فورد از سال ۱۹۰۳، خودروسازی را شروع کرده و در طول این دوره ۱۱۱ ساله، برخی مدل‌های ماندگار در صنعت خودرو در این کمپانی ساخته شده‌اند. تعداد این خودروها در حدّی است که یک لیست ۲۰ تایی برای این منظور تهیه شده است. در ادامه، این لیست را مرور می‌کنیم.

لوتوس 49 فورد-کاسورث مدل ۱۹۶۷

موتور جدید DFV که توسط «کاسورث» برای فورد در اولین خودروی فرمول یک اش ساخته شده بود، به عنوان یک عضو اصلی از شاسی، مورد استفاده قرار گرفت. در واقع، این یک مدل انقلابی بود. لوتوس 49 در بین سازندگان خودرو در رقابت‌های سال ۶۷ میلادی در جای دوم قرار گرفت و برخی نسخه‌های دیگر از 49 در سال‌های ۶۸ و ۷۰، عناوین قهرمانی را از آنِ خود کردند. در همین حال، موتور DFV موجب ۱۲ عنوان قهرمانی در بین رانندگان و ۱۰ قهرمانی در بین خودروسازان شد. در خارج از رقابت‌های فرمول یک نیز، نسخه‌های دیگر DFV توانستند ۲ بار قهرمان مسابقات ۲۴ ساعته لمان و ۱۰ بار کامل قهرمان پیست ایندیاناپولیس 500 شوند.

فورد F-150 SVT رپتور

این مدل، نسخه GT40 از پیکاپ‌های آفرود است. ویژگی‌های سیستم تعلیق و همین‌طور ظاهر تهاجمی در این خودرو، ترکیبی را ایجاد کرده که هیچ خودروسازی تاکنون نتوانسته مانند آن خلق کند. همیشه از SVT رپتور به عنوان به‌صرفه‌ترین خودروی ساخته‌شده توسط فورد یاد می‌شود. بنابراین تعجبی ندارد که این کمپانی درصدد طراحی نسل دوم این مدل بر پایه F-150 آلومینیومی جدید است.

فورد GT

تولید این مدل برای ۲ سال درنظر گرفته شده است، ولی فورد GT حاوی این نکته است که کمپانی فورد هنوز هم قابلیت ایجاد طراحی‌های بی‌پروا و مهندسی‌های جسورانه را در خود دارد. طراحی این خودرو، به نوعی، نسخه‌ای با مقیاس بزرگ‌تر از GT40 است. این در حالی است که موتور ۵/۴ لیتری سوپرشارژر DOHC با ۳۲ سوپاپ V8 و قدرت ۵۵۰ اسب‌بخار با قرار گرفتن در وسط GT، قدرت خود را از طریق یک گیربکس ۶ دنده دستی منتقل می‌کند. GT در حاضر یکی از افسانه‌های قرن بیست و یکم است.

لینکلن کانتیننتال مدل ۱۹۶۱

پس از مدل‌های ۱۹۵۸ تا ‍۱۹۶۰ از کانتیننتال که همگی با ظاهری زشت و زننده بودند، مدل ۱۹۶۱ از این خودرو با ظاهر زیبای خود و طراحی آراسته در بدنه، کل برند «لینکلن» را نجات داد. تأثیر این خودرو، فراتر از فورد بود و الهام‌بخشی از نسل از خودروهای زیبا و عضلانی شد. همچنین «درهای عقب انتحاری» نیز جذابیت خود را داشتند.

شلبی 427 کبرا

فورد برای ساخت یک شاسی جدی در زیر بدنه AC با کارول شلبی (Carroll Shelby) همکاری کرد و به سمت استفاده از یک موتور عصبانی ۷ لیتری V8 سوق داده شد. این موتور با قدرتی بین ۴۲۵ تا ۴۸۵ اسب‌بخار، نقطه عطفی در بین خودروهای با عملکرد بالا شد و باعث شد مجموعه‌ای از مدل‌ها در این جهت حرکت کنند.

لینکلن کانتیننتال مدل ۱۹۳۹

خودروی شخصی ادسل فوردِ جوان (Edsel Ford)، صاحب یک طراحی برجسته در قالب یک کوپه و کانورتیبل با پیشرانه V-12 شده بود. اولین مدل کانتیننتالی که یادآور نهایت قابلیت‌های لینکلن است.

فورد تاندربرد مدل ۱۹۵۵

اولین تاندربرد ۲ سرنشینه، در واقع اولین مدل فورد بود که نگاه‌ها را مسحور خود می‌کرد. سه سال بعد، این مدل تبدیل به یک خودروی چهار سرنشینه شد، ولی چیزی که امروز به عنوان «تی-برد» از آن یاد می‌شود، بیشتر به ظاهر جذاب‌تر سال‌های قبل‌تر برمی‌گردد.

فورد کاپری مدل ۱۹۶۹

در یک تلاش ساده برای اِعمال فرمول موستانگ در اروپا، فورد کاپری یک خودرو با ظاهری زیباتر بود که از عناصر مکانیک از فورد کورتینا استفاده کرده بود. و البته این خودرو به‌سرعت نشان داد که قابلیت‌های زیادی برای ارتقا و اصلاحات در آینده دارد. این خودرو در طول دو نسل، در نمایندگی‌های «مرکوری» در ایالات متحده به فروش رسید و در سال ۱۹۷۸ پایان یافت.

فورد گالاکسی اند LTD مدل ۱۹۵۶

این مدل، یک خودروی فول‌سایز کاملاً جدید بود که در سیستم تعلیق در عقب، فنرهای صفحه‌ای را به خاطر استفاده از فنرهای مارپیچ کنار گذاشته بود و همین امر باعث شد تا استانداردی جدید در زمینه راحتی و سکوت در هنگام سواری به‌وجود آید. المان‌های مهندسی در این خودرو، شامل سیستم تعلیق جلو، تبدیل به یکی از بخش‌های استاندارد ساخت خودروهای نسکار شدند. ۴۶ سال بعد، وقتی فورد کراون ویکتوریا مدل ۲۰۱۱ بالاخره از خط تولید کنار رفت، آخرین بقایای این طراحی را نیز با خود برد.

فورد موستانگ GT مدل ۱۹۸۲

موستانگ با «بدنه روباه» از سال ۱۹۷۹ در خط تولید قرار داشته و شرایط برای این مدل، به گونه‌ای که کسی چندان به عملکرد آن توجه نمی‌کند. موستانگ مدل ۱۹۸۱ از یک موتور کوچک کلاسیک ۴/۲ لیتری فورد استفاده می‌کرد که قدرتی برابر ۱۱۵ اسب‌بخار داشت. ولی در همین حال، موستانگ GT مدل ۱۹۸۲ با بازگشت موتور ۴/۹ لیتری (۵ لیتری به صورت اسمی) با کاربوراتور ۲ لوله‌ای و قدرت ۱۵۷ اسب‌بخار همراه شد. این خودرو، بسیاری از استانداردهای قرن ۲۱ را در خود داشت و این در حالی بود که ۳۳ سال قبل این کار را انجام داده بود.

فورد آنجلیا مدل ۱۹۳۹

در حالی که خودروها در امریکا روز به روز حجم بزرگ‌تری پیدا می‌کردند، سایر قسمت‌های جهان، نیاز به یک خودروی کوچک قابل‌اعتماد داشتند تا در زمینه مسائلی چون قیمت بالای سوخت و مسیرهای باریک قدیمی ساخته‌شده برای درشکه‌ها جوابگو باشد. تولید آنجلیا تا پس از جنگ جهانی دوم، چندان گسترش پیدا نکرد، ولی باعث شد تا «فورد» به عنوان خودروساز در سطح جهان ساخته شود.

فورد اسکورت مدل ۱۹۶۸

در این مدل ساده، از الگوی موتور جلو و دیفرانسیل عقب استفاده شده بود و باعث شد که فورد در بریتانیا نیز جایگاهی در حدّ امریکا پیدا کند. فورد اسکورت در بریتانیا بسیار محبوب بود و تبدیل به یک مدل رالی پر سر و صدا و یک نماد عملکرد در خودروها شد.

فورد F-100 مدل ۱۹۵۳

می‌توان گفت که این مدل، زیباترین تراکی است که تاکنون ساخته شده است. این وضعیت حتی با طراحی منحصر به فرد پنجره جلو در مدل ۱۹۵۶ بیشتر نیز شده است. همچنین به لطف شاسی مدرنی که در این مدل به کار گرفته شده، زیبایی آن چیزی بیشتر از جنبه‌های ظاهری است. برخی از این خودروها، هنوز هم هر روز کارهای سختی انجام می‌دهند.

فورد کاستوم مدل ۱۹۴۹

با کنار گذاشتن عناصری مانند سپرهای بزرگ، خودروهای مدرن دوره پس از جنگ جهانی، بدنه‌هایی «در بسته» بودند که همه‌چیز را در طراحی جمع و جور خود قرار داده بودند. رد پای مهندسی در صنعت امریکا برای ۳۵ سال بعد نیز همین موضوع را نشان می‌دهد.

فورد توروس مدل ۱۹۸۶

در اواسط دهه ۱۹۸۰، صنعت خودروی امریکا تحت‌تأثیر ژاپنی‌ها قرار گرفته بود و در وضعیت چندان مناسبی قرار نداشت. امّا بعد نوبت به مدل توروس با طراحی آئرودینامیک و دیفرانسیل رسید و دوباره تبدیل به یک گزینه منطقی برای خرید یک خودروی «امریکایی» در بازار امریکا شد. شاید کسی نسخه‌های مختلف آن را جمع‌آوری نکرده باشد، ولی این «توروس» بود که فورد را در آن سال‌ها نجات داد.

فورد سری F مدل ۱۹۴۸

اولین طراحی واقعی فورد پس از جنگ جهانی دوم. راحتی و کاربردی بودن آن، بهتر از هر پیکاپ دیگری تا آن زمان بود. پیکاپ‌های سری F هنوز هم در میان پرفروش‌ترین وسایل نقلیه در جهان قرار دارند.

فورد موستانگ مدل‌های ۱۹۶۴، ۱۹۶۴/۵، ۱۹۶۵

این مدل باعث علاقه‌مندی نسلی از امریکایی‌ها به خودروها شد. البته طرفداران هنوز هم شاید نتوانند قبول کنند که اولین مدل موستانگ که در آوریل ۱۹۶۴ معرفی شد، به صورت رسمی، در قالب مدل‌های ۱۹۶۴، ۱۹۶۴/۵، ۱۹۶۵ قرار می‌گیرد. ولی در همین حال، همه نسخه‌های اولین مدل سال موستانگ به صورت مدل ۱۹۶۵ ثبت شده‌اند.

فورد V8 مدل ۱۹۳۲

مدل T شاید دنیا را بر روی چرخ‌های خود قرار داد، ولی این V8 مدل ۱۹۳۲ با قدرت ۶۵ اسب‌بخار بود که قدرت و طراحی را به مردم عرضه کرد.

GT40 مدل ۱۹۶۴

کمتر از ۱۳۵ دستگاه از این خودروی مسابقه‌ای با موتور میانی ساخته شده است. در این مدل، المان‌های شاسی اروپایی با V8 های مسابقه‌ای امریکایی بر پایه پیشرانه‌های تولیدی، ترکیب شد و به رقابت با فراری پرداخت. GT40 چهار رقابت پیاپی در بین سال‌های ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۹ مسابقات ۲۴ ساعته لمانز را به قهرمانی رسید. GT40 به شکلی ساده، بزرگ‌ترین خودروی مسابقه‌ای فورد تاکنون بوده است.

فورد مدل T

انتخاب اول برای مدل شماره یک فورد در طول تمام دورانش، چندان جای بحث ندارد. در طول یک دوره ۲۰ ساله، فورد حدود ۱۶/۵ میلیون دستگاه از این خودروهای چابک چهار سیلندر در کارخانه‌های مونتاژ سراسر جهان تولید کرد. فورد با مدل T، واقعاً دنیا را بر روی چرخ‌های خود قرار داد.