معرفی و بررسی رنجروور اووک کانورتیبل

از سال 2012 و زمانی که لندروور رنجروور اووک کانورتیبل در قامت یک خودروی کانسپت رونمایی شد، تاکنون همواره با خودروی ناموفق نیسان مورانو کراس کابریولت مقایسه می‌شده است. چهار صندلی در ارتفاع بالا، انتقال نیرو به چهار چرخ و سقف بازشونده نرم می‌تواند برای یک کراس‌اوور باعث تعجب باشد. هرچند همین موارد در خودرویی چون جیپ رانگلر یا لندروور دیفندر به عنوان خودروهای آفرود کاملاً پذیرفتنی است. در هر صورت این خودرو پنج سال پس از نسخه کانسپت روانه بازار شده تا بخت خود را به عنوان تنها خودروی این سبک در این کلاس بیازماید.

نسخه‌های سه درب اووک با طراحی اسپرتی و شیک خود توانستند مشتریان زیادی پیدا کنند و البته تبدیل یک چنین خودرویی به نسخه کانورتیبل از نظر فنی کار چندان دشواری نیست. رانندگی با اووک کانورتیبل احساس متفاوتی را بر می‌انگیزد. به گونه‌ای که قرارگیری در ارتفاع بالاتر همراه با سقف باز و لذت از مناظر با چشم‌اندازی بی‌نظیر لذت‌بخش بوده اما چندان رهگذران را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد.

طراحی اووک کانورتیبل، کاملاً منسجم و متناسب است و نبود سقف لطمه‌ای به زیبایی آن وارد نمی‌کند. سقف از جنس پارچه‌ای نرم بوده و در صندوق عقب جمع می‌شود. این سقف برقی در سرعت تا 46 کیلومتر بر ساعت با فشار دکمه‌ای و در عرض زمان 13 ثانیه (18 ثانیه اگر پنجره‌های جانبی بالا باشند) باز شده و در پشت صندلی‌های عقب پنهان می‌شود. در نسخه کانورتیبل همچنین اضافاتی نظیر پوشش‌های ضد آشوب باد در عقب و قاب شیشه جلو به کار رفته‌اند. فضای بار بسیار کوچک بوده و تنها 9 فوت مکعب حجم دارد. این ابعاد به سختی برای جای دادن دو چمدان استاندارد کافی است. برای دسترسی به فضای بار نیز از دربی که به شکلی عجیب باز می‌شود می توان بهره برد. با بازنمودن این درب با محفظه‌ای دنج مواجه خواهید شد که یادآور مخزن زغال سنگ لوکوموتیوهای بخار است.

اووک مجهز به موتوری چهار سیلندر توربو است که از حجم 2.0 لیتری آن 240 اسب بخار نیرو در دور 5500 و 250 پوند فوت گشتاور از دور موتور 1750 در اختیار خواهید داشت. برای انتقال نیرو به هر چهار چرخ نیز از گیربکسی 9 سرعته اتوماتیک استفاده شده است. با این وجود وزن بالای خودرو باعث گردیده تا شاهد نمایشی ضعیف از آن باشیم. وزن این مدل تقریباً 200 کیلوگرم نسبت به نسخه چهار درب استاندارد اووک افزایش یافته است. این وزن حتی از BMW سری 7 نیز سنگین‌تر است و بنابراین تعجبی ندارد که ناامیدکننده ظاهر شود. تازه باید مشکلات تأخیر توربو را نیز منظور نمایید.

شتاب صفر تا 96 کیلومتر بر ساعت اووک کانورتیبل 8.1 ثانیه طول می‌کشد که 1.2 ثانیه کندتر از نسخه چهار درب است. شتاب‌گیری صفر تا 160 کیلومتر نیز 23.2 ثانیه زمان نیاز دارد. بیشینه سرعت نیز به صورت الکترونیکی به 210 کیلومتر بر ساعت محدود گردیده است.

در بخش مصرف سوخت طبق برآورد EPA در بزرگراه 8.4 لیتر و در شهر 11.76 لیتر در هر صد کیلومتر انتظار می‌رود اما در تست مجله کار اند درایور، اوضاع بسیار بدتر بوده و مصرف سوخت 15.68 لیتر در طول تست ثبت شده است.

با توجه به فاصله کف خودرو از زمین، ضریب آئرودینامیکی 0.39 برای این خودرو، رقم بدی محسوب نمی‌شود و احساس ثبات در سرعت‌های بالا نیز وجود دارد. بعلاوه شتاب جانبی قابل تحمل نیز 0.82 جی است که تنها 0.1 جی از مدل استاندارد در یک مسیر دایره‌ای کمتر است. بنابراین می‌توان گفت که اووک در سرعت‌های بالا، خودروی لذت‌بخشی هست.

صدای 71 دسی‌بلی در سرعت 112 کیلومتر بر ساعت با پنجره‌های بالا و بادگیر نیاز به میکروفن بلوتوث برای مکالمه تلفنی را یادآور می‌شود. فضای داخل کابین و جای پای سرنشینان عقب نیز تقریباً تغییری نکرده‌اند. سیستم سرگرمی خودرو اخیراً به روزرسانی شده است. برای این سیستم از یک نمایشگر 10.2 اینچی لمسی استفاده شده است.

روکش چرم طبیعی با هزینه 1300 دلار اضافی نیز قابل سفارش است. پکیج دستیار راننده با هزینه 3400 دلار بیشتر شامل صفحه نمایش سربالا، چراغ‌های جلوی خودکار، کروز کنترل تطبیقی و ترمزگیری خودکار برای پیشگیری از برخورد می‌شود. پکیج لوکس نیز شامل سیستم کمکی پارک، دوربین فراگیر، تشخیص علامات و ترمز اضطراری خودکار و سیستم بلندگوی 660 وات مریدین و صندلی‌های عقب تاشو به ارزش 2700 دلار است. این هزینه‌ها را باید به قیمت پایه 58695 دلاری نسخه HSE افزود.

توصیف اووک کانورتیبل به عنوان یک خودروی SUV سخت است. این خودرو بیشتر برای گذراندن اوقات فراغت و تفریح و روی جاده است. اووک کانورتیبل بسیار قانع کننده تر از نیسان مورانو کراس کابریولت است و شاید همین موضوع باعث پیشگیری از شکستان شود. هرچند قیمت آن نیز دو برابر نیسان بوده و مشتریانی پولدارتر را نشانه گرفته است.

منبع:کارانددرایور