اگر قصد خرید سدان خانوادگی زیر 40 میلیون تومان را دارید و فضای بزرگ کابین و صندوق بار در اولویت تان باشد، باید به سراغ اعضای خانواده پژو و سمند بروید. اما نسخه های تکراری و از مدافتاده این خانواده را فراموش کنید. چرا که حالا انتخاب های به روزتری مثل سمند سورن با پیشرانه توبوشارژ و پژو پارس با پیشرانه معروف TU5 پیش رویتان قرار دارند. استفاده از این موتورها در سدان های خانواده سمند و پژو باعث شده تا مثل قدیم این خودروها مصرف سوخت بالایی را به شما تحمیل نکنند و نسبت به قبل راندمان بهتری داشته باشند.

در 10 سال گذشته خانواده پژو پارس با توجه به ظاهر معقول و عامه پسند، همیشه وضعیت مناسبی در بازار ایران داشته است. اما یکی از مهم ترین مشکلات پژو پارسی بهره گیری از پیشرانه 1.8 لیتری با تکنولوژی قدیمی بود که باعث می شد این خودرو از نظر مصرف سوخت مقرون به صرفه نباشد. اما مدتی است ایران خودرو پیشرانه TU5 متعلق به پژو 206 تیپ 5 را جایگزین پیشرانه قدیمی XU7 کرده تا علاوه بر عملکرد بهتر، مصرف سوخت پایین تری داشته باشد. طراحی ظاهری پارس دست نخورده باقی مانده و تنها مواردی جزیی نظیر اضافه شدن راهنما به آینه های جانبی و استفاده از رینگ های آلومینیومی 5 پره در بدنه پارس تغییر کرده اند. قلاب بکسل هم چنان به عنوان یکی از نقاط ضعف در نمای قسمت رو به رو به شمار می رود.

در نسخه LX کابین تغییرات زیادی را تجربه کرده که از مهم ترین آنها می توان به داشبورد جدید با طراحی متفاوت اشاره کرد. این داشبورد جدید طراحی بهتر و مدرن تری از قبل دارد اما نمی توان به روی افت کیفیت آن نسبت به قبل چشم پوشی کرد. البته بهره گیری از امکانات مناسب در این رده قیمت قایع شده تا افت کیفیت کابین را فراموش کنید. در نگاه اول تنظیم برقی پشتی صندلی جلو و قرارگیری دکمه های تنظیم سیستم صوتی روی فرمان جلب توجه می کند و سیستم تهویه مطبوع نیز به صورت اتوماتیک تنظیم می شود.

هر 4 شیشه و آینه های جانبی به صورت برقی تنظیم می شوند و قابلیت تاشوندگی آینه های جانبی رفاه مناسبی هنگام پارک کردن خودرو به ارمغان می آورد. پارس هم چنان یکی از جادارترین خودروهای این رنج قیمت است و هیچ ایرادی به فضای صندلی های جلو و عقب و صندوق بار 470 لیتری وارد نیست.

یکی از ضعف های پارس جدید عدم هم خوانی پیشرانه و وزن سنگین بدنه است. موتور TU5 با حجم کم تر (1.6 لیتری) اما به لطف بهره بردن از 2 میل سوپاپ در بالا (16 سوپاپ) توانایی تولید 108 اسب بخار قدرت و 142 نیوتن متر گشتاور را دارد و مصرف سوخت اش در بهترین حالت به 7.5 لیتر در 100 کیلومتر می رسد که با توجه به ثابت ماندن حجم باک (70 لیتر) کم تر از قبل پای مالک اش را به پمپ بنزین ها باز می کند.

نفوذ صدای پیشرانه نسبت به قبل کم تر شده اما به خاطر تقسیم وزن نامتقارن، بیش تر وزن روی محور جلو سنگینی می کند و ضربات این قسمت بیش تر از ردیف عقب است که به باعث می شود قطعات کم کیفیت پس از مدتی به سر و صدا بیافتند. ضرایب دنده های 3 و 4 سبک است دنده 5 فقط به عنوان اوور درایو برای کاهش مصرف سوخت مورد استفاده قرار می گیرد که همین عامل باعث شده تا در شیب های تند برای حفظ کشش خودرو نیاز به معکوس های متوالی داشته باشید. پیشرانه پرقدرت تر اما وزن بیشتر نسبت به قبل باعث شده تا پارس TU5 از نظر شتاب اولیه تفاوتی با مدل مجهز به پیشرانه 1.8 لیتری نداشته باشد.

سمند سورن توربو

سورن ویرایشی تغییر شکل یافته با چراغ ها و جزییاتی متفاوت با سمند معمولی است. سمند خودرویی جادار و خانوادگی است، اما میان خریداران به تنبلی و سنگینی مشهور است. به همین دلیل اکثر کسانی که با بودجه معمولی به دنبال چاشنی هیجان نیز هستند، قید سمند را می زنند. اما ایران خودرو با عرضه سمند سورن توربو نیازهای این بخش از بازار را نیز پاسخ داده است.

طراحی کابین تفاوت هایی با سمند معمولی دارد و چیدمان قسمت مرکزی کنسول جلو تغییر کرده و اکثر ادوات کابین در قابی عمودی قرار گرفته است. رنگ بندی تیره کابین نیز زیبا و همه پسند است. می توان کیفیت کابین را در رده متوسطی ارزیابی کرد. فضای کابین و صندوق بار سمند نیز برای همه ثابت شده و کاملا به درد استفاده خانوادگی و سفرهای چندنفره می خورد.

اما از همه اینها که بگذریم، به مهم ترین تفاوت سورن توربو با یک سمند عادی می رسیم. امروزه اکثر خودروسازان جهان برای کاهش مصرف سوخت و بالابردن بازده پیشرانه های کم حجم، از سیستم پرخوران یا توربو استفاده می کنند. ایران خودرو هم در سال های اخیر تحقیقات گسترده ای روی پیشرانه های جدیدش انجام داده و از شرکت های بزرگ خارجی کمک گرفته است.

پیشرانه EF7 نیز میوه یکی از این همکاری هاست که در این نسخه به یک توربو شارژ مجهز شده است. این پیشرانه 1.7 لیتری توان تولید 155 اسب بخار قدرت را دارد که تقریبا با قدرت یک مزدا 3 با موتور 2 لیتری برابر است. هم چنین گشتاور تولیدشده نیز 215 نیوتن متر است. شتاب گیری سورن توربو در دنده یک و از دور 2000 به بعد، رنگ و بوی متفاوتی با سمند معمولی دارد. چرا که توربوشارژر از دور 2200 وارد مدار می شود. البته در سربالایی ها شاهد کمی افت کشش هستیم و برای استفاده از حداکثر قدرت، موتور باید در دور بالا نگه داشته شود. قطعات این پیشرانه توربو نسبت به یک EF7 عادی مورد بهینه سازی قرار گرفته و بازطراحی شده است. هم چنین پیشرانه با توجه به کیفیت سوخت کشور طراحی شده تا درگیر مشکل هایی که خودروهای توربو با بنزین بی کیفیت دارند (ناک زدن و خودسوزی) نشود. افزون بر اینها تغییراتی در ضرایب دنده ها داده شده و سیستم ترمز نیز مورد بازنگری قرار گرفته است. به علاوه بوست توربو علی رغم توان بیش تر پیشرانه روی PSI 5.5 قرار گرفته تا ضرایب اطمینان بیش تر و استهلاک پیشرانه کم تر شود.

پیشنهاد نهایی

سورن توربو هم کابین جادار یک سمند خانوادگی را دارد و هم می توانید با آن لذت راندن یک خودرو توربو و چابک را تجربه کنید. در عین این که مثل سایر مالکین خودروهای توربو لازم نیست با مشکلات رایج نظیر کیفیت بنزین دست و پنجه نرم کنید. در مقابل ظاهر متناسب و هم چنان جذاب پارس باعث شده تا این سدان کهنه کار علی رغم قدیمی شدن، نزد کسانی که علاقه ای به خودروهای چینی ندارند هم چنان محبوب باشد و از بازار خرید و فروش مناسبی بهره ببرد. البته فکر می کنیم وقتی پدال گاز سورن توربو را تخته کنید و مثل یک غزال تیزپا برانید چهره و پرستیژ جاافتاده پارس را حتما فراموش خواهید کرد. پس اگر جوان هستید، شک نکنید می توانید با سورن توربو لذت یک رانندگی هیجانی را در کلاسی بالاتر از این قیمت تجربه کنید.

منبع:
هفته‌نامه گزارش بازار خودرو