آیا یک خودرو می‌تواند با یک‌بار پُر شدن مخزن سوختش، برای ۱۰۰ سال نیازی به سوخت‌گیری دوباره نداشته باشد؟ به نظر یک ایدهٔ خیالی و بسیار دور از دسترس می‌آید؛ ولی درعین‌حال، یک کمپانی، امکان استفاده از سوخت هسته‌ای برای خودروها را تأیید کرده است؛ این سوخت، ازجمله مواد رادیواکتیوی است که برای تولید انرژی هسته‌ای از دهه ۶۰ میلادی استفاده نشده است و نامش توریُم (Thorium) است.

توریم، می‌تواند رؤیای تولید نیرومحرکه خودروها با استفاده از سوخت اتمی را به واقعیت تبدیل کند. توریم ازجمله عناصری است که به‌صورت طبیعی رادیواکتیو است. این عنصر در سال ۱۸۲۸ توسط یک مهندس معدن نروژی کشف شد و بعد از آن توسط یک شیمیدان سوئدی، شناسایی شد. نام‌گذاری این عنصر بر اساس نام یکی از خدایان اسکاندیناوی، به نام «تور» صورت گرفته است.

تصاویر زیر نشان می‌دهد که اگر وسایل لازم برای استفاده از سوخت اتمی توریم فراهم شوند، رآکتورها هم فشار کمتری خواهند داشت و هم اینکه، شانس خطر آن‌ها برای محیط‌زیست و انسان‌ها کاهش می‌یابد. همچنین رآکتور توریمی می‌تواند بسیار کوچک‌تر باشد. مانند رآکتورهای معمول، گرمای حاصل، باعث ایجاد جریان بخار شده و توربین را به حرکت درمی‌آورد.

گزارش حاکی از آن است که مقدار بسیار کمی از توریم می‌تواند مقادیر بسیار زیادی از انرژی گرمایی تولید کند. یک کمپانی با نام «سیستم‌های محرکه لیزری»، Laser Power Systems، سعی بر آن دارد تا از این منبع انرژی در یک وسیله نقلیه استفاده کند. بر اساس گفته‌های این کمپانی، یک گرم توریم می‌تواند معادل ۲۸ هزار لیتر بنزین، انرژی تولید کند. مطابق محاسبات آن‌ها، ۸ گرم از این سوخت، می‌تواند برای یک قرن، انرژی لازم برای گرداندن یک توربین توریم را تأمین کند. البته این اولین بار نیست که چنین سوختی برای یک خودرو پیشنهاد می‌شود. یک کانسپت اتومبیل با استفاده از سوخت اتمی در سال ۲۰۱۱ در مستندی با نام رؤیای توریم (The Thorium Dream) معرفی شده بود.

همچنین استفاده این منبع انرژی در کانسپت آینده‌نگرانه کادیلاک ورلد ۲۰۰۹ با سوخت توریم، مشاهده شده بود.

سؤال اینجاست که آیا این یک سوخت قابل‌اتکا برای یک خودرو است؟ آزمایش‌های دهه ۶۰ میلادی نشان داده است که استفاده از توریم تترا فلوراید در رآکتور نمک مایع، باعث آسان‌تر شدن فرآیند و سرعت در توقف واکنش زنجیری هسته‌ای می‌شود؛ ولی باید درنظر داشت که رآکتورهای آب‌سبک کمتر رایج هستند. همچنین، در رآکتورهای آب‌سبک، توریم به اندازه رآکتورهای اورانیوم، مواد سمّی ایجاد می‌کند. بنابراین، احتمالاً تا رانندگی خودروهای اتمی، زمان زیادی باقی مانده است؛ ولی درعین‌حال، این موضوع غیرممکن نیست.