لامبورگینی هوراکان، طوفان مخوف ایتالیایی

لامبورگینی بعد از خروج از سلطه نافرجام کرایسلر و چرخیدن دست به دست، سرانجام به گروه فولکس واگن رسید. این فرصتی بود تا شاهد احیای محصولات کم نظیر این شرکت باشیم. در این زمان آئودی به عنوان پسرعموی لامبورگینی در گروه فولکس واگن و مالک اصلی لامبورگینی، تصمیم گرفت تا موتوری کوچکتر و به صرفه‌تر از موتور 12 سیلندر پرچم‌دار موجود لامبورگینی طراحی کند این موتور در 10 سیلندر و 5.2 لیتر در سینه محصول رده نخست لامبورگینی جای گرت. گایاردو از سال 2003 وارد عرصه شد و به مدت 10 سال مبدل به پرفروش‌ترین و محبوب‌ترین خودروی لامبورگینی شد که البته این فروش بالا به علت قیمت پایین‌تر آن و دسترس‌پذیری بیشتر آن بود.

جمعاً 14022 دستگاه گایاردو تولید شد که در مقایسه با مدل رده بالای مورچیه لاگو که 4099 دستگاه در طول عمر ده ساله‌اش به فروش رسید، رقم بسیار چشمگیرتری است. در سال 2014 گایاردو جای خود را به جانشینش داد. اوراکان که در زبان اسپانیایی به نوعی طوفان و البته نوعی گاو نر مبارز اطلاق می‌شود، بار مسئولیت جانشینی موفق‌ترین لامبورگینی تاریخ را بر دوش گرفت.

نسبت به مدل قدیمی گایاردو تغییرات عمده‌ای در طراحی اوراکان دیده می‌شود. چراغ‌های جدید از نوع LED و خطوط ملایم و تند و تیز بدنه، همگی کاملاً به الگوهای لامبورگینی وفادار نشان می‌دهند و در همان نگاه نخست نیز هویت خودرو را لو می‌دهند. این خودرو کاملاً مدرن شده بود و نمایشگر 12.3 اینچی از نوع TFT در پنل روبروی راننده و روکش‌های چرم ناپا و آلکانترا و طراحی منحصر به فرد کنسول مرکزی بیانگر همین مورد هستند. اوراکان همچنین خودرویی مجهز و لوکس نیز می‌باشد. صندلی‌های گرم شونده و الکتریکی اسپرت و همچنین سیستم ناوبری اختیاری از جمله تجهیزات ویژه آن است اما در عین حال این خودرو، نخستین ماشین ساخت لامبورگینی است که مجهز به سیستم اطلاعات و سرگرمی است. نمایشگر دیجیتالی آن وضوح بسیار بالا و به صورت سه بعدی بوده و مشابه سیستم کاکپیت مجازی آئودی است.

در بخش پیشرانه موتور 10 سیلندر با سیستم تزریق مستقیم سوخت و فناوری استارت/استاپ، ترمزهای کربن سرامیکی، دمپر با کنترل الکترومغناطیسی، چرخ‌های 20 اینچی آلیاژی و سیستم فرمان متغیر اختیاری، تعدادی از ویژگی‌های جدید این خودرو می‌باشند. نکته جالب اینکه اوراکان با وجود موتور کوچکتر و قدرت کمتر نسبت به برادر بزرگتر خود، اونتادور، سریع‌ترین لامبورگینی در پیست تاپ گیر بوده است.

اوراکان در دو نسخه اصلی با انتقال نیرو به چهار چرخ با کد LP 610-4 و انتقال نیرو به دیفرانسیل عقب با کد LP580-2 و در دو اتاق کوپه و اسپایدر تولید می‌شود. موتور 5.2 لیتری با تنفس طبیعی برجای‌مانده از گایاردو، 602 اسب بخار نیرو (610PS) تولید می‌کند. این برای خودرویی به وزن 1422 کیلوگرم به مفهوم نسبت قدرت به وزن 2.36 کیلوگرم به ازای هر اسب بخار است. این موتور برای کسب بهترین وضعیت تعادلی خودرو در قسمت میانی شاسی و قبل از محور عقب نصب شده است.

شتاب صفر تا 96 کیلومتر این خودرو تنها 2.5 ثانیه اعلام شده و برای رسیدن به سرعت 300 کیلومتر از سکون به 27.6 ثانیه زمان نیاز دارد. زمان طی مسافت 400 متر نیز تنها 10.4 ثانیه بوده و بیشینه سرعت آن 342 کیلومتر بر ساعت می‌باشد.

ویژگی دیگر این خودرو، گیربکس 7 سرعته خودکار با کلاچ دوگانه و امکان شیفت دستی است. سیستم تعلیق مغناطیسی و کمک‌های قابل تنظیم هم دیگر خصوصیت این اوراکان برای حصول بهترین عملکرد است.

نسخه اسپایدر اوراکان که سال 2015 معرفی شد. این مدل هم با همان موتور اصلی نسخه کوپه ارائه شد. در حالی که به واسطه وزن بیشتر ناشی از سقف بازشوی آن شتابی 3.4 ثانیه‌ای (2.8 ثانیه در تست کار اند درایور) و سرعتی 323 کیلومتر بر ساعتی را ثبت می‌کند.

از سویی نسخه ارزان قیمت‌تر و دیفرانسیل عقب LP 580-2 با موتوری تضعیف شده که 572 اسب بخار قدرت دارد می‌تواند شتاب صفر تا صد 3.4 ثانیه‌ای داشته و نهایتاً به سرعت 320 کیلومتر بر ساعت می‌رسد. با وجودی که این نسخه با قیمت 200 هزار دلاری انتخاب جالبی به نظر می‌رسد اما ویژگی‌های خاص یک خودروی دیفرانسیل عقب در آن باعث گردیده تا حتی رانندگی هیجان انگیزتر و البته سریع‌تری از آن را در پیست شاهد باشیم.

اوراکان در بسیاری از اجزای فنی با آئودی R8 مشترک است. البته نام لامبورگینی برای توجیه قیمت بالاتر آن نسبت به آئودی کافی است. رقبای اصلی اوراکان، مک لارن 650S و فراری 458 و جانشین آن 488 GTB می‌باشند. قیمت اوراکان با وجود گزینه‌های اضافی به بیش از 320 هزار دلار هم می‌رسد. در حالی که قیمت مدل پایه و ساده آن تنها 242 هزار دلار است. اوراکان در همین سالهای نخستین، رکوردهای فروش در لامبورگینی را جابجا نموده است. اوراکان همچنین در نسخه‌ای خاصی برای پلیس، نسخه سوپر تروفئو و آوئو نیز تولید شده است. حالا لامبورگینی در فکر جایگزینی برای اونتادور پرچم‌دار خود است اما بیش از آن به شاسی بلند سوپر اسپرت خود یعنی مدل اوروس می‌اندیشد.