نسل به نسل با رنو مگان

رنو مگان، یک خودروی خانوادگی جمع و جور فرانسوی است که از سال 1995 وارد خط تولید این شرکت شده و جایگزین رنو 19 شد. مگان در چند سبک بدنه هاچ‌بک سه و پنج درب، سدان، کوپه، کانورتیبل، MPV و استیشن تولید شده است. اکنون مگان وارد چهارمین نسل از چرخه زندگی خود شده است.

توسعه نخستین نسل از مگان از ابتدای دهه 90 میلادی آغاز شد. این خودرو به شدت وامدار سلف خود رنو 19 بود اما طراحی آن به لاگونا نزدیک‌تر بود. بخش‌های فنی خودرو همچنان مانند رنو 19 بود. یکی از مواردی که رنو در مگان به دنبال آن بود، توسعه ایمنی خودرو بود. وجود کمربندهای پیش کشنده و ایربگ راننده و سرنشین و ساختار ایمن خودرو باعث شد تا مگان بتواند 4 ستاره در تست تصادف یورو NCAP از آن خود نماید.

برای پیشرانه مگان نسل اول از موتورهای 1.4 و 1.6. 2.0 لیتری بنزینی و 1.9 لیتری دیزلی استفاده می‌شد. رنو همچنین به تعداد محدودی نسخه اسپرت این خودرو را با کین رنواسپرت در فرانسه عرضه نمود.

در بهار سال 1999، فیس‌لیفت نسل اول مگان معرفی شد. ویژگی‌های ایمنی این مدل به‌روزرسانی شده و موتورهای 16 سوپاپه متنوعی برای آن قابل انتخاب بودند. قوی‌ترین موتور یک نسخه 2.0 لیتری 150 اسبی بود که شتاب صفر تا صد 8.6 ثانیه‌ای و بیشینه سرعت 215 کیلومتر بر ساعتی را به همراه می‌آورد. ضعیف‌ترین مدل هم نسخه دیزلی 64 اسبی بود که شتابان 17.8 ثانیه بود.

در سال 2002 نسل دوم مگان رونمایی شد. این مدل که آشنای ما ایرانیان است و مدتها توسط پارس خودرو نیز مونتاژ می‌شد، موفقیت‌های بیشتری برای رنو به همراه آورد. طراحی متحول شده این خودرو شباهت اندکی با نسل قبل داشت و از زبان طراحی جدیدی استفاده می‌کرد. این نسل مگان در سال 2003 به عنوان خودروی سال اروپا انتخاب شد.

مگان نسل دو توانست در آن زمان 5 ستاره ایمنی در تست تصادف کسب کند. در واقع این نخستین خودروی این کلاس بود که به چنین رتبه‌ای دست یافته بود. مگان و لاگونا هر دو به عنوان نقطه شروع ورود رنو به فناوری‌های پیشرفته در آغاز قرن جدید محسوب می‌شدند. سیستم‌هایی چون استارت با کارت برای نخستین بار در خودرویی در این کلاس دیده می‌شد. بعلاوه سانروف پانوراما نیز یکی از گزینه‌های مگان بود که سایر رقبا را دنباله رویان نمود.

در ایران نسخه‌های ساده‌تری از مگان برای مونتاژ انتخاب شدند. دو نوع پیشرانه 1.6 و 2.0 لیتری و دو نوع گیربکس دستی و اتومات، انتخاب‌های بازار ایران بود. همچنین تنها نسخه سدان رنو مگان در ایران مونتاژ می‌شد و معدود نسخه‌های هاچ‌بک و کانورتیبل آن به صورت وارداتی بودند. قدرت موتور 1.6 لیتری که با تندر 0 نیز مشترک بود به 114 اسب بخار می‌رسید و نسخه 2.0 لیتری هم 148 اسب بخار نیرو داشت.

در سال 2006 فیس‌لیفتی برای این نسل معرفی شد. مهم‌ترین تغییرات این نسخه در جلوپنجره و سپر و سیستم تعلیق بود. نیسان سنترا B16 نیز روی پلتفرم همین خودرو وارد بازار شد. نسخه رنواسپرت مگان از موتور 2.0 لیتری توربویی استفاده می‌کرد که 222 اسب بخار قدرت داشت.

نسل سوم رنو مگان در اواخر سال 2008 رونمایی شد. طراحی مدل‌های هاچ‌بک و کوپه این نسل متفاوت بود. یک گیربکس CVT نیز جایگزین گیربکس اتوماتیک قبلی شده بود. نسخه استیشن واگن که در سال 2009 معرفی شد با نام اسپرت تورر شناخته می‌شد. نسخه کوپه کروکی آن هم در سال 2010 وارد بازار شد. یک موتور 1.4 لیتری توربو نیز به محدوده موتورهای مگان افزوده شده بود.

طراحی کابین این نسل به مراتب شیک‌تر و مدرن‌تر از قبل شده بود. متریال مورد استفاده و ارگونومی هم بهبود یافته بود.

در سال 2012 فیس‌لیفت این مدل هم همراه با معرفی سه موتور جدید معرفی شد. موتور 1.2 لیتری توربو با قدرت 110 اسب بخار یکی از این پیشرانه‌ها بود. قدرت موتور 1.6 لیتری هم به 128 اسب بخار رسیده بود. نسخه رنواسپرت همچنان همان 220 اسب بخار قدرت را تولید می‌کرد.

نسل چهارم رنو مگان در سال 2016 وارد بازار شد. این خودرو از زبان طراحی جدید رنو که مشابه برادران گران قیمت‌تر آن نظیر تلیسمان و کولئوس جدید است سود می‌برد. مگان جدید روی یک پلتفرم جدید با نام CMF-CD که توسط رنو و نیسان توسعه یافته ساخته می‌شود.

نسل جدید مگان بزرگتر و کم ارتفاع‌تر از قبل شده و دارای پنج حالت رانندگی قابل انتخاب است. برخی از مدل‌ها به تجهیزاتی چون نمایشگر 7 اینچی یا 8.4 اینچی لمسی و نمایشگر سربالا، کروز کنترل تطبیقی، ترمز اضطراری خودکار، هشدار خروج از لاین جاده، نظارت بر نقاط کور، چراغ‌های اتوماتیک، دوربین دید عقب، سنسور پارکینگ و دستیار پارک خودرو مجهزند. پیشرانه‌های مگان نیز مابین 89 تا 202 اسب بخار نیرو تولید می‌کنند.

مگان GT یک نسخه با عملکرد بالا است که مجهز به یک موتور 1.6 لیتری توربو است که گیربکس اتوماتیک دوکلاچه و فرمان پذیری هر چهار چرخ آن از ویژگی‌های ممتاز آن به شمار می‌آیند. سدان مگان نیز با فضای بیشتری برای سرنشینان عقب و طراحی بسیار نزدیک با سدان تلیسمان کمی بعد از نسخه هاچ‌بک وارد بازار شد. فضای بار این مدل به 508 لیتر می‌رسد که بسیار در خورد توجه است.

در طول سالها، کیفیت مگان به مراتب افزایش یافته است در حالی که امروزه این خودرو در بخش طراحی نیز حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. متأسفانه هنوز برنامه‌ای برای واردات مگان جدید به کشور اعلام نشده و در صورت تحقق این موضوع، می‌تواند دردسرهای زیادی برای خودروهای این کلاس نظیر تویوتا کرولا، هیوندای النترا، کیا سراتو و غیره ایجاد نماید. اما شاید گزینه بهتر، مونتاژ این خودرو و عرضه با قیمت پایین‌تر باشد تا طیف بیشتری آر هم‌وطنان به جای خودروهای متفرقه و چنی بتوانند طعم یک خودروی روز اروپایی را بچشند.

منبع:wikipedia
netcarshow