هارلی همیشه یادآور موتورهای کروز و کلاسیک آمریکایی با دسته بلند و دوشاخه اریب و زین کوتاه و قطعات کرومی فراوان بوده است. اما دیدگاه شما برای یک هارلی الکتریکی چیست؟

پروژه لایو وایر (LiveWire) تلاش هارلی دیویدسون برای ایجاد موتورسیکلتی با شخصیتی سبز و سازگار با محیط زیست است. لایو وایر یک نسخه پیش تولیدی محسوب می‌شود که مطالعات روی آن برای ساخت یک نسخه تجاری و عملی صورت می‌گیرد.

پس از 111 سال ساخت موتورهای بنزینی، هارلی روی این موتورسیکلت یک حساب ویژه باز کرده است. هدف نیز جذب مشتریانی جدید از طیف 18 تا 35 سال می‌باشد.

این موتورسیکلت الکتریکی از یک موتور 55 کیلوواتی (73 اسبی) که با روغن خنک می‌شود، بهره می‌گیرد. گشتاور تولیدی آن نیز 71 نیوتن متر می‌باشد. از آنجا که برای یک موتور الکتریکی نیازی به گیربکس معمول نیست، انتقال نیرو به صورت مستقیم و تک سرعته انجام می‌شود.

از دیگر ویژگی‌های این موتور می‌توان به چراغ‌های LED، داشبورد TFT، وزن 209 کیلویی، دیسک‌های ترمز با دو پیستون، باتری‌های 7 کیلووات ساعتی و نهایت سرعت 153 کیلومتر بر ساعتی اشاره کرد. شتاب صفر تا 96 کیلومتر این موتورسیکلت تنومند، تنها 4 ثانیه می‌باشد.

باتری‌ها نیاز به 3 تا 4 ساعت زمان برای شارژ کامل دارند و با هر بار شارژ می‌توان مسافت 209 کیلومتر را طی کرد.

ویژگی‌های این موتور نشان می‌دهد که دست کمی از همتایان بنزینی خود ندارد و در عوض هزینه نگهداری پایین‌تر و اطمینان بیشتری به آن وجود خواهد داشت و در عین حال باعث تخریب محیط زیست هم نمی‌شود. هارلی احتمالاً تا سال 2015 این مدل را وارد بازار خواهد کرد.