بهدنبال جزئیات مقدماتی که اوایل سال جاری میلادی منتشر شد، اخیراً آئودی اطلاعات بیشتری از نخستین مدل پلاگین هیبریدی شش سیلندر دیزلی خود، یعنی Q7 ای-ترون 3.0 TDI کواترو ارائه کرده است.
اگر جزئیات مدل با پیشرانه بنزینی Q7 ای-ترون 2.0 TFSI را درنظر بگیریم، نسخه 3.0 TDI قدرت بیشتری را در اختیار قرار میدهد، دامنه مسافت رانندگی با آن به اندازه ۴۰۰ کیلومتر بیشتر است و مصرف سوخت به مراتب بهینهتری دارد. Q7 ای-ترون 3.0 TDI برای پیشرانه از یک موتور توربو دیزل ۳ لیتری با خروجی ۲۵۸ اسببخار و ۶۰۰ نیوتنمتر در کنار یک موتور الکتریکی دیسکیشکل با قدرت ۱۲۶ اسببخار و گشتاور ۳۵۰ نیوتنمتر استفاده میکند که در مجموع، خروجی کلی این سیستم پیشرانه هیبریدی به ۳۷۳ اسببخار و ۷۰۰ نیوتنمتر میرسد.
این مدل پلاگین هیبریدی دیزلی از آئودی، رقیب مستقیمی در پیش روی خود ندارد. در عین حال، وقتی در مقابل شاسیبلندهای PHEV با ابعاد مشابه قرار میگیرد، از نظر گشتاور نسبت به همه آنها برتری دارد. به عنوان نمونه، ولوو XC90 T8 تووین انجین و مرسدسبنز GLE 500e، هر دو ۵۰ نیوتنمتر کمتر از Q7 گشتاور تولید میکنند. با این حال، هر دوی این PHEV های بنزینی، از مدل ۳۷۳ اسببخاری آئودی، قدرتمندتر هستند و به ترتیب، ۴۰۷ و ۴۳۶ اسببخار قدرت دارند.
Q7 پلاگین هیبرید دیزلی قادر تا در عرض ۶ ثانیه کامل به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد و در عین حال، سرعت حداکثر آن به ۲۲۵ کیلومتر بر ساعت محدود شده است. همچنین در کنار استفاده از یک گیربکس اتوماتیک ۸ سرعته تیپترونیک با مبدّل گشتاور، قدرت Q7 ای-ترون 3.0 TDI به تمام چهار چرخ توزیع میشود. این وظیفه به عهده سیستم اختصاصی چهار متحرک «کواترو» آئودی است.
آئودی در این مدل، از همان باتری لیتیومی ۱۷/۳ کیلووات ساعتی استفاده میکند که در Q7 ای-ترون 2.0 TFSI به کاررفته است؛ این بسته باتری، درست در زیر فضای حمل وسایل در عقب قرار گرفته است. به گفته آئودی، برای یک شارژ کامل این باتری با استفاده از یک «درگاه برق خانگی»، به ۸ ساعت زمان نیاز است. البته در اینجا منظور از درگاه برق خانگی چندان مشخص نیست، ولی احتمالاً باید فرض کنیم که استاندارد اروپایی ۲۲۰ تا ۲۳۰ ولت مدّنظر بوده است. در همین حال، این خودروساز اشاره میکند که در صورت استفاده از یک «درگاه برق صنعتی» با قدرت ۷/۲ کیلووات، زمان شارژر به حدود ۲/۵ ساعت کاهش پیدا خواهد کرد. در حالت تمامالکتریکی و با استفاده از یک شارژ کامل، این باتری قادر است تا انرژی مورد نیاز برای طی مسافت ۵۶ کیلومتر را تأمین کند.
برای Q7 ای-ترون 3.0 TDI، مصرف سوختی معادل ۱/۷ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر اعلام شده که بر اساس چرخه تست NEDC برای خودروهای هیبریدی است. این در حالی است که Q7 ای-ترون 2.0 TFSI معادل ۲/۵ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر مصرف میکند. ضمن اینکه تولید دیاکسید کربن مدل دیزلی برابر ۴۶ گرم در هر کیلومتر است.
Q7 با وجود وزنی که دارد و ۲۰۲ کیلوگرم اضافه نشان از عناصر پیشرانه الکتریکی، قبل از مخزن بنزین ۷۵ لیتری و باتریهایش کاملاً خالی شوند، میتواند تا ۱۴۰۰ کیلومتر مسیر را طی کند؛ موضوعی که در مقایسه با مدل پلاگین هیبریدی 2.0 TFSI با دامنه مسافت ۱۰۲۰ کیلومتر، بسیار شگفتانگیز است.
برای مدیریت وسیله نقلیه در هنگام رانندگی، آئودی Q7 ای-ترون چهار حالت رانندگی به صورت EV، هیبرید، باتری شارژر و باتری درنظر گرفته است. عملکرد هر کدام از این حالتها، کمابیش از نام آنها مشخص است و شرایط آنها با جزئیاتی که قبلاً در مورد Q7 ای-ترون TFSI گفته شده، شباهت دارد.
مدل قدرتمندتر ای-ترون 3.0 TDI از همان سیستم مدیریت حرارتیای استفاده میکند که در ای-ترون 2.0 TFSI نیز برای تنظیم شرایط هوا به کار رفته است. این سیستم، قادر است تا گرمای خروجی از عناصر الکتریکی را برای گرمایش هوای داخل کابین هدایت کند؛ موضوعی که باعث جلوگیری از مصرف باتری برای گرمایش کابین شده و در نتیجه، دامنه مسافت خودرو افزایش مییابد.
سیستم MMI نیز که در طراحی آن برای کار با سیستم مدیریت هیبرید تجدیدنظر صورت گرفته، در اینجا حاضر است و با استفاده از دادههای سیستم راهبری و اطلاعات لحظهای ترافیک، برای تصمیمگیری در مورد بهترین مسیر رانندگی هیبریدی، کمک زیادی میکند.
Q7 با استفاده از سیستم راهبری، دوربین نمای جلو و حسگرهای راداری، میتواند به صورت مجازی تا یک کیلومتر روبروی خود را «ببیند» و به رانندگان در مورد نزدیکشدن به محدودیت سرعت، اعلام خطر کند. یا اینکه در مورد بهترین زمان رها کردن پدال گاز برای صرفهجویی در مصرف سوخت، مشورت بدهد.
همانند رویکردی که در مدلهای پلاگین هیبرید مرسدسبنز مانند C 350e و S 500e نیز وجود دارد، آئودی Q7 نیز با یک پدال گاز «بازخورد لمسی» همراه است. هنگامی که موتور احتراقی میخواهد روشن شود، یک پالس از طریق پدال به راننده منتقل میشود.
آئودی Q7 ای-ترون 3.0 TDI پلاگین هیبرید احتمالاً در سال ۲۰۱۶ وارد بازارهای اروپایی شود و شروع قیمتی برابر ۸۰۵۰۰ یورو داشته باشد.