فورد درخواست ثبت اختراعی را به اداره ثبت اختراع و علائم تجاری ایالات متحده (USPTO)تسلیم نموده که آن را «رابط مغز-ماشین» نامگذاری کرده است. این سیستم می تواند ورودی‌های فرمان، شتاب دهنده و ترمز را پیشبینی کند.

این ایده روشی برای نظارت بر فعالیت امواج مغزی را توصیف می‌کند که قصد راننده برای اعمال یک ورودی کنترلی را پیشبینی می‌کند. این سیستم، امواج مغزی‌ای را جستجو می‌کند که نشان‌دهنده‌ی حرکت ماهیچه‌ای قریب الوقوع است و به سیستم اجازه می‌دهد که پیشبینی کند، مثلا راننده در حال برنامه‌ریزی برای چرخاندن فرمان است.

سپس این اطلاعات به سیستم‌های کمک راننده خودرو وارد می‌شود تا تنظیمات مربوطه را انجام دهند. البته اینطور نیست که بگوییم ماشین مسئولیت رانندگی را بر عهده خواهد گرفت. این سیستم همان کاری را می‌کند که راننده انسان در حال حاضر انجام می‌دهد.

رابط مغز ماشین، به حسگرها و واحدهای کنترل وسیله نقلیه‌ای وصل می‌شود که اکثر خودروهای جدید همین حالا هم  برای کمک راننده استفاده می‌کنند. این برنامه همچنین یک کلاه پر از حسگر را توصیف می کند که رانندگان برای نظارت بر فعالیت مغزی خواهند پوشید، که این بخش آن کمی غیرعملی به نظر می رسد.

البته مشخص نیست که آیا هرگز چنین فناوری‌ای در یک خودروی تولیدی در دسترس خواهد بود یا خیر. خودروسازان اغلب ایده هایی را که هیچ برنامه مشخصی برای استفاده از آنها ندارند ثبت می‌کنند تا از مالکیت معنوی خود محافظت کنند. فورد اخیراً خیلی درگیر درخواست های ثبت اختراع بوده است. این شرکت اخیراً درخواست‌هایی در مورد درب عقب سه جداره‌ی وانت و کلاچ برقی مربوط به خودروهای گیربکس دستی نیز ثبت کرده است.

شاید یک رابط مغز-ماشین بتواند به تقویت سیستم‌های کمک راننده مانند Blue Cruise فورد کمک کند تا پاسخ‌های این فناوری‌ها با آنچه که راننده انتظار دارد تطابق بیشتری پیدا کند.