فارستر یک کراس‌اوور جمع و جور است که در سال 1997 توسط سوبارو معرفی شد. پلتفرم این خودرو با سدان ایمپرزا یکسان است. با اینکه انتظار و توقع بالایی از این خودرو نمی‌رفت اما ویژگی‌های ممتاز آن باعث شد در سال 2009 و سال 2014 توسط مجله موتور ترند به عنوان بهترین خودرو برای خرید انتخاب شود.

طراحی نسل اول جعبه‌ای شکل و مطابق با بسیاری از SUV های آن زمان بود. در عین حال این نخستین خودروی با ساختار مشابه سدان‌ها بود که ارتفاعی بالاتر داشت و برای آفرود نیز مناسب بود. فارس‌تر همانند ایمپرزا و لگاسی از یک موتور چهار سیلندر بوکسوری یا تخت سود می‌برد. بعلاوه سیستم انتقال نیرو به هر چهار چرخ نیز در آن وجود داشت و این موضوع آن را نسبت به کراس‌اوورهای امروزی که قادر به ارائه قابیلت های آفرود نیستند بسیار در مرتبه بالاتری قرار می‌داد.

موتور 2.5 لیتری چهار سیلندر با تنفس طبیعی می‌توانست 165 اسب بخار نیرو و 220 نیوتن متر گشتاور تولید کند. گیربکس اتوماتیک، 60 درصد از نیروی تولیدی را به محور جلو و 40 درصد را به محور عقب ارسال می‌کرد. در بازار امریکا، فورستر با نام اوت بک اسپرت به فروش می‌رسید. رقبای عمده فارستر را باید تویوتا راو 4 و سوزوکی گرند ویتارا و هوندای cr-v دانست. هرچند امروزه در این کلاس، انبوهی از خودروهای متنوع قابل شمارش‌اند.

نسل دوم فارستر در سال 2002 رونمایی شد. طراحی این نسل در ادامه نسل نخست بود و چیز شگفت‌آوری در آن دیده نمی‌شد. پیشرانه این مدل نسبت به قبل تقویت شده بود و قدرت آن به 173 اسب بخار می‌رسید. یک نسخه توربو از همین موتور با قدرت 224 اسب بخار نیز ارائه می‌شد. بعلاوه موتورهای 2.0 لیتری معمولی 137 اسبی و توربوی 219 اسبی نیز قابل انتخاب بودند. این نسل فارستر در ابتدا توانست 4 ستاره ایمنی را از تست تصادف ancap به دست آورد اما در میانه عمر آن و با ارتقا، تعداد ستاره‌های آن به 5 رسید. نسل سوم در سال 2008 معرفی شد. طراحی این مدل مدرن‌تر و شیک‌تر شده بود و بیشتر به عنوان یک خودروی شهری جلوه می‌کرد. فاصله بین دو محور نزدیک 9 سانتی‌متر کشیده‌تر شده بود. سایر ابعاد نیز بزرگتر شده بودند. فضای کابین و بار نیز بهبود قابل توجهی یافته بود.

نسل چهارم و حال حاضر سوبارو فارستر در سال 2002 وارد بازار شد. در این نسل از گیربکس cvt استفاده شد. ویژگی‌های اسپرت به خودرو افزوده شد و البته برخی ویژگی‌های آن نیز ظرفیت یدک کشی کاهش یافت. مصرف سوخت و ابعاد خودرو نیز ارتقا یافتند. حجم بار قابل حمل به 74.7 فوت مکعب رسید. البته فضای پشت صندلی‌های عقب حجمی 34 فوت مکعبی دارد که آن را پشت سر هوندا cr-v با حجم 39 فوت مکعبی قرار می‌دهد. سیستم‌های ایمنی دوربین استریوی مخصوص سوبارو با نام eYEsIGHT نیز به این مدل راه یافتند. سیستم ترمزگیری خودکار، حفظ خودرو در لاین جاده بدون نیاز به دخالت راننده، کروز کنترل تطبیقی و هشدار خروج از لاین جاده نیز در این خودرو منظور شده‌اند.

مدل 2017 فارس‌تر با قیمت پایه 23 هزار دلاری می‌تواند یکی از انتخاب‌های معقول باشد. خریداران سوبارو معمولاً رضایت بالایی از خودروی خود دارند و طول دوره نگهداری آنها نیز بیشتر از سایر خودروهاست. این موضوع علاوه بر نشان از قابلیت اطمینان، کاربردپذیری و بالای خودرو را نیز به نمایش می‌گذارد. فارس‌تر جدید نمی‌تواند با طراحی خود سرها را برگرداند. با این وجود طراحی آن محافظه‌کارانه و در عین حال امروزی است. در مدل‌های بالاتر نظیر تریم xt می‌توان چراغ‌های جلوی led را مشاهده کرد که تصویری بهتر به سیمای خودرو داده است. چراغ‌های عقب نیز از نوع led می‌باشند. بعلاوه اسپویلر عقب نیز به صورت استاندارد درآمده و درب صندوق برقی نیز قابل سفارش است.

درون کابین با وجود طراحی نسبتاً قدیمی و از مد افتاده، از رنگ‌ها و ترکیب مواد با کیفیت‌تری سود برده شده است. موقعیت راننده کاملاً بالا و مسلط است و دید خوبی وجود دارد. بعلاوه سواری نیز راحت بوده و کابین نیز در اتوبان آرام و ساکت است.

در عوض هنوز نواقصی در تجهیزاتی چون سیستم سرگرمی نظیر عدم پشتیبانی از کارپلی اپل و گرافیک پایین آن به چشم می‌خورد. شاید در این دوره بتوان کراس‌اوورهای جمع و جور بهتری نیز نسبت به فارستر پیدا کرد اما ترکیب ویژگی‌های عملی آن و همچنین قیمت بسیار مناسب آن می‌تواند یک برگ برنده برای آن به شمار آید.

منبع:
caranddriver