قدمت بنزین سرب دار به بیش از یک قرن می رسد. شرکت ها در سال 1921 شروع به اضافه کردن سرب به سوخت کردند تا ناک (ضربه) و صدای چق چق موتورها را از بین ببرند.

البته، سرب یک ماده خطرناک است و اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده خاطرنشان می کند که این خطرات از اوایل دهه 1920 شناخته شده بودند. با وجود این، بنزین سرب دار تا سال 1996 در ایالات متحده قانونی باقی ماند تا بالاخره به لطف قانون هوای پاک برای استفاده در وسایل نقلیه جدید به غیر از هواپیما، اتومبیل های مسابقه، تجهیزات مزرعه و موتورهای دریایی ممنوع شود.

متأسفانه، این واکنش دیر، تأثیر زیادی بر این کشور گذاشت؛ در یک مطالعه جدید تخمین شده است که بیش از 170 میلیون آمریکایی که امروز در قید حیات هستند، در اوایل کودکی در معرض سطوح بالای سرب قرار گرفته اند و حتی «چند میلیون نفر از آنها پنج برابر بیشتر از آستانه مرجع فعلی در معرض سرب قرار داشته اند».

این مطالعه که توسط محققانی از دانشگاه دوک و دانشگاه ایالتی فلوریدا در نشریه «ابتکارات آکادمی ملی علوم» آمریکا منتشر شده، نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض سرب در دوران کودکی ضریب هوشی جمعی آمریکا را تا سال 2015 به میزان 824,097,690 واحد کاهش داده است که معادل متوسط کاهش توان شناختی 2.6 واحدی برای هر نفر است. با این حال محققان خاطرنشان کردند که متولدین بین 1951 و 1980 بسیار بیشتر از سایرین تحت تأثیر قرار گرفته اند.

به طور خاص، رسانه خبری «ان بی سی» (NBC News) اشاره می کند که متولدین دهه 1960 و 1970، 6 یا 7 واحد IQ را از دست داده اند. جای تعجب نیست که قسمت اعظم مواجهه آنها با سرب ناشی از «استنشاق دود اگزوز خودروها» بوده است.

نویسنده اصلی این مطالعه، مایکل مک فارلند، گفت که نتیجه این یافته‌ها با نگاه به تعداد افرادی که تحت تأثیر سرب قرار گرفته‌اند، «تکان دهنده» بوده است. با این حال، او خاطرنشان کرد که تفاوت ضریب هوشی 2 تا 3 واحدی شاید خیلی محسوس نباشد، مگر در قسمت پایین طیف.

سرب که در همه چیز از بنزین گرفته تا رنگ استفاده می‌شد، یک ماده سمی است و بنا به گفته این مقاله «هیچ مقداری از آن بی‌خطر نیست». علاوه بر کاهش توانایی های شناختی، قرار گرفتن در معرض سرب با افزایش احتمال بیماری های کلیوی و قلبی نیز مرتبط است.