مقدمه:

اگر از تهران به سمت شمال کشور سفر کرده باشید حتما متوجه کارخانه‌ی بزرگ ماموت در کناره‌ی آزاد راه خواهید شد.همان‌طور که از اسم این کارخانه‌ مشخص است گروه ماموت به تولید وسایل نقلیه‌ی سنگین می‌پردازد.اما این بار این صنعتگر بزرگ کشور اقدام به سرمایه‌گذاری بر روی خودروهای سواری کرده و با بهترین استفاده از فرصت برجام دست همکاری را به سوی دومین خودروساز بزرگ جهان، یعنی فولکس‌واگن دراز کرده.در گام اول همکاری ماموت با این غول خودروساز آلمانی مدل‌‌های پاسات و تیگوان ثمره‌ی این همکاری خواهند بود که احتمالا از اواسط تابستون امسال شاهد عرضه‌ی این دو خودرو در سطح کشور باشیم.

همکاری ماموت با فولکس‌واگن فقط به واردات ختم نخواهد شد و این شرکت قصد تولید داخلی محصولات فولکس‌واگن را هم دارد و طبق اخبار رسمی تا سال ۱۴۰۴ دویست و بیست هزار دستگاه از این برند را در کشور تولید خواهد کرد و برخلاف واردکننده‌هایی مانند آسان‌موتور یا اطلس‌خودرو که فقط واردات دارند، بسیار مفیدتر برای اقتصاد کشور خواهد بود.

در این مطلب به بررسی سومین خودروی پرفروش این کمپانی بزرگ یعنی مدل پاسات خواهیم پرداخت.

بیتل و گلف دو مدلی از فولکس‌واگن هستند که گه‌گاهی تو خیابان‌های پاتخت اون‌ها ور مشاهده می‌کنیم.یکی در کلاس کوپه(یا کانورتیبل) و دیگری تو کلاس هاچ‌بک.اما این بار قراره یک مدل سدان از این کمپانی به کشور بیاد که اتفاقا چهارمین مدل پرفروش فولکس‌واگن و البته هفتمین خودروی سدان پر فروش کل دنیاست! برای درک بهتر این موضوع خوبه که بدونید این مدل تو سال ۲۰۱۶ بیشتر از ۱.۵ برابر هیوندای سوناتا در سطح جهان فروش داشته.

فولکس‌واگن پاسات در گروه سدان‌های خانوادگی بزرگ قرار می‌گیره و از رقبای اصلی این مدل در کشور می‌شه به هیوندای سوناتا، کیا اپتیما، هوندا آکورد، تویوتا کمری و البته پدیده‌ی جدید ‌فروش این روز‌های بازار ما یعنی رنو تلیسمان اشاره کرد.

با توجه به برند معتبر این خودرو و فروش جهانی بسیار بالای اون می‌شه حدس زد که این خودرو باید از مشخصات فنی و کیفی بالایی برخوردار باشه و با توجه به این موضوع در مورد فروش این مدل در کشور می‌شه پیش‌بینی کرد که،...
ببخشید نمی‌شه پیش‌بینی کرد!

واقعا نمی‌شه پیش‌بینی کرد که این مدل چه جایگاه فروشی رو تو ایران خواهد داشت و چون فروش جهانیش خوبه تو ایران هم خوب می‌فروشه؛ چون پرفروش‌ترین خودروی شاسی‌بلند جهان یعنی هوندا CR-V حتی نامی آشنا هم برای مردم ما نداره! پس بهتره در مورد پیش‌بینی فروش این خودرو تو ایران کمی دیرتر قضاوت کنیم.

ظاهر پاسات

نمای خارجی پاسات طوریه که احتمالا وقتی کسی برای بار اول اونو ببینه میگه خوبه.و به احتمالا زیاد نمی‌گه که وای چه قدر خوبه یا اینکه عجب قیافه‌ای داره این ماشین؛ چون طراحی خارجی پاسات طراحی سنگینیه و طوری نیست که خیلی بیننده رو مجذوب خودش کنه.

عکس بالا مدل R-Line پاسات هستش که نسبت به مدل عادی سپر جلوی اسپرت‌تری داره و در نمای کناری هم یه خرده ریزه‌کاری‌های بیشتری داره.اگر از جلو به پاسات نگاه کنیم اولین چیزی که به وضوح اصالت این برند رو بهمون یادآوری می‌کنه جلوپنجره‌ی مشبک این خودرو هستش که تقریبا تو بیشتر محصولات فولکس‌واگن دیده می‌شه و در این مدل هماهنگی خوبی رو با چراغ‌های جلو داره و دقیقا جلوپنجره و چراغ‌ها در امتداد هم قرار گرفتن؛ یعنی تقریبا شبیه اپتیما.

چراغ‌های پاسات طراحی تقریبا ساده‌ای دارن و اگر این چراغ‌هام کمی زاویه‌دار جاگذاری نمی‌شدن تقریبا همه چیز تو نمای جلوی پاسات افقی می‌شد! همون‌طور که گفتیم مدل R-Line در قسمت سپر جلو طراحی خیلی جذاب‌تری نسبت به مدل ساده داره و این جذابیت رو مدیون خطوط شبیه جلوپنجره در پایین سپر و البته ورودی‌های هوای طرفین سپر هستش که تاثیر زیادی تو ظاهر جلوی خودرو ایجاد کرده.(فقط نمی‌دونیم چرا هرچی عکس از این ماشین می‌بینیم راه ورود ورودی‌های هوا بسته هستند و به نظر می‌رسه حالت دکوری دارن!)

پاسات مثل رنو تلیسمان روی کاپوت خودش در هر طرفش دو خط داره که به ماشین حس عضلانی‌تری می‌ده و ترکیبش با چراغ‌ها و جلوپنجره یه خرده شاید حسی شبیه عصبانی‌ بودن رو به بیننده القا کنه.

ابتدا تو عکس پایین مدل ساده (غیر R-Line) این مدل رو مشاهده کنید و در عکس‌های بعدی هم مقایسه‌ی نمای جلویی پاسات با رقبای اصلی خودش رو می‌تونید ملاحظه کنید:

البته جای مدل‌‌های آکورد و کمری هم در عکس‌های بالا خالیه که به دلیل فروش بسیار کمتر اون‌ها در ایران که کاملا برعکسه جهان هستش اون‌ها رو نیاوردیم.

نمای کناری پاسات تقریبا دلنشینه ولی نکته‌ی آن‌چنان قابل توجهی برای توصیف نداره و فقط می‌تونیم امیدوار باشیم که مدل R-Line هم وارد کشور بشه چون رینگ‌های ۱۹ اینچی و یک نوار کرومی زیبا در قسمت پایین که تا قسمت بیرونی سپر عقب ماشین هم کشیده شده پاسات رو از اون سادگی بیش از حد مدل پایه درآورده.ولی در کل اگر بخوایم طراحی پاسات رو با مدلی مثل تلیسمان با اون خطوط هنرمندانه‌ی کار شدش در نمای کناری مقایسه کنیم، چیزی برای گفتن نداره.

اما می‌رسیم به قسمت انتهایی خودرو.جایی که پاسات از نظر طراحی از رقبای خودش خیلی عقب‌تره! چراغ‌ها به تنهایی طراحی خوبی دارن ولی سادگی ترکیب در صندوق و سپر عقب واقعا تو ذوق بیننده می‌زنه.انگار فولکس‌واگن یادش رفته که این خودرو برای سال ۲۰۱۷ داره به بازار عرضه می‌شه و با توجه به کلاس و قیمتش باید سپر اسپرت‌تری و حد اقل یک اگزوز دوبل رو براش در نظر بگیره.از نمای عقب به جز چراغ‌ها که خوبی خودشون رو به زحمت نمایش‌ می‌دن، یک نوار کرومی به دور سپر کشیده شده و یک آنتن کوسه‌ای هم روی سقف برای پاسات در نظر گرفته شده.

در کل برای طراحی قسمت عقب پاسات اصلا نمی‌شه واژه‌ای شبیه جذاب یا زیبا رو در نظر گرفت.

نمای داخلی شیک ولی ساده!

خریداران احتمالی پاسات تو ایران باید با این موضوع کنار بیان که تو طراحی خارجی و داخلی این ماشین دنبال موردی خاص یا جلوه‌ی ویژه‌ای نباشن و بیشتر به کیفیت و مسائل فنی ماشینشون دقت کنن.

فضای داخلی پاسات در عین سادگی شیکه و جنس قطعات استفاده شده در اون از سطح تمام رقبای خودش بالاتره.به طور مثال جنس قطعاتی که روی در این خودرو استفاده شده از پلاستیک کاملا نرمه که تقریبا تو هیچ خودرویی در این کلاس همچین آیتمی رو نداریم.پاسات فرمان تقریبا اسپرتی داره که میشه گفت فرم D هستش.کلید تنظیمات چراغ‌ها نیز مثل اکثر خودروهای آلمانی سمت چپ فرمان قرار گرفته.بالای کنسول وسط و در بین دریچه‌های تهویه‌ی هوا یک ساعت آنالوگی قرار گرفته که معمولا مرسومه حد اقل در یک کلاس بالاتر از همچین ساعت‌هایی استفاده بشه.مثل کلاس E یا S مرسدس‌بنز یا جنسیس G90.فولکس‌واگن برای پاسات از یک نمایشگر لمسی ۶.۳ اینچی استفاده کرده و در زیر این نمایشگر هم دکمه‌های مربوط به گرم‌کن و تهویه‌ی صندلی‌ها و تهویه‌ی فضای داخلی قرار گرفتن که تعدادشون انقدر نیست که بگیم کنسول رو شلوغ کرده.اهرم دنده کلا ساده‌ست و دارای روکش چرمی هست.دکمه‌ی استارتر خودرو هم زیر اهرم دنده در یک صفحه‌ی مشکی رنگ قرار گرفته که اگر تریم کرم‌رنگ رو برای دیزاین داخلی ماشینتون انتخاب کنید خیلی به صفحه‌ی زیر دنده و استارتر میاد.

اما برای صفصه‌ی پشت فرمان پاسات دو نوع انتخاب وجود داره که یکیش خیلی جذاب‌تر از اون‌یکی مدل هستش که تو تصویر زیر واضحه که مدل بالایی خیلی جذاب‌تره.

اما می‌رسیم به بزرگ‌ترین نکته‌ی مثبت طراحی داخلی این خودرو یعنی فضای عقب بسیار جادار پاسات.نکته‌ای که بیشتر خریداران خارجی رو مجاب می‌کنه تا در کنار مشخصات فنی مناسب و ساکتی اتاق این خودرو، اون رو برای یک سفر خانوادگی راحت مناسب ببینن و خریداریش کنن.

بر ای ما ایرانی‌ها ظاهر مهم‌تره و برای خارجی‌ها راحتی و کیفیت.و به خاطر همین موضوع هم نمی‌شه گفت که این مزیت بسیار بزرگ پاسات، در ایران هم مزیت بزرگی محسوب بشه!

در تصور زیر مقایسه‌ی فضای پای سرنشینان عقب پاسات رو با بعضی از رقبای خودش ملاحظه می‌کنید:

در پایان این بخش می‌تونیم این نتیجه‌گیری رو انجام بدیم که فضای داخلی پاسات آپشن‌هایی مثل راحتی صندلی‌ها، اتاق ساکت در حین رانندگی، جنس و کیفیت مطلوب قطعات و لوازم استفاده شده و فضای بسیار جادار سرنشینان عقب رو در اختیار سرنشینان قرار می‌ده و در مقایسه با رقبای خودش نمی‌تونه جذابیت بصری بالایی رو در اختیار چشمان خریداران خودش قرار بده.

مشخصات فنی و امکانات پاسات

پاسات‌های مدل ۲۰۱۷ با دو نوع موتور از طرف این کمپانی عرضه می‌شن که تفاوت زیادی هم باهم دارن.مدل قوی‌تر یعنی موتور ۶ سیلندر ۳.۶ لیتری و مدل ضعیف‌تر یعنی موتور چهار سیلندر ۱.۸ لیتری توربو که با توجه به محدودیت‌های گمرک کشور از لحاظ حجم موتور فقط می‌تونیم شاهد حضور مدل ۱.۸لیتری توربو تو کشور باشیم.این موتور چهار سیلندر قادره ۱۷۰ اسب بخار قدرت و ۲۵۰ نیوتن‌متر گشتاور رو تولید کنه.اگر بخوایم این موتور رو از نظر قدرت با رقبای خودش مقایسه کنیم دو دسته موتور در کشور موجوده که دسته‌ی اول موتورهای تنفس طبیعی مثل موتور تنفس طبیعی ۲۳۵۹ سی‌سی هیوندای سوناتا هستش که ۸ اسب بخار بیشتر نیرو تولید می‌کنه ولی از لحاظ گشتاور ۲۵ نیوتن‌متر ضعیف‌تره و دسته‌ی دوم موتورهای توربو هستن که در خودرویی مثل رنو تلیسمان دیده می‌شن.این موتور قادره با حجم کم ۱۶۱۸ سی‌سی خودش و به لطف به خدمت گرفتن توربوشارژر ۱۹۰ اسب بخار قدرت و ۲۶۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید کنه و مشخصا بازده‌ی بسیار بالایی داره. مسئله‌ای که در اینجا مهمه بحث نگهداری موتور‌های توربو و سازگار نبودن اون‌ها با بنزین‌های داخلی هستش که ممکنه مشکلاتی رو برای این نوع موتورها ایجاد کنه.البته نمی‌شه گفت که حتما این نوع موتورها در ایران به مشکل بر میخورن ولی همیشه این نگرانی برای موتورهای توربو تو کشور وجود داره که البته با انجام سرویس‌های به موقع می‌شه تا حد زیادی این نگرانی رو برطرف کرد.

لازم به ذکره که وظیفه‌ی انتقال نیرو به محورهای جلوی پاسات به وسیله‌ی یک گیربکس ۶ سرعته‌ی اتوماتیک انجام می‌شه و این ماشین رو در کمتر از ۸ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسونه.مصرف سوخت پاسات هم کاملا معمولیه و به طور ترکیبی در هر ۱۰۰ کیلومتر ۸.۷ لیتر بنزین رو می‌سوزونه. جدول زیر مقایسه‌ی مشخصات فنی پاسات و تلیسمان رو نشون می‌ده:

جدول بالا به شدت برتری خوش استایل فرانسوی یعنی رنو تلیسمان رو در برابر جا افتاده‌ی ژرمن‌ها نشون می‌ده.

به عنوان آخرین نکات در بخش فنی این خودرو باید گفت که پاسات بسیار خودروی ایمنی هستش و ۵ ستاره‌ی ایمنی از موسسه‌ی ایمنی اروپا ( Euro NCAP) و بالاترین رتبه رو از موسسه‌ی ایمنی معتبر NHTSA دریافت کرده (Top Safety Pick +).

تصویر بالا مهم‌ترین آپشن‌های پاسات رو نشون می‌ده که به ترتیب از سمت چپ به اصطلاح رادار جلو (تخمین فاصله‌ با خودرو یا مانع مقابل جهت ترمز خودکار اضطراری)، رادار نقطه‌ی کور، رادار عقب (در حین بیرون اومدن از پارک)، رادار بین خطوط، پارک خودکار، کروز کنترل تطبیقی، سنسور پارک و امکانات خارج از این تصویر مثل صندوق‌پران( بدون استفاده از دست) و گرم‌کن‌های صندلی اشاره کرد که لیست کاملی محسوب می‌شه و تقریبا چیزی از تکنولوژی روز رو کم نداره.البته فقط مدل فول آپشن پاسات تمام این موارد رو داره و تیپ‌های دیگه به دلیل ارزان‌تر بودن تمام این آپشن‌ها رو ندارن.

جمع‌بندی

راستش پاسات جزء اون دسته از ماشینایی هستش که نمی‌شه ازش ایراد خاصی گرفت و اونقدر هم نکته‌ی برجسته‌ای نداره که بخواد خیلی نظرها رو جلب خودش کنه.

برای ورود این ماشین در ایران قیمت حدودی ۲۲۰ میلیون تومن رو در نظر گرفتن که به نظر کمی گرون میاد.تقریبا تمام رقبای نام برده شده‌ی این خودرو قیمتی زیر ۲۰۰ میلیون تومن دارن و البته این رو هم باید در نظر گرفت که بیشترشون با ظاهری بسیار گیرا تر از پاسات برای خریداران خودشون عرض اندام می‌کنن.

در پایان باید بگیم که پاسات ماشینیه که تقریبا هیچ دردسری رو برای مالک خودش نداره و اگر با بعضی موارد این خودرو مثل ظاهر سادش کنار بیاین می‌تونه انتخاب خوبی براتون باشه؛ البته اگر با اون اضافه قیمت هم مشکلی نداشته باشین!