پورشه پانامرا، نخستین سدان 4 درب لوکس کمپانی آلمانی است که در سال 2009 معرفی شد و دنیایی تازه را در برابر مشتریان پورشه باز کرد. پانامرا که نام آن نیز یادآور 911 نسخه کاررا پانامریکا است، تلاشی است تا نشان دهد که یک خودروی لوکس و سنگین وزن نیز می‌تواند پرفورمنسی در حد یک خودروی اسپرت طراز اول یا حتی سوپراسپرت داشته باشد.

همانند پورشه کاین، پانامرا هم در جهت بسط و توسعه محصولات متنوع این شرکت و پاسخ به تقاضای مشتریان آن به وجود آمد. هرچند طرفداران دو آتشه پورشه، حضور یک خودروی لوکس را چندان برنمی‌تابیدند اما پانامرا و کاین با حتی سخت پسندترین آن‌ها را نیز راضی کردند. پانامرا با موتور قرار گرفته در جلو و دیفرانسیل عقب یا دو دیفرانسیل، یک خودروی لوکس با ابعاد بزرگ یا فول سایز و وزنی بیش از 1800 کیلوگرم بود. درب کشیده کاپوت و درب کوتاه صندوق عقب و سقف منحنی و گوژپشت آن کاملاً یادآور یک 911 یا کیمن کوپه بودند که بزرگتر شده و به درب‌های آن افزوده شده است.

در عین حال فضای داخلی پانامرا، کاملاً مجلل و در عین حال مدرن طراحی شده بود. در این کابین تجهیزات تکنولوژیک فراوان و لوازم لوکس و گران قیمت به وفور به چشم می‌خورد.

در بخش پیشرانه یک موتور 6 سیلندر 3.6 لیتری توربو با قدرت 300 اسب بخار برای ضعیف‌ترین مدل در نظر گرفته شده بود در حالی که مدل توربو S از موتور V8 توربو با حجم 4.8 لیتر و قدرت خروجی 500 اسب بخار بهره می‌جست. در این موتورها از فناوری تزریق مستقیم سوخت و زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ها، منیفولد ورودی متغیر، سیستم روغن‌کاری دو مرحله‌ای خشک و سیستم استارت/استاپ خودکار به همراه گیربکس اتوماتیک دوکلاچه معروف PDK استفاده شده بود. سیستم آئرودینامیک فعال و تعلیق متغیر که با فشار یک دکمه ارتفاع را به میزان 25 میلی‌متر کاهش می‌داد نیز از دیگر ویژگی‌های پانامرا بودند.

نخستین نسخه هیبریدی از پانامرا در سال 2011 در نمایشگاه ژنو رونمایی شد. این پیشرانه با کاین هیبریدی یکسان بود و از یک موتور شش سیلندر 3.0 لیتری V شکل آئودی با قدرت 328 اسب بخار و یک موتور الکتریکی 46 اسبی تشکیل شده بود. مجموع نیروی خروجی به 375 اسب بخار می‌رسید که توسط یک گیربکس 8 سرعته خودکار تیپ ترونیک به چرخ‌ها منتقل می‌شد. شتاب صفر تا صد پانامرای هیبریدی نسل اول به 6.0 ثانیه می‌رسید. در حالی که بیشینه سرعت آن 270 کیلومتر بر ساعت بود.

در سال 2013 اولین فیس لیفت پانامرا معرفی شد. اصلاحات ظاهری اندکی در بخش سپرهای جلو و عقب قابل شناسایی بود. در عین حال یک موتور پلاگین هیبریدی با عنوان S E-Hybrid نیز معرفی شد که ترکیبی از یک موتور الکتریکی 95 اسبی با موتور بنزینی قبلی بود که مجموعاً نیروی خروجی آن به 416 اسب بخار می‌رسید. این مدل برخلاف مدل‌های قبلی هیبریدی قابل شارژ از طریق شارژرهای خانگی بود. با استفاده خالص از انرژی الکتریکی می‌شد به سرعت 135 کیلومتر بر ساعت نیز رسید. شتاب صفر تا صد آن نیز 5.2 ثانیه بود. یک مجموعه باتری 9.4 کیلووات ساعتی لیتیوم یون برای ذخیره انرژی آن در نظر گرفته شده بود. بعلاوه با تکیه بر همین انرژی ذخیره شده می‌شد 32 کیلومتر مسافت را بدون مصرف بنزین طی نمود. مصرف سوخت این مدل به شدت کاهش یافته و به 3.1 لیتر در هر صد کیلومتر رسیده بود. بعلاوه میزان آلاینده‌های تولیدی آن نیز از 167 گرم به تنها 71 گرم در هر کیلومتر کاهش یافته بود.

در سال 2016 از نسل دوم و جدید پانامرا رونمایی شد. خودرویی که طراحی به مراتب زیباتر و دل‌نشین‌تری دارد و در عین حال به سرعت پانامرا بودن آن تشخیص داده می‌شود. عمده تغییرات در چراغ‌ها و همچنین شیب سقف در قسمت عقب دیده می‌شوند. درون کابین نیز شاهد مدرنیزه شدن همه چیز و در عین حال کاهش پیچیدگی و استفاده از نمایشگرهای بزرگ هستیم. جدیدترین عضو این خانواده، مدل 4 E-Hybrid است که ویژگی‌های بسیار قابل تحسینی دارد. نیروی خروجی این پیشرانه هیبریدی از 416 اسب بخار سابق به 462 اسب بخار رسیده و گشتاوران از 435 پوند فوت به 516 پوند فوت افزایش یافته است. بدین ترتیب شتاب آن نیز 0.8 ثانیه بهبود یافته است. این زمان در نسخه جدید به تنها 4.4 ثانیه رسیده است. بیشینه سرعت نیز 277 کیلومتر بر ساعت می‌باشد.

عدد 4 در نام این خودرو نشان از انتقال نیرو به هر چهار چرخ دارد. در حالی که مدل قبلی تنها دیفرانسیل عقب بود. بعلاوه افزایش فاصله بین دو محور جلو تا عقب نیز به بهبود فضای کابین انجامیده است. این افزایش فضا را برای استفاده از باتری‌های بزرگتر نیز مهیا نموده به گونه‌ای که ظرفیت باتری‌ها به 14.1 کیلووات ساعت رسیده که 50 درصد بیشتر از نسل قبلی می‌باشد. موتور-ژنراتور الکتریکی هم افزایش توان داشته و قدرت آن به 136 اسب بخار و گشتاور آن به 259 پوند فوت رسیده است. شارژ باتری‌ها نیز سریع‌تر شده و در 2.5 ساعت انجام می‌گیرد. موتور 2.9 لیتری بنزینی V6 نیز جایگزین موتور 3.0 لیتری قبلی شده اما قدرت خروجی این موتور توربو همچنان ثابت باقی مانده است.

رانندگی در حالت تمام الکتریکی در صورت شارژ کامل باتری‌ها در شعاع 50 کیلومتری انجام می‌شود. تجربه رانندگی در این حالت کاملاً بدون سروصدا و آرام است. تغییر منابع قدرت از الکتریکی به بنزینی نیز به خوبی و بدون درنگ صورت می‌گیرد. حالت ای اسپرت و اسپرت پلاس برای رسیدن به بهترین عملکرد در حالت ترکیبی می‌باشند. در حالت عادی، خودرو سطح انرژی ذخیره شده در باتری‌ها را ثابت نگاه می‌دارد اما در حالت‌های اسپرتی، بیشتر این انرژی ذخیره شده را نیز مصرف می‌کند.

سیستم تعلیق خودرو حتی در سفرهای طولانی هم با کنترل منظم بدنه و حرکات و با توانایی جذب بالای ضربات، رانندگی راحت و در عین حال چالاکی را محقق می‌نماید. البته نسخه‌های غیر هیبریدی به واسطه وزن کمتر، قابلیت‌های دینامیکی به مراتب بهتری دارند. موضوع وزن تنها نکته منفی این خودرو است. سیستم احیای انرژی ترمزها به خوبی عمل می‌کند. هرچند عملکرد آن کمی دور از انتظار است و کاملاً فشار سیستم احیا کننده قابل تشخیص است. این موضوعی است که در همه سیستم‌های ترمز با احیای انرژی دیده می‌شود.

پانامرا 4 E-Hybrid تنها 5500 دلار از نسخه غیر هیبریدی شش سیلندر گران‌تر است و تازه مجهز به تجهیزات استاندارد اضافی نظیر پکیج اسپرت کرونو و سیستم تعلیق قابل تنظیم نیز می‌باشد. در عین حال این خودرو سریع‌تر و مقرون به صرفه‌تر نیز هست. بنابراین خرید آن بسیار معقولانه‌تر است. به همین دلیل خانواده‌هایی که یک 911 کوپه برای آن‌ها کوچک است می‌توانند به خوبی روی پانامرا حساب کنند. قیمت پایه پانامرا از 79 هزار دلار شروع می‌شود در حالی که مدل هیبریدی تست شده نیز در نسخه Executive قیمتی 105 هزار دلاری داشت.

منبع:caranddriver
wikipedia