مزدا 2 یا آن طور که در ژاپن شناخته می‌شود، دِمیو (Demio) یک سوپر مینی ژاپنی جذاب است که اینک توانسته در گذر سال‌ها به بلوغ و کیفیت مطلوبی برسد و در میان خودروهای رقیب نامدار خود، سری بلند نماید. سابقه مزدا 2 به خودروهایی چون فورد فستیوا نیز می‌رسد که همان پراید خود ما است! مزدا 2 در دوره‌ای توسط گروه بهمن در ایران نیز عرضه شد اما قیمت‌گذاری نامناسب آن باعث شد تا در بازار با شکست مواجه گردد.

مزدا در گذشته‌های دورتر خودروهایی چون مزدا 121 و همزاد آن فورد فیستا را در اواخر دهه 80 میلادی تولید می‌کرد. این سری ناموفق بعدها به کیا واگذار شد تا پراید خلق شود و به ایران راه یابد. مزدا 121 بعدها ارتقا یافت و نسل‌های بعدی آن رشد چشمگیری را تجربه کردند. فورد فیستا نیز دو نسل دیگر تولید شد و بعد برای همیشه به فراموشی سپرده شد.

اما مزدا برای فراتر رفتن از خودروی 121 خود، دمیو را در سال 1996 معرفی کرد. نسل اول دمیو یک هاچ‌بک بلندقد و با پنجره‌های بزرگ بود. این خودرو در سگمنت B جای می‌گرفت و روی پلتفرم DW بناشده بود. در سال 199 تغییراتی در بیرون و درون خودرو اتفاق افتاد و طراحی آن مورد تجدیدنظر قرار گرفت. یک گیربکس اتوماتیک جدید نیز برای آن معرفی شدند. پیشرانه‌های ابتدایی این مدل به حجم 1.3 لیتر و قدرت خروجی 82 اسب بخار و گشتاور 108 نیوتن متر بودند. در ابتدای قرن 21، یک موتور 1.5 لیتری 99 اسبی و 127 نیوتن متری، جایگزین موتور قبلی شد.

نسل دوم در سال 2002 رونمایی شد. در این نسل دیگر خبری از طراحی محافظه‌کارانه ابتدایی نبود و چهره خودرو، اسپرت تر و آئرودینامیک تر شده بود. خطوط و زوایا کاهش یافته و چراغ‌ها مخصوصاً چراغ‌های عقب به فرمی کشیده و جذاب درآمده بودند.

این خودرو هنوز در ژاپن با نام دمیو و در سایر بازارهای جهانی با نام مزدا 121 به فروش می‌رسید. البته از همین دوره نام مزدا 2 نیز در برخی بازارها روی این خودرو قرار گرفت. پلتفرم این خودرو از نسل جدید پلتفرم جهانی فورد B3 به عاریت گرفته شده بود. در این نسل ویژگی‌هایی چون ترمز ABS و EBD و آپشن کنترل پایداری هم ارائه شده بود. از نوآورانه‌ترین نسخه‌های این خودرو، مدل هیبریدی E-4WD بود که چرخ‌های عقب به واسطه یک موتور الکتریکی به حرکت در می‌آمدند. موتور 1.25 لیتری و 1.6 لیتری فورد و موتور 1.4 لیتری مزدا به عنوان موتورهای بنزینی این نسل قابل انتخاب بودند. قدرتمندترین موتور، نسخه 1.5 لیتری با قدرت 111 اسب بخار و گشتاور 140 نیوتن متر بود.

در سال 2007، نسل سوم مزدا 2 معرفی شد. پلتفرم جدید DE که توسط فورد برای فیستا نیز ساخته شده بود در این خودرو استفاده شد. در نتیجه وزن و ابعاد کلی ماشین کاهش یافت. طراحی نسل سوم یک جهش بزرگ محسوب می‌شد. در این نسل مزدا به سراغ زبان طراحی خاص خود با عنوان زوم زوم رفته بود. در این سبک طراحی، فرم کلی خودرو رو به جلو و با کوتاه‌ترین اوورهنگ ها با چراغ‌های کشیده و اسپرت و خطوط رو به بالای جانبی و چهره‌ای گُوِه مانند بود. نسخه‌های سه درب نیز در بازار اروپا عرضه می‌شد. در سال 2009 این خودرو در نمایشگاه‌های امریکای شمالی نیز رونمایی شد. با این حال در سال 2014 به علت فروش ضعیف در این بازارها، فروش آن متوقف شد.

در بازار چین، یک نسخه سدان از مزدا 2 هم به فروش می‌رسید. ضعیف‌ترین پیشرانه این نسل، در میان موتورهای بنزینی یک موتور 1.3 لیتری 85 اسبی بود. قدرتمندترین موتورها 1.5 لیتری 102 اسبی بود. برای انتقال نیرو هم از گیربکس 5 سرعته دستی یا 4 سرعته خودکار استفاده می‌شد. در برخی بازارها ازجمله ژاپن، یک گیربکس CVT نیز در دسترس بود.

نسل چهارم مزدا 2 در سال 2013 معرفی و در سال بعد روانه بازار شد. طراحی این نسل با زبان طراحی جدید مزدا یعنی کودو صورت گرفته و با وجود چراغ‌های LED و جلوپنجره بزرگ، گلگیرهای متورم جلو و خطوط مختلف روی بدنه و سقف گنبدی، قرارگیری پایه آینه‌های جانبی روی درب‌ها، چراغ‌های عقب مثلثی و شیب زیاد شیشه عقب، بسیار مدرن و جذاب به نظر می‌رسد. در داخل کابین هم مزدا از الگوهای جدیدی استفاده می‌کند. سادگی و پرهیز از شلوغی کابین با حذف دکمه‌ها و کلیدهای اضافی باعث شده تا فضای بزرگتری در کابین و راحت‌تر برای استفاده را شاهد باشیم.

یکی از مهم‌ترین تغییرات این نسل، جدایی از پلتفرم‌های فورد است و در عوض یک پلتفرم ویژه مزدا جایگزین شده که با کراس‌اوور CX-3 نیز یکسان و برگرفته از پلتفرم مدل بزرگتر CX-5 و مزدا 3 است. بدین ترتیب، طول خودرو و عرض آن افزایش یافته است و با توجه به افزایش اوورهنگ‌های جلو و عقب، فضا برای سرنشینان کاهش نشان می‌دهد. نکته جالب اینکه نسخه سدان مزدا 2 در بازار آمریکا با نشان تویوتا و نام یاریس iA به فروش می‌رسد. در برخی دیگر از بازارها مثل کانادا نیز نسخه CX-3 جای مزدا 2 را گرفته است.

مزدا 2 جدید با موتورهای اسکای اکتیو و گیربکس 5 سرعته دستی یا شش سرعته خودکار و فناوری استارت-استاپ و سیستم بازیابی انرژی i-ELoop ارائه می‌شود. موتور بنزینی 1.5 لیتری آن با قدرت 102 اسب بخار و گیربکس شش سرعته خودکار یکی از گزینه‌های محبوب این نسخه به شمار می‌آید.

نسل جدید مزدا 2، خودرویی شیک، اقتصادی و فوق‌العاده است. ترکیب بصری این خودرو با نشانه‌های خودروهای اسپرت و لوکس همراه است. تجهیزات جدید این نسل نظیر سیستم سرگرمی با نمایشگر بزرگ و سیستم تهویه خودکار و نمایشگر سربالا، از ویژگی‌های ممتاز آن به شمار می‌آیند. بعلاوه نسل دوم سیستم اسکای اکتیو در موتور و گیربکس، باعث کاهش بیشتر مصرف سوخت و آلایندگی شده است. لذت رانندگی با این خودرو بیش از خودروهای دیگر این کلاس است. هرچند پیشرانه پرقدرتی برای این خودرو ارائه نمی‌شود اما برای خریداران عادی، همین گزینه‌ها نیز کفایت می‌کنند.

منبع:caranddriver
wikipedia