سرانجام تویوتا با یک خودروی شیک و ساختارشکن وارد کلاس کراس اوورهای ساب کامپکت شد.

C-HR در ابتدا قرار بود یک سایون باشد و از نظر استایل هیجان‌انگیز و دینامیک رانندگی درگیر کننده خوش بدرخشد؛ اما نهایتاً دست تقدیر بر آن شد که C-HR با برند تویوتا وارد بازار شود و واقعاً هم در کلاس خود خودرویی متمایز محسوب می‌شود.

یکی از نویسندگان نشریه اتوگاید درباره این خودرو می‌گوید:

تویوتا C-HR با سواری هیجان‌انگیز خود ما را سورپرایز کرد. شاسی این خودرو واقعاً عالی بوده و آن را به یکی از هیجان‌انگیزترین خودروهای کلاس خود تبدیل کرده است. ما همچنین استایل این خودرو را بسیار دوست داریم زیرا هر خودروی دیگر در این کلاس پیش پا افتاده به نظر می‌رسد اما طراحی C-HR کاملاً جذاب است. البته C-HR نقطه‌ضعف‌های واضحی هم دارد که شاید نظر خریدارانی را که به دنبال تکنولوژی‌ها و تجهیزات کاربردی هستند را عوض کند.

در ادامه شما را با نقاط قوت و ضعف این خودرو که به کشورمان نیز وارد شده آشنا می‌کنیم.

نقاط قوت
دینامیک سواری فوق‌العاده:

تویوتا C-HR تنها با یک پیشرانه 4 سیلندر 2 لیتری تنفس طبیعی که قدرت 144 اسب بخاری دارد عرضه می‌شود. اگرچه قدرت پیشرانه چندان چشمگیر نیست اما اعداد بازگو کننده‌ی همه‌ی داستان نیستند.

ارتفاع این خودرو از سطح زمین برخلاف اکثر کراس اوور خیلی بالا نیست و استفاده از یک شاسی خوب باعث شده C-HR به‌طور شگفت‌انگیزی دینامیک سواری فوق‌العاده‌ای داشته باشد. این خودرو چابک و پایدار بوده و زمانی که وارد پیچ‌ها شوید با فرمانی دقیق و سر به راه روبرو خواهید شد. سیستم تعلیق این خودرو که در جلو از نوع مک فرسون و در عقب از نوع دوبل جناغی است کیفیت سواری خوبی داشته و حداقل لرزش و صدا را وارد کابین می‌کند.

استایل منحصربه‌فرد:

ظاهر C-HR متفاوت بوده و این قطعاً موضوع خوبی است. با خط سقف خمیده و گلگیرهای پف‌کرده، پروفایل این کراس اوور کاملاً گیرا بوده و هاچبک های اسپورت را به یاد می‌آورد. از جمله شاخصه‌های طراحی منحصربه‌فرد این کراس اوور می‌توان به دستگیره‌های درب عقب و سقف و آینه‌های جانبی با رنگی متفاوت اشاره کرد.

تجهیزات ایمنی مناسب:

بسته ایمنی تویوتا به‌صورت استاندارد در تمامی تریم های C-HR وجود دارد. جدای از وجود تکنولوژی‌های فعالی همچون هشدار خروج خودرو از خط و هشدارهای پیشگیری از برخورد با تشخیص عابران پیاده، این خودرو دارای کروز کنترل تطبیقی نیز بوده و C-HR را به تنها خودروی کلاس تبدیل کرده‌اند که چنین تجهیزات ایمنی استانداردی دارد. تمامی نسخه‌های این خودرو به‌صورت استاندارد با نوربالای خودکار عرضه می‌شوند و البته پایش نقاط کور و هشدار ترافیک پشتی نیز به‌صورت استاندارد در تریم XLE پریمیوم وجود دارد.

قابلیت اطمینان مثال‌زدنی:

هرچه باشد C-HR یک تویوتاست بنابراین می‌توانید سال‌ها با اطمینان خاطر از آن استفاده کنید.

نقاط ضعف
نبود سیستم چهار چرخ محرک:

این خودرو فاقد سیستم چهار چرخ محرک بوده و این موضوعی عجیب است زیرا اکثر رقبا از آن بهره می‌برند و بسیاری از خریداران به آن به چشم یک ویژگی ضروری نگاه می‌کنند.

فقدان تکنولوژی:

سیستم اطلاعات سرگرمی C-HR از مد افتاده و کاربردی نیز نیست و البته فاقد ناوبری نیز می‌باشد. درحالی‌که اکثر رقبا از سیستم‌های اپل کارپلی و اندروید اتو سود می‌برند این محصول تویوتا هیچ‌کدام از سیستم‌های یاد شده را ندارد.

دوربین عقب C-HR نیز بسیار بد است. بجای اینکه تصویر روی صفحه‌نمایش دیده شود باید آینه وسط را نگاه کنید. همچنین دید عقب C-HR نیز کاملاً بد است.

و اگرچه سیستم کروز کنترل تطبیقی به‌صورت استاندارد وجود دارد اما عملکرد آن بهترین کلاس نیست. این سیستم فاصله زیادی بین شما و خودروی جلویی ایجاد می‌کند که اصلاً جالب نیست. این حالتی عادی نبوده و عملکرد نرمی ندارد بنابراین به ندرت از آن استفاده خواهید کرد.

فضای سرنشین و بار محدود:

استایل گیرا و جذاب C-HR از طرفی به عنوان یک نقطه‌ضعف مطرح است زیرا فضای بار و سرنشین در مقایسه با رقبا کمتر است. اگرچه فضای سر در جلو و عقب کافی است اما فضای پای صندلی عقب کم بوده و نشستن راحت یک فرد متوسط نیز سخت جلوه می‌کند. اگرچه فضای محفظه بار خیلی بد نیست اما به برخی رقبا نمی‌رسد.

پیشرانه می‌توانست قوی‌تر باشد:

با قدرت 144 اسب بخاری، C-HR در مقایسه با رقبا اصلاً کم‌توان نیست اما با چنین شاسی سرحال و بشاشی، یک پیشرانه قوی‌تر می‌توانست تجربه سواری هیجان‌انگیزتری را نیز رقم بزند.