بعد از قطعی شدن تصمیم مدیران سایپا برای از خط تولید خارج کردن پراید در پایان سال 97، گمانه زنی ها بر سر جایگزینی این خودرو بالا گرفت. پراید که از نظر قیمتی کف بازار ایران به حساب می آید، خودرو نسبتا پرطرفداری است که با حذف آن در صورت نبود جایگزین مناسب، معادلات بازار در این بازه قیمتی به هم می خورد.

در این راستا، سایپا با معرفی محصول کوئیک تحت عنوان یک هاچ بک ساب کامپکت که قرار است با قیمت کمی بالاتر از پراید، جایگزین درون شرکتی این خودرو باشد، پا به میدان رقابت گذاشت، از طرف دیگر ایران خودرو هم با انجام مذاکرات ابتدایی با رنو قرار است رنو کوئید را که توانست با قیمت 6 هزار دلاری اش در هند، بازار را از آن خود کند، در ایران تولید کند و در همان سگمنت کراس اوورهای ساب کامپکت به بازار عرضه کند. در زمانی که هنوز هیچ کدام از این خودروها به بازار عرضه نشده اند، می خواهیم مقایسه ای بین این دو خودرو نسبتا هم کلاس داشته باشیم و با سنجیدن نقاط ضعف و قوت هر کدام، وضعیت آنها را در بازار پیش بینی کنیم.

طراحی

رنو سال هاست که در زمینه تولید خودروهای اقتصادی فعالیت می کند و محصولاتی چون لوگان (تندر 90) هم در ایران جزو پرفروش ترین خودروها به حساب می آید. طراحی کوئید (Kwid) از 4 سال پیش توسط همان تیمی که لوگان را طراحی کردند، با هدف مجدد تولید یک خودرو اقتصادی شروع شد. کوئید بر پایه پلت فرم جدید رنو- نیسان به نام CMF-A بنا نهاده شده و کوئید نخستین محصول رنو روی این پلت فرم است.

کوئیک اما با بهره گیری از تلاش های بومی مهندسان ایرانی بر پایه پلت فرم X200 که با تیبا و ساینا مشترک است، بنا نهاده شده؛ درواقع می توان کئویک را چیزی بین کراس اوور و هاچ بک شده ساینا دانست.

از نظر ابعاد، کوئیک با طول 4 متر حدود 30 سانتی متر از کوئید بزرگ تر است ولی در عرض و ارتفاع و فاصله محوری هر دو خودرو تقریبا با هم برابر هستند، در نتیجه با توجه به این اعداد و ارقام می توان دریافت که فضای داخلی برای سرنشینان تقریبا در هر دو خودرو به یک اندازه است ولی فضای بار عقب در کوئید با توجه به طول کوچک تر آن، به دلیل قابلیت خواندن صندلی های عقب در این خودرو تا حدودی بزرگ تر از کوئیک خواهدبود. رینگ های 13 اینچی کوئید یک سایز از رینگ های کوئیک کوچک تر هستند ولی این نقطه ضعف را می توان با در نظر گرفتن اختلاف وزن 300 کیلوگرمی آن با کوئیک نادیده گرفت.

در طراحی داخلی این خودرو، هر دو از صندلی های پارچه ای بهره می برند ولی تنظیم آنها در کوئید به صورتی دستی و در کوئیک به صورت برقی است. مانیتور لمسی، سیستم ناوبری، شیشه بالابرهای برقی (برای کوئید 2 در برای کوئیک 4 در)، سیستم تهویه مطبوع (برای کوئید دستی و برای کوئیک نیمه اتوماتیک) و استارت خودرو (در کوئید با سوئیچ، در کوئیک بدون کلید) از جمله امکاناتی هستند که در هر دو خودرو با تفاوت هایی وجود دارند.

قوای محرکه

در دید کلی، کوئیک از نظر میزان آپشن در جایگاه بالاتری از کوئید قرار می گیرد. بنابراین تنها نکته ای که می تواند این دو خودرو را در یک بازه قیمتی نگه دارد، توانایی های فنی خواهدبود. کوئیک با بهره گیری از پیشرانه 1.5 لیتری 4 سیلندر خطی تنفس طبعی که می تواند 78 اسب بخار قدرت و 128 نیوتن متر گشتاور تولید کند، در عمل از پیشرانه 0.8 لیتری 3 سیلندر تنفس طبیعی کوئید با قدرت 54 اسب بخار و گشتاور 72 نیوتن متر قوی تر است ولی باید نظر داشت که کوئید حدود 300 کیلوگرم از کوئیک سبک تر است و این مسئله می تواند تفاوت حجم و قدرت پیشرانه را جبران کند.

البته کوئید می تواند به یک پیشرانه 3 سیلندر یک لیتری تنفس طبیعی هم مجهز شود که در آن صورت قدرت آن 68 اسب و گشتاور آن 91 نیوتن متر خواهدشد. البته هنوز مشخص نیست که کوئید قرار است با کدام پیشرانه به بازار ایران عرضه شود ولی با توجه به ذائقه ایرانیان در تمایل به پیشرانه های حجیم تر و همچنین وجود کوئیک با پیشرانه 1.5 لیتری به عنوان رقیب، می تواند باعث شود تا کوئید با پیشرانه قوی تر به بازار ایران بیاید.

کوئیک با 2 نوع گیربکس دستی 5 سرعته و اتوماتیک CVT تولید می شود و کوئید هم به صورت پیش فرض به یک گیربکس دستی 5 سرعته مجهز شده است ولی می توان یک گیربکس اتوماتیک AMT را هم روی آن سفارش داد. البته هنوز در این مورد هم نمی توان نظر قطعی داد زیرا ترکیب قطعی کوئید هنوز به صورت رسمی اعلام نشده است.

سیستم تعلیق در هر دو خودرو در محور جلو مک فرسون و محور عقب Torsion Beam است ولی با توجه به اینه فاق لاستیک کوئید 80 میلی متر و فاق کوئیک 65 میلی متر است، لذا پیش بینی می شود سواری کوئید تا حدودی از کوئیک نرم تر باشد.

در بازار

با توجه به اینکه تمایل خریداران در چند سال گذشته به خرید خودروهای شاسی بلند و مینی کراس چند برابر شده است، پیش بینی می شود که این خودروها در کلاس خود بسیار مورد استقبال قرار بگیرند.

زیبایی کلاس کراس اوورهای کامپکت این است که چون ترکیبی عادلانه از دو کلاس کراس اوور و هاچ بک هستند، می تواند مخاطبان هر دو سگمنت را به خود جذب کنند. به عنوان مثال در مورد کوئید، ظاهر بیرونی و طراحی داشبورد اسپرت آن احساس سوار شدن بر یک خودرو هاچ بک را منتقل می کند اما از طرف دیگر ارتفاع 18 سانتی متری کف آن تا زمین که حتی از اسپورتیج هم بلندتر است، باعث می شود تا این ظاهر هاچ بک توانایی های یک خودرو کراس اوور را پیدا کند.

در کل می توان گفت که بازار ایران با توجه به وسع خرید بازه گسترده ای از مشتریان، جای این کلاس از خودرو را کم دارد، هر چند که در سال های گذشته خودروهایی مانند Lifan X50، MVM X22 در کلاس خودروهای کراس اوور ساب کامپکت به بازار عرضه شده اند ولی با توجه به قیمت حدود 30 تا 40 میلیون تومان که احتمالا برای خودروهای کوئیک و کوئید در نظر گرفته می شود، انتظار می رود که مشتریان قدرت کمتر پیشرانه را به پرداخت بیش از 20 میلیون تومان بیشتر ترجیح دهند.