بررسی میتسوبیشی لنسر اوولوشن مدل 2015

به ندرت اتفاق می‌افتد که نام یک مدل خودرو در حالی که هنوز در مرحله تولید قرار داشته باشد، به صورت طعنه‌آمیز جلوه کند. ولی با این حال برخی استثنائات در این زمینه وجود دارند؛‌ به عنوان مثال، مدل اسپایر (Aspire) از فورد که به معنای «بلند‌پروازی» است، در هنگام خروجش از تولید حالت نسبتاً طعنه‌آمیزی داشته است. همین‌طور شورولت مونت‌کارلو که اثری از نام اشرافی خود در خیابان‌ها نداشت. سرانجام به میتسوبیشی لنسر اولوشن X می‌رسیم که با داشتن عنوان تکامل (evolution)، در وهله اول انتظار می‌رود که با خودرویی روبرویی باشیم که برای انطباق با محیط اطرافش، پیوسته بهبود یافته و نسل به نسل بهتر شود. ولی در همین حال، می‌دانیم که این مدل به پایان خود نزدیک شده است؛ همانند یک پلنگ تیزدندان که تنها و غمگینانه به طرف استراحتگاه ابدی خود پیش می‌رود.

البته این خودرو مراحل زیادی را نیز پشت‌سر گذاشته است. امریکایی‌ها برای دیدن مدل اولوشن از نزدیک، تا نسل هشتم این مدل در حدود یک دهه پیش صبر کردند؛ خودرویی که با طراحی گیرا، یک موتور توربوی چهار سیلندر قدرتمند، دو دیفرانسیل و یک گیربکس دستی در دل خیلی از مشتریان جای گرفت.

در حالی که اوو همیشه برجسته‌ترین مدل در بین «سه‌گانه کاذب» رالی بوده (اوو، سوبارو WRX STI و فولکس‌واگن گلف R)، ولی در دنیای واقعی همیشه از طراحی داخلی خسته‌کننده رنج برده است. البته یک کابین کاربردی با عملکرد‌های مناسب همیشه جای تقدیر دارد، ولی وقتی در یک خودروی ۴۰ هزار دلاری، سطح تریم و پلاستیک‌ها آن‌قدر ارزان‌قیمت هستند که از استفاده از خودرویتان در قرارهای مهم، شرم دارید، این جنبه کاربردی‌بودن نیز به حاشیه خواهد رفت. در همین حال، میتسوبیشی برای آخرین سال این مدل، استفاده از گزینه صندلی‌های «ریکارو» را در اختیار قرار داده است. صندلی‌های راحت اوو در نسل‌های قبلی نه‌تنها در کلاس خودرو زبانزد بوده‌اند، بلکه در سراسر صنعت خودرو نیز شناخته شده‌اند. صندلی‌های ریکاروی نسل جدید نیز با عرض بیشتر، از تطبیق‌پذیری مناسبی برخوردارند. لازم به ذکر است که در مدل ۲۰۱۴، صندلی‌های ریکارو به عنوان بخشی از پکیج آپشن ۱۹۰۰ دلاری MR عرضه شده بود. در همین حال، در خودروی تست خبری از صندلی‌های ریکارو نبود و این موضوع را زمانی متوجه شدیم که در پیچ بر اثر نیروی چانبی به کنار صندلی کشیده شدیم. به‌علاوه، در صندلی‌های استاندارد لنسر، نقطه H بالا آورده شده و در واقع، شما بر روی قله صندلی می‌نشینید، نه در آن. البته در مجموع، وضعیت هندلینگ به‌خوبیِ گذشته است و با آپشن صندلی‌های ریکارو بهتر نیز خواهد شد.

سیستم کنترل شروع حرکت در لنسر اولوشن باعث می‌شود تا این خودرو در ۴/۹ ثانیه به سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت برسد و فاصه یک‌چهارم مایل را نیز در ۱۳/۷ ثانیه طی کند؛ اعدادی که کاملاً مطابق با عملکرد اوو ایکس MR های گذاشته هستند. هنگامی که این خودرو در سال ۲۰۰۸ به بازار آمد، گیربکس‌های اتوماتیک دو کلاجه، دیفراسیل عقب گشتاور برداری و حتی سیستم کنترل شروع به حرکت نیز از جمله ویژگی‌های نامتعارفی بودند که در دیگر مدل‌های بازار کمتر دیده می‌شود. یکی از نمونه‌هایی که از این لحاظ با لنسر اوو برابری می‌کرد، مدل R35 از نیسان GT-R بود که البته دو برابر آن نیز قیمت داشت.

اگر طراحی داخل کابین را کنار بگذارید، به‌راحتی نمی‌توان تشخیص داد که اولوشن با لنسر دیفرانسیل جلو اشتراک‌هایی نیز دارد. واکنش سیستم فرمان به هر ورودی بسیار سریع است و همین‌طور، بازخورد از سطح جاده دارای حسّ بسیار مناسبی است. در کنار این، یک موتور توربوی ۲ لیتری چهار سیلندر با قدرت ۲۹۱ اسب‌بخار را داریم که با اعتماد به نفس تمام به سمت خط قرمزش پیش می‌رود. البته مدل اولوشن به شرایط ترافیک شهری چندان عادت ندارد و بیشتر مخصوص، پیست‌ها و جاده‌های کوهستانی ساخته شده است.

شنیدن خبر توقف چنین خودروی جذاب و هیجان‌انگیزی واقعاً ناراحت‌کننده است. متأسفانه در بازار صنعت خودرو، نه احساسات، بلکه دلارها حرف اول را می‌زنند. در غیر این صورت، ما هنوز هم بایستی از وجود مدل‌های مزدا با موتور وانکل و لوتوس الیس بهره‌مند می‌بودیم. میتسوبیشی هزینه لنسر اولوشن را صرفه‌جویی خواهد کرد و آن را برای خودروهای کاربردی با پیشرانه‌های هیبریدی درنظر خواهد گرفت؛ با این امید که چند هزار دستگاه دیگر بر آمار فروشش افزوده شود.

مشخصات:

• نوع خودرو: موتور جلو، دیفرانسیل چهار چرخ متحرک، ۵ سرنشین، ۴ در سدان.

• قیمت مدل تست: ۴۱۸۰۵ دلار (قیمت مدل پایه: ۳۹۸۰۵ دلار).

• نوع موتور: DOHC۱۶ سوپاپ با چهار سیلندر در یک ردیف، توربوشارژر و خنک‌کننده داخلی،بلوک و رویه آلومینیومی، پورتانژکتور سوخت.

• گنجایش: ۱۹۹۸ سی‌سی.

• قدرت: ۲۹۱ اسب بخار در ۶۵۰۰ دور در دقیقه.

• گشتاور: ۴۰۶/۷ نیوتن‌متر در ۴۰۰۰ دور در دقیقه.

• گیربکس: ۶ سرعته اتوماتیک دوکلاچه با حالت شیفت دستی.

ابعاد:

• فاصله محوری: ۲/۶۴۹ متر.

• طول ماشین: ۴/۴۹۶ متر.

• عرض: ۱/۸۱۱ متر.

• ارتفاع: ۱/۴۸۱ متر.

• وزن کلی: ۱۶۵۵ کیلوگرم.

تست‌های عملکرد:

• صفر تا ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت: ۴/۹ ثانیه.

• صفر تا ۱۶۰/۹ کیلومتر بر ساعت: ۱۴ ثانیه.

• صفر تا ۲۰۹/۲ کیلومتر بر ساعت: ۳۲/۲ ثانیه.

• استارت در حال حرکت بین ۸ تا ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت: ۵/۷ ثانیه.

• عبور از یک‌چهارم مایل: ۱۳/۷ ثانیه با سرعت نهایی ۱۵۹/۳ کیلومتر بر ساعت.

• سرعت نهایی (با محدودیت دراگ): ۲۴۱/۴ کیلومتر بر ساعت.

• مسافت ترمز از سرعت ۱۱۲/۶ کیلومتر بر ساعت: ۴۷/۲۴۴ متر.

• چسبندگی در پیچی به قطر ۳۰۰ فوت: 93g.

مصرف سوخت:

• تخمین سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا: ۱۳/۸ لیتر در شهر و ۱۰/۷ لیتر در بزرگراه در هر ۱۰۰ کیلومتر.

• مصرف سوخت در تست: ۱۴/۷ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر.