صنعت خودرو کشور سال هاست که بی رقیب می تازد و هیچکس نمی تواند به گرد آن برسد اما؛ تمام موقعیت هایی که به این صنعت داده شده است نیز نتوانسته این حوزه را به یک بخش توانمند و ثروتمند تبدیل کند.

سال هاست که در اخبار ریز و درشت خودرو، از بدهی های هزار میلیاردی خودروسازان ایرانی به زمین و زمان می نویسیم. خودروسازانی که اسم های زیادی را به عنوان صفت به همراه خود می کشند مانند بزرگترین گروه خودروسازی خاورمیانه، قطب خودروسازی کشور، بزرگترین گروه صنعتی و ...! اما همه این القاب مانند لقب هایی که به برخی مربیان و فوتبالیست های کشور می دهند، تنها برای باد کردن مجموعه به کار می آید و در عمل با یک سوزن ترکیده و از بین می رود.

خودروسازان بزرگ ایرانی که به ظاهر خصوصی و در باطن کاملا دولتی هستند، سال هاست که تمامی قوانین خودرویی را هرآن گونه که می پسندند تغییر داده و به هیچ مجموعه و شخصی نیز جواب نمی دهند.

دو خودروسازی که هنوز برای تولید پراید و پژو 405 با مشکل قطعه رو به رو بوده و سعی می کنند برای پنهان شدن از انتقادها، با کمک نمایندگان مجلس و برخی کارشناسان و فعالان وابسته به خود، حاشیه های بازار را مدیریت و همه چیز را گردن این و آن بیاندازند.

چندی پیش یک مجموعه خودروسازی کشور با تصمیم دولت و وزارت صنعت تنها اجازه فروش یک ماهه دریافت کرد و به همین دلیل فروش این شرکت با حاشیه هایی هم رو به رو شد! در حالی که همین دولت و وزارت به دو شرکت دیگر خودروسازی کشور مجوز پیش فروش های بلند مدت یکساله و حتی 18 ماهه داده است و حال باید سوال کرد این یک بام و دو هوای صنعت خودرو را چه کسی به راه انداخته و چه کسی باید مدیریت کند؟

خودروسازان ایرانی که احتمالا جزو بزرگان بدهکار به سیستم بانکی کشور نیز هستند، به قطعه سازان نیز بدهکارند یعنی قطعه را تحویل گرفته، خودرو را تولید و پیش فروش می کنند، یکسال پول مشتری را در حساب های خود بلوکه و احتمالا سود دریافت می کنند اما؛ پولی به قطعه ساز نمی دهند.

تنها در روز اول پیش فروش اخیر یکی از این خودروسازها، 16 هزار خودرو فروخته شده و کمترین مبلغ دریافتی از خریداران برای این پیش خرید ها 16 میلیون و 500 هزار تومان بوده است. البته برای خودروهای مختلف این پرداخت به 18 میلیون، 21 میلیون و 23 میلیون تومان نیز ارتقا پیدا کرده بود.

ر این گزارش ما همان 16 میلیون و 500 هزار تومان را ملاک قرار می دهیم تا ببینیم حداقل پولی که در یک روز به حساب این خودروساز واریز شده چه مبلغی بوده است.

16000*16500000 = 264.000.000.000 264 میلیارد تومان ورودی روز اول پیش فروش ... در صورتی که باز افزایش قیمتی اتفاق نیافتد، 2 برابر خواهد شد و کل مبلغ فروش این دوره عددی در حدود 528 میلیارد تومان خواهد بود.

بر اساس اعلام خودروسازان و قطعه سازان، حدود 80 درصد هزینه تولید یک خودرو مربوط به خرید و تامین قطعات بوده و 10 درصد سود تقریبی خودروساز و 10 درصد نیز هزینه های دیگری است که این شرکت ها متحمل می شوند.

چنانچه 264 میلیارد تومان دریافتی، قرار باشد صرف تامین و تولید 16 هزار دستگاه خودروی 405 یا سمند معمولی شود، یعنی 211 میلیارد و 200 میلیون تومان باید برای خرید قطعه هزینه و مابقی نیز بر اساس لیست به درآمدهای خودروسازی اضافه شود اما این 211 میلیارد و 200 میلیون تومان هیچ گاه به دست قطعه ساز نمی رسد. چرا؟

این چرا در هر سال بیش از 10 بار به دلیل پیش فروش های مختلف باید پرسیده شود اما؛ این سوال را حتی قطعه سازان هم نمی پرسند و البته شاید جرات ندارند که بپرسند؟

شاید به همین دلیل باشد که رییس یکی از انجمن های قطعه سازی ایران به جای نمایندگی از قطعه سازان در برنامه گفت وگوی خبری خود را نماینده خودروساز معرفی می کند و نه قطعه ساز! باید از وی سوال کرد که برای شما چه فرقی خواهد کرد اگر قیمت ها آزاد شود زیرا به هر حال خودروساز سهمی از این افزایش را به شما نخواهد داد.

چرا به جای حمایت از قطعه سازان و زیرمجموعه های خود و اعتراض نسبت به تخصیص ندادن سهم قطعات از پیش فروش های دو خودروساز، برای خودروسازان سینه چاک داده و فریاد « وااسفا» سر می دهید.

چرا هیچ کدام از انجمن های قطعه سازی از خودروسازان نمی پرسند که چرا سهم 80 درصدی قطعات را از پول دریافتی از مردم به تولید کننده قطعه پرداخت نمی کنید؟

چرا نمایندگان مجلس که باید سنگ مردم را به سینه بزنند در موضوع خودرو و گرانی حامی خودروساز شده و باز چرا جرات نمی کنند از ایشان سوال کنند که پول این پیش فروش های 12 و 18 ماهه چه می شود؟

واقعا چرا هیچ کس از خودروسازان ایرانی نمی پرسد این میلیارد ها و تریلیاردها را چه می کنند؟

امیدواریم این دو خودروساز و یا مدیران ایشان در ایدرو و وزارت صنعت به افکار عمومی و قطعه سازان غیر وابسته که تنها نماینده خود هستند و نه نماینده خودروساز! پاسخ دهند که همه این پول های دریافتی در این سال ها و همچنین در روزهای اخیر چه شده و یا چه می شود؟ و چرا هزاران میلیارد تومان بدهی انباشته خودروساز به قطعه ساز ایرانی است؟!!!

آقای وزیر، آقایان نماینده مجلس، مدیران محترم دو قطب خودروسازی کشور و البته مدیران انجمن های قطعه سازی ( نماینده خودروسازان): لطفا به جای پیدا کردن راهی برای گرانفروشی 3 باره در 6 ماه ابتدایی سال 97، ابتدا جواب سوال های بالا را بدهید.