در هر کارت سوخت اجاره ای، 300 لیتر سهمیه بنزین 700 تومانی ، 300 هزار تومان ارزش دارد که 90 هزار تومان از این رقم سود خالص فعالان این بخش است که طبق توافقات دو نفره، بین کارگر پمپ بنزین و مالک خودرو تقسیم می شود.

رانندگان خودروهای سواری پس از اتمام سهمیه ماهانه 60 لیتری بنزین 700 تومانی کارت های سوخت خود، تا شارژ مجدد کارت سوخت از بنزین یک هزار تومانی استفاده می کنند. در حالی که هر ماه 300 لیتر سهمیه استفاده از بنزین آزاد در کارت های سوخت شارژ می شود اما قریب به اتفاق رانندگان برای سوخت گیری با بنزین آزاد از کارت های سوختی استفاده می کنند که به صورت نامحدود در اختیار کارگران جایگاههای عرضه بنزین است.

این کارت ها که در اختیار متصدیان نازل های سوخت گیری قرار دارد تماما با بنزین 1000 تومانی برنامه ریزی شده، اما در میان تمامی سوخت گیری ها با کارت های آزاد جایگاهداران، گاهی دیده می شود که کارت سوختی از سوی کارگر جایگاه برای سوخت گیری با بنزین یکهزار تومانی در نازل سوختگیری قرار داده می شود که نرخ 700 تومانی را نشان می دهد.

در پیگیری این مسئله از کارگران و مراجعه کنندگان 20 جایگاه عرضه سوخت و 33 راننده تاکسی در سطح شهر تهران این نتیجه حاصل شد که این کارت های سوخت با سهمیه بنزین 700 تومانی که برخی کارگران پمپ های بنزین از آن برای سوخت گیری با بنزین 1000 تومانی استفاده می کنند از دو راه به دست آنها رسیده است.

بخشی از این کارت ها، کارت های سوختی است که در جایگاهها جا مانده است. یعنی رانندگانی اقدام به سوخت گیری با کارت سوخت خود کرده اند اما در هنگام ترک جایگاه سوخت فراموش کرده اند که کارت سوخت خود را از نازل سوخت گیری بردارند. از اینرو، برخی کارگران پمپ های بنزین، با نگه داشتن این کارت ها نزد خود تا زمانی که صاحب آن برای ابطال و صدور مجدد کارت سوخت اقدام کند، از سهمیه های بنزین 700 تومانی آن استفاده کرده و این سهمیه ها را هر لیتر 1000 تومان به متقاضیان بنزین آزاد می فروشند. در این صورت هر لیتر بنزین، سودی 300 تومانی راهی جیب این کارگر می کند.

بخشی دیگر از این کارت ها که سرنوشتی جالب تر دارند، کارت های سوخت برخی مالکان وسایل نقلیه عمومی از جمله تاکسی ها و وانت بارها هستند. این رانندگان که به دلیل فعالیت کم در عرصه حمل و نقل عمومی و یا به دلیل استفاده از سوخت جایگزین CNG به جای بنزین، بخشی یا تمامی سهمیه بنزین 700 تومانیشان در طول ماه بلا استفاده می ماند، کارت های سوخت خود را به برخی از کارگران پمپ های بنزین اجاره می دهند.

این اجاره دادن کارت سوخت در برخی موارد به صورت مشارکتی است، یعنی کارگر پمپ بنزین هر میزان بنزین 700 تومانی که از این کارت با قیمت 1000 تومان بفروشد را به تناسب درصد توافق شده (در بیشتر موارد 50 - 50) سهم خود را برداشته و سهم مالک کارت سوخت را نیز پرداخت می کند. اما در برخی موارد دیده شده که کارت های سوخت مالکان برخی خودروهای عمومی که از کارت های خود استفاده نمی کنند در دست برخی کارگران پمپ های بنزین قرار دارد و اجاره ماهانه این کارت ها از سوی کارگران پرداخت می شود.هر چند شاید احتساب 300 لیتر سود 300 تومانی که 90 هزار تومان ارزش دارد، رقم درخورد توجهی نباشد، اما تجمیع این 90 هزار تومان ها مطمئنا رقم قابل توجهی است که از اجاره کارت های سوخت به دست می آید.