تکنولوژی روز به روز با سرعت زیادی در حال رشد و پیشرفت است و خودروها نیز از این قاعده مستثنی نیستند. تکنولوژی هایی که برای حفظ جان عابران پیاده و سرنشینان خودرو و در راستای ایمن تر شدن رانندگی و خودروهای تولیدی در سراسر دنیا هستند و هر روز کاملتر و بهتر می شوند و درصد خطای آن ها نیز کاهش می یابد.
رادار بین خطوط نیز یکی از همین امکانات ایمنی می باشد که بسیار پرکاربرد و مهم است و استفاده از آن در خودروها سبب می شود تا از درصد زیادی تصادفات خصوصا جاده ای جلوگیری شود.
این رادار که در اصل همان سیستم رانندگی بین خطوط یا تشخیص خطوط است وظیفه دارد هنگامی که خودرو در حال حرکت است در صورتی که خودرو در حال خارج شدن از خطوط جاده باشد به راننده هشدار می دهد که بین خطوط رانندگی کند. البته در نسخه های پیشرفته و جدید سیستم رانندگی بین خطوط رادار، علاوه بر اینکه به راننده هشدار داده می شود در صورتی که عکس العملی از راننده دریافت نشود خودرو از طریق ECU اقدام به فرمان دادن و در مسیر قرار دادن خودرو می کند.
در خودروهای امروزی سیستم تشخیص بین خطوط توسط یک دوربین و سنسورهای مادون قرمز که عموما پشت آینه وسط تعبیه شدهاند کار می کند. این سیستم می تواند به کمک دوربین خطوط و خط کشی های روی جاده را تشخیص داده و سپس اطلاعات مربوطه را به ECU خودرو ارسال کند و در صورت تشخیص دادن اینکه خودرو در حال انحراف از مسیر است به راننده هشدار دهد.
این رادار در خودروهای مختلف به چند روش هشدارهای خودش را به راننده اطلاع می دهد. ابتدایی ترین هشدار این سیستم به صورت بوق زدن است. هنگامی که راننده بدون راهنما زدن از خط خارج شود و یا روی خطوط حرکت کند این سیستم شروع به بوق زدن می کند.
روش بعدی این سیستم هشدار لرزشی است. در بعضی از خودروها این امکان فراهم شده تا در صورتی که سیستم تشخیص خطوط هشداری را بخواهد به راننده دهد توسط لرزیدن فرمان این هشدار صورت گیرد تا راننده بیش از پیش حواس خود را جمع کند.
صورت دیگری از هشدار نیز توسط این سیستم در خودرو ها رواج دارد که زمانی که سیستم بخواهد به راننده اخطار دهد یک چراغ در پشت آمپر خودرو روشن می شود و یا یک علامت روی صفحه کلاستر پدید می آید.
در کنار مزیت های خوبی که این سیستم دارد یکی دیگر از نکات مثبت آن این است که رادار بین خطوط به رانندگانی که دید خوبی نیز ندارند کمک شایانی می کند.
در سال 2001 برای اولین بار نمونه های اولیه این سیستم که تشخیص بین خطوط نام داشت توسط ژاپنی ها و کمپانی نیسان اختراع شد و مورد استفاده قرار گرفت. در سال 2002 نوبت به کمپانی دیگر ژاپنی یعنی تویوتا رسید و نسل جدیدی از سیستم های تشخیص بین خطوط توسط تویوتا معرفی شد. در سیستم جدید تویوتا مسیر بیشتری توسط ECU خودرو بررسی و اسکن می شد که همین علت سبب شد تا دقت این سیستم افزایش قابل توجهی پیدا کند. لازم به ذکر است که این سیستم تویوتا برخلاف نیسان که از سنسورهای مادون قرمز استفاده می کرد از یک دوربین برای اسکن جاده بهره مند بود. سپس در سال 2003 کمپانی دیگر ژاپنی یعنی هوندا با معرفی سیستم LKAS (Lane Keep Assist System) که مختص خودش بود تغییر بزرگی را در این حیطه رقم زد. کارکرد این سیستم به این گونه بود که ECU کنترل فرمان را تقریبا به دست بگیرد و خودرو را بین خطوط نگه دارد. با این سیستم کارآمد هوندا راننده می توانست با ست کردن کروز کنترل بر روی خطوط جاده این امکان را به ECU خودرو بدهد که در مسیر های صاف خودرو بدون کنترل راننده به حرکت ادامه دهد. پس از ژاپنی ها کمپانی های مطرح دیگری همچون مرسدس بنز، فورد و ولوو در سال های اخیر اقدام به توسعه سیستم تشخیص خطوط و رادار بین خطوط کردهاند.
در واقع این سیستم رادار بین خطوط اولین سطح از سیستم های خود ران می باشد که هم اکنون اکثر کمپانی های خودروسازی دنیا در حال تحقیق و توسعه بر روی آن هستند.
به صورت کلی تاکنون 2 نوع از این سیستم در خودروها مورد استفاده قرار می گیرد.
این سیستم به گونه ای است که پس از اینکه سنسورها تشخیص دهند که خودرو از خط خارج شده به یکی از سه حالتی که قبل تر اشاره کردیم به راننده هشدار می دهد و راننده موظف است پس از دریافت این هشدارها اقدام به رانندگی بین خطوط کند و خودروی خود را داخل مسیر درست حرکت دهد. اما در این حالت سیستم رادار بین خطوط تنها به دادن هشدار به راننده بسنده می کند و اگر عکس العملی از راننده سر نزند سیستم کار دیگری انجام نمی دهد.
در این سیستم اگر سنسورها تشخیص دهند که خودرو از بین خطوط در حال خارج شدن است شروع به هشدار دادن به راننده می کند. اگر راننده عکس العملی نسبت به این هشدار ها نداشته باشد آنگاه سیستم وارد عمل شده و ECU خودرو با کمک سیستم فرمان برقی فرمان خودرو را به آرامی چرخانده تا خودرو در مسیر درست و بین خطوط قرار گیرد.
لازم به ذکر است که سیستم دیگری از رادار بین خطوط در حال توسعه توسط کمپانی های مطرح خودروسازی است که هنوز به صورت فراگیر مورد استفاده قرار نگرفته و آن هم سیستم تشخیص خطوط خودکار است که قرار است در خودروهای خودران مورد استفاده قرار گیرد. این سیستم به گونهای عمل می کند که خودرو را بین خطوط نگه دارد و در مسیر مشخص شده خودرو را حرکت دهد بدون اینکه راننده در حین حرکت کار خاصی انجام دهد.
این سیستم از طریق یک دکمه که ممکن است روی غربیلک فرمان و یا روی داشبورد سمت راننده تعبیه شده باشد و به شکل یک فرمان بین دو خط چین است فعال و غیر فعال می شود.
کلام آخر
تمامی این امکانات ایمنی و رفاهی در خودروها مورد استفاده قرار می گیرند تا راننده در ایمن ترین حالت ممکن به رانندگی بپردازد اما اعتماد کامل به این سیستم ها و سامانه ها می تواند بسیار خطرناک باشد. در تمامی این سیستم ها امکان رخ دادن اشتباه وجود دارد. پس لازم است که راننده در کنار استفاده از این امکانات با رعایت کامل قوانین به رانندگی بپردازد تا از بروز حوادث جدی و بعضا جبران ناپذیر جلوگیری شود.