجوانان، سالخوردگان و ناتوانان جسمی. بنابراین اگر از خودروی خود برای جابه جا کردن چنین افرادی استفاده می کنید، بهتر است سیستم تصفیه هوای دیگری را به قسمت عقب خودروی خود اضافه کنید.

با تمام این ها افراد به آلودگی هایی از این قبیل توجهی نمی کنند، اما از آنجا که این آلودگی ها می توانند سلامت ما و عزیزان مان را به راحتی به خطر اندازند، مقامات مسؤول باید استانداردهایی را برای آلودگی هوای درون خودرو تدوین کنند و راهکارهایی به منظور کاهش آلودگی، ارائه دهند.

منبع:

شبکه اینترنتی آفتاب