میتسوبیشی اوتلندر، کراس اور سایز متوسطی است که از سال 2001 تا کنون در چهار نسل مختلف روی خط تولید میتسوبیشی قرار داشته. بعد از تجربه موفق واردات ASX و لنسر، نماینده رسمی میتسوبیشی یعنی آرین موتور نسخه قبل از فیس لیفت اوتلندر نسل سوم را نیز معرفی و با یک سطح امکانات (تیپ 4) به بازار ایران عرضه کرد. 

• طراحی ظاهری

اوتلندر چهره کلاسیک و فرم بدنه کشیده ای دارد که باعث می شود ظاهرش مقداری متفاوت تر از سایر شاسی بلند های در حال تردد در خیابان ها باشد.

در نمای جلو از چراغ های نسبتا باریکی استفاده شده که توسط جلو پنجره مزین به دو خط کرومی به یکدیگر متصل شده اند، ارتفاع بالای چراغ ها و خط کاپوت نیز باعث می شود که اوتلندر قد بلند تر به نظر برسد. ورودی هوا در میانه سپر قرار گرفته و دو مه شکن هم در پایین ترین بخش سپر دیده می شوند. مجموع این عوامل به اوتلندر چهره نه چندان اسپرت و خاصی بخشیده اند که  متفاوت از طراحی های متداول روز است.

نمای کناری اوتلندر کاملا کشیده است و همان سادگی و متانت ظاهری در اینجا هم حفظ شده. یک خط از منتهی الیه چراغ جلو تا ابتدای چراغ عقب کشیده شده و یک خط زاویه دار هم در پایین درب ها مشاهده می شود. رینگ های 18 اینچی نیز به زیبایی گلگیر ها را پر کرده اند.

طراحی نمای عقب میتسوبیشی اوتلندر کاملا هماهنگ با نمای جلو بوده و همان چهره غریب و نه چندان اسپرت در اینجا هم دیده می شود. چراغ های عقب طرحی شبیه به چراغ های جلو دارند و مانند یک عینک با خطی کرومی به همدیگر متصل اند. مورد جالب توجه در طراحی نمای عقب این خودرو، استفاده از چراغ های عقب سفید رنگ است، چراغ هایی که از لحاظ رنگ به چراغ خودرو هایی مانند لکسوس RX350 و میتسوبیشی پاجرو نسل چهارم شباهت دارند.

چراغ های مه شکن و دنده عقب در قسمت پایینی سپر قرار گرفته اند و یک دیفیوزر نیز این نما را تکمیل کرده که البته هیچ خروجی اگزوزی روی آن به چشم نمی خورد.

• کابین و فضای داخلی

طراحی کابین اوتلندر مانند ظاهر آن مقداری متفاوت و خاص است؛ در سمت راننده دیزاین قطعات حجیم است و همه چیز در آن سمت متمرکز شده و وقتی به سمت سرنشین جلو می رویم، دیگر خبری از امکانات متنوع نیست و تنها با طراحی مینیمال دو عدد دریچه تهویه مطبوع مواجه می شویم که به طور اختصاصی برای سرنشین جلو در نظر گرفته شده اند.

فرمان خودرو 3 شاخه است و کلید های مربوط به کنترل سیستم صوتی و کروز کنترل روی آن قرار گرفته، دو شیفتر نیز در پشت فرمان وجود دارد که به مانند سایر خودرو های میتسوبیشی ثابت هستند و با چرخش فرمان حرکت نمی کنند.

در کنسول میانی داشبورد یک مانیتور با لوگوی وسوسه انگیز Rockford Fosgate به چشم می خورد که با استفاده از آن می توان از سیستم صوتی قدرتمند موجود در خودرو استفاده کرد. کمی پایین تر پنل سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک دو منطقه ای تعبیه شده و در زیر آن نیز فندکی خودرو و دو عدد جا لیوانی مشاهده می شوند. کلید های مربوط به تنظیم سیستم 4WD و گرمکن های صندلی جلو نیز در پشت دسته دنده قرار دارند.

متریال به کار رفته شده در کابین اوتلندر کیفیت مناسبی دارند و چرم استفاده شده در فرمان و صندلی ها در کارکرد های بالا هم دچار خرابی نمی شود. از ردیف جلو که بگذریم، در ردیف عقب فضای سر و پای بسیار مناسبی برای سرنشینان وجود دارد. همچنین این خودرو به ردیف سوم صندلی ها نیز مجهز است که البته برای بزرگسالان چندان کاربردی نیست.

• مشخصات فنی

اوتلندر از یک موتور 4 سیلندر 2.4 لیتری بهره می برد که توانایی تولید 170 اسب بخار توان در 6000 دور در دقیقه و 232 نیوتون متر گشتاور در 4200 دور در دقیقه را دارد. این توان توسط یک گیربکس CVT که 6 دنده مجازی را نیز شبیه سازی می کند به هر چهار چرخ اوتلندر منتقل می شوند.

شتاب صفر تا صد اعلامی اوتلندر 10.5 ثانیه است و مصرف سوخت این خودروی 1495 کیلوگرمی نیز 9.3 لیتر در هر صد کیلومتر برای یک رانندگی در سیکل ترکیبی است. سیستم تعلیق میتسوبیشی اوتلندر در قسمت جلو مک فرسون و در قسمت عقب مولتی لینک است.

ترمز های این خودرو نیز در جلو دیسکی خنک شونده و در عقب دیسکی هستند که به امکاناتی مانند سیستم ضد قفل (ABS)، توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD) و ترمز کمکی اضطراری (BA) نیز مجهزند. قابل ذکر است که سیستم انتقال قدرت 4WD اوتلندر 3 حالت دارد که شامل Auto (توزیع خودکار نیرو میان هر چهار چرخ)، 2WD (انتقال نیرو فقط به چرخ های جلو) و 4WD-Lock (انتقال نیرو به صورت 50-50 بین دو محور) می باشد.

• امکانات ایمنی و رفاهی

اوتلندر به 7 ایربگ مجهز است که شامل راننده، سرنشین جلو، جانبی های جلو، پرده ای جلو و عقب و زانویی راننده است. این خودرو توانسته 5 ستاره ایمنی از موسسه تست تصادفات یورو انکپ دریافت کند و ایمنی خوبی در تصادفات دارد. همچنین سیستم های کمک رانندگی موجود در اوتلندر مانند سیستم کنترل پایداری (ASC)، سیستم کنترل هرزگردی (TCL) و سیستم کنترل حرکت در سربالایی (HSA) نیز تجربه رانندگی بهتری را با اوتلندر فراهم می کنند.

میتسوبیشی اوتلندر از لحاظ امکانات رفاهی در سطح قابل قبولی قرار دارد و آپشن های آن کاربردی به نظر می رسند؛ سیستم ورود بدون کلید و استارت دکمه ای، کروز کنترل، چراغ های جلو زنون HID، چراغ شور، سنسور نور، سنسور باران، سانروف دو حالته، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک دو منطقه ای، گرمکن صندلی های جلو، سیستم صوتی راکفورد فازگیت با 9 بلندگو، کلید های کنترل سیستم صوتی از روی فرمان، درب صندوق برقی و ردیف سوم صندلی ها در مدل 2015 امکانات رفاهی قابل ذکر اوتلندر هستند.

• اوتلندر 2015 در بازار

در رنج قیمتی اوتلندر های قبل از فیس لیفت، تنها رقیب موجود در بازار ایران هیوندای سانتافه است و سایر شاسی بلند های موجود در این رنج قیمت مانند کیا اسپورتیج و هیوندای توسان در سگمنت پایین تری از آن دو قرار می گیرند که این موضوع به میتسوبیشی اوتلندر و هیوندای سانتافه ارزش خرید بالاتری می دهد.

میتسوبیشی اوتلندر به مالک خود کیفیت ساخت بالا، استهلاک پایین، کابین بسیار جادار، قابلیت آفرود قوی تر از رقیبان و آپشن های کاربردی را ارائه می دهد. اما از سوی دیگر شاید ظاهر متفاوت اوتلندر به سلیقه هر کسی خوش نیاید و بازار خرید فروش آن هم رونق رقیبان کره ای را ندارد. بنابراین اگر ظاهر زیبا، بازار خرید و فروش پر رونق و امکانات رفاهی رنگارنگ برای شما حائز اهمیت است به سراغ نماینده هیوندای بروید. اما اگر کیفیت ساخت، لذت رانندگی بالاتر و داشتن یک سیستم صوتی لذت بخش برای شما اهمیت بیشتری دارد، میتسوبیشی اوتلندر خودروی مورد پسند شما خواهد بود.