یک کارشناس صنعت خودرو در گفتگو با car.ir عنوان کرد: کشور به برنامه ای حداقل سه تا پنج ساله برای فراهم کردن زمینه ورود خودروهای تمام برقی و حداقل بازه پنج الی ده ساله برای عرضه عمومی این خودروها نیاز دارد. تولید خودروی تمام برقی با تیراژ پایین امکانپذیر است، اما عرضه عمومی و به انبوه رسیدن تولید این خودروها، تا یک سال دیگر قطعاً امکان پذیر نیست.

بابک صدرایی، کارشناس صنعت خودرو گفت : نزدیک به هشت سال است که ایران خودرو و سایپا در رابطه با ورود خودروی برقی به کشور صحبت می کنند، ایران خودرو می گفت ما می خواهیم خودروی برقی بسازیم و مدتی هم سمندبرقی و رانای برقی را نشان داد. این صحبت ها بیشتر در حد حرف است. درست است که رفتن به سمت خودروهای برقی روندی است که در جهان شروع شده و همه کشورها ناگزیر از حرکت در این مسیر هستند تا وابستگی به سوخت های فسیلی کاهش یابد تا بیشتر به سمت عدم آلایندگی محیط زیست برویم. همانگونه که آلودگی هوای تهران و موضوعاتی در این رابطه که این روزها در حال شدت گرفتن و کشور را به تعطیلی می کشاند، بخشی مربوط به بنزین و به خصوص بنزین نامرغوبی است که به مردم عرضه می شود. همه دنیا دارد به سمت خودورهای برقی می رود و ما نمی توانیم خودمان را از دنیا جدا کنیم و این الزامی است که برای ما وجود دارد.

وی افزود : برای رفتن به سمت ساخت خودروی برقی به زیرساخت هایی نیاز داریم که مثل همه کشورها باید آن زیرساخت ها را در منازل و همه اماکن عمومی به صورت انبوه آماده کنیم. دولت باید فرهنگ خودروی برقی را در کشور به وجود بیاورد و آن را ترویج کند. همچنین درصورتی که نیاز به خودروی برقی احساس می شود، الزامی است که سوبسیدهایی هم به آن تعلق بگیرد. به خصوص در آغاز کار که دولت حتما باید یارانه یا تخفیف ویژه ای بدهد تا زمانی که این خودرو به قیمت انبوه برسد، قیمت آن به تدریج کاهش پیدا کند و عموم مردم جامعه بتوانند به سمت خودروی برقی حرکت کنند.

صدرایی بیان کرد: شرکت هایی که درخصوص خودروی برقی در کشور صحبت می کنند، حرفی می زنند که بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد و می خواهند که خودشان را به عنوان لیدر این حوزه و اولین عرضه کننده خودروی برقی معرفی کنند. در این میان مسأله، عرضه این شرکت نیست؛ زیرا این خودروسازها می توانند خودروهایی با تیراژ صد یا دویست را هم وارد فرآیند عرضه به بازار کند. مسأله قدرت فراگیر شدن آن خودرو در بازار وجود دارد، یعنی دولت ابتدا باید زیرساخت ها را آماده کند، با شرکت هایی مثل مپنا به میزان انبوه در اقصی نقاط ایران برنامه ریزی کند، تا سپس آن شبکه توزیع برق، شبکه های بین راهی در جاده را توزیع کنند که این خود پروژه ای چندساله است.

این کارشناس صنعت خودرو خاطر نشان کرد: هنوز هم در برخی جاده های شهرستان های ایران، جایگاه سوخت بنزین به راحتی پیدا نمی شود، چه رسد به مسأله برق. این موضوع در کشورهای اروپایی که نسبت به ما بسیار هم پیشرفته تر هستند، مدت ها پیش این موضوع را شروع کرده اند و سازماندهی قوی تری دارند، بازه زمانی 10 ساله را برای فراگیر شدن جایگاه های عمومی پیش بینی می کنند.

صدرایی همچنین افزود: شرکتی مانند تسلا، خود در حال سرمایه گذاری بر روی این موضوع است؛ در حالی که ما با دقت و نظارت بر بازار خودرو متوجه می شویم که هیچ گونه سرمایه گذاری برای این موضوع وجود ندارد. صحبت هایی که در این رابطه مطرح می شود، بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد تا خودروسازی ها به سمت آن بروند. شرکت های مختلف خصوصی و دولتی می گویند که می خواهند خودروی برقی به بازار ارائه کنند اما سوال پیش می آید که عرضه با چه زیرساختی و به چه کسی می تواند انجام شود؟ زیر ساختی که در کشورهای اروپایی هم هنوز جای کار بسیاری دارد.

وی در پایان ادامه داد: ما حداقل به برنامه ای سه تا پنج ساله برای فراهم کردن زیرساخت ها نیازمندیم، تا بتوانیم از آوردن تعدادی خودروی برقی حرف بزنیم. در کشورهای مختلف که در حال ایجاد شرایط لازم برای برقی کردن خودروها هستند، مدت زمان 5 تا 10 ساله ای را برنامه ریزی می کنند تا دستگاه برق و شبکه شارژ را بتوانند به عرضه عمومی برسانند. حتی شارژ برقی در منزل هم نیاز دارد که شارژ شهری به میزان قدرتی رسیده باشد که مثلاً صدهزار خودرو، شبانه روز در حال شارژ شدن باشند. در کنار آن شما باید شبکه توزیع شارژ خودرو را در تمام جاده ها، تقاطع های اصلی و ... فراهم کنید که خود این موضوع هم، بسیار جدید است و به صورت روزافزون در حال آپدیت شدن است. این کار پرهزینه و زمانبری است که نیاز به مدیریتی بسیار قوی و جامعی دارد که مطمئناً تا یک سال دیگر این موضوع امکان پذیر نیست.