این روزها به راحتی می‌توان در کنار اتوبان آزادگان به سمت جنوب مشاهده کرد که در روزهای جمعه از ساعت ۹ صبح کنار اتوبان می‌ایستند و با حرکت دست به نشانه پول، خودروها را متوقف کرده و به آنها پیشنهاد خرید خودرویشان را می‌دهند.

  چند ماهی است که شاهد صحنه‌هایی در گوشه و کنار شهر تهران هستیم که زیاد هم خوشایند و زیبا نیست و جایگاه و وجهه دلالان را نشان می‌دهد که هر روز به سمت یک بازار حرکت می‌کنند و از هر موقعیتی در راستای استفاده‌های کلان مالی استفاده می‌کنند.

گزارش میدانی خبرنگار افکارنیوز حاکی از آن است که در حال حاضر در برخی از مناطق تهران از جمله کنار اتوبان‌ها، گروهی از دلالان تجمع کرده و به خودروهای عبوری با علامتی که پول را نشان می‌دهند، پیشنهاد خرید خودرو را می‌دهند. برای مثال، این افراد را این روزها به راحتی می‌توان در کنار اتوبان آزادگان به سمت جنوب مشاهده کرد که در روزهای جمعه از ساعت ۹ صبح کنار اتوبان می‌ایستند و با حرکت دست به نشانه پول، خودروها را متوقف کرده و به آنها پیشنهاد خرید خودرویشان را می‌دهند.

اما نکته‌ای که در این میان وجود دارد و نگرانی‌ها را در کنار وجهه ناخوشایندی شهری و بازار داغ دلالی بیش از پیش می‌کند، این است که در بین این گروه، افراد متقلبی نیز وجود دارند که به بهانه خرید خودرو، فروشنده را به جاهای خلوت کشانده و خودرو او را به سرقت می‌برند.

البته پدیده کنار اتوبان خودرو فروختن، تنها پدیده جدید فروش خودرو در غیر از بنگاه‌های اتومبیل نیست، بلکه یک‌سری از افراد هم هستند که شغل دیگری دارند و فعالیت اصلی‌شان هیچ ربطی به خرید و فروش خودرو ندارد، اما این افراد با گذاشتن تابلوی فروش روی خودرو، شروع به خرید و فروش خودرو می‌کنند. برای مثال، یک ساندویچی، جلوی مغازه خود خودرو برای فروش می‌گذارد و حتی وقتی وارد مذاکره با این صاحب ساندویچی می‌شویم، متوجه می‌شویم که قول‌نامه چاپ شده و آماده نیز برای خود دارد.

این نشان می‌دهد که گرانی خودرو، افراد غیرمتخصص زیادی را وارد بازار خرید و فروش خودرو کرده است و افرادی که فعالیت دیگری دارند و به شغل دیگری مشغول هستند، در کنار کار خود قول‌نامه چاپ کرده و شروع به خرید و فروش خودرو نیز می‌کنند. به عبارتی، این روزها شغل دوم اکثر افراد، خودروفروشی شده است.

داستان این دلالی‌ها به سال‌های بعد از سال ۹۱ برمی‌گردد که خودرو هر چند ماه یک‌بار با افزایش میلیونی خودروسازان مواجه می‌شد و این رشد قیمت‌ها، در بازار روی خودروهای دست دوم نیز تاثیر گذاشت و در عین حال، مردم به طور میلیونی از گرانی خودرو سود می‌بردند.

اما سوالی که در این‌جا مطرح است، این‌که اتحادیه اتومبیل‌داران نمی‌خواهد روی این موضوع نظارتی داشته باشد و هیچ مقام ناظری نمی‌خواهد به کنترل این بازار بپردازد؟ چرا هر فردی بدون داشتن پروانه کسب و تخصص به این کار باید مشغول باشد؟ چرا در این شغل هیچ‌گونه نظارتی وجود ندارد تا دلالان به این راحتی وارد این بازار نشوند تا در نهایت آسیب آن به مصرف‌کننده نرسد؛ این در حالی است که اگر یک دست‌فروش در کنار خیابان‌ها به فعالیت بپردازد و برای مثال، به خرید و فروش البسه بپردازد، نسبت به جمع‌آوری دست‌فروشان اقدام می‌کند؟