پارک ملی گلستان که بنا بود محل امنی باشد برای جانوران و گیاهان حالا شده محلی برای قتل عام جانوران و مکانی برای خاکستر شدن درختان و گیاهان.

در یک روز تعطیل هفته گذشته، شاهد کشته شدن 5 حیوان بی گناه بودیم که زیر چرخ اتومبیل ها له شده بودند. از جمله دو بچه روباه که یکی از آنها در وسط جاده له شده بود و دیگری که در کنار افتاده بود. گناه این جانوران بیگناه چیست؟ چرا باید بدین گونه بی رحمانه کشته شوند؟ اگر قدیمی ترین پارک ملی ایران محل امنی برای زندگی گیاهان و جانوران این سرزمین نباشد، پس کجا می توان آنها را حفظ کرد؟ چرا رئیس سازمان محیط زیست و وزیر راه تکلیف خروج جاده گلستان را روشن نمی کنند؟ چرا این جاده دارد در دو طرف چهار بانده می شود؟ چرا کارگاه های سنگ و ماسه از وسط پارک و دشت جمع نمی شوند؟ چرا شرکت های راه سازی از تنها کمپینگ پارک در گلزار بیرون نمی روند؟ چرا باید بدلیل این جاده این خطه جنگلی در آتش بسوزد و جانورانش له شوند؟