آشنایی با سیستم های هشدار دهنده‌ انحراف از مسیر و نقطه‌ی کور راننده

در سیستم هشداره دهنده‌ی نقطه‌ی کور، سنسورها و دوربین‌های کار گذاشته در بدنه با بررسی اطراف خودرو، وجود خودروهای دیگر در نقاط کور راننده را اعلام می‌کنند.نقاط کور خودرو شامل دو طرف و عقب خودرو است که دید راننده به آن نواحی محدود است. 

احتمالا همه شما با این صحنه آشنا هستید. وقتی قصد دارید تا هنگام رانندگی در بزرگراه و یا خیابان لاین خود را عوض کنید و متوجه ماشینی که از لاین بغل به شما نزدیک می‌شود نیستید. بسیاری مواقع این صحنه با یک بوق ناخوشایند از سوی راننده بغل خاتمه می‌یابد.در سیستم هشداره دهنده‌ی نقطه‌ی کور، سنسورها و دوربین‌های کار گذاشته در بدنه با بررسی اطراف خودرو، وجود خودروهای دیگر در نقاط کور راننده را اعلام می‌کنند. نقاط کور خودرو شامل دو طرف و عقب خودرو است که دید راننده به آن نواحی محدود است. عدم آگاهی از این نقاط به ویژه در هنگام تغییر لاین می‌تواند حادثه ساز بوده و راننده را در معرض تصادف قرار دهد. در واقع اگر آینه های بغل خودرو در موقعیت مناسبی قرار داشته باشند هیچ گونه نقطه کوری وجود نخواهد داشت که از دید راننده مخفی بماند. ولی با این وجود ظاهرا صرفا تنظیم آینه ها برای حل مساله نقاط کور کافی نیست. زیرا موقعیت آینه ها بسیاری مواقع تغییر می‌کند و از طرفی نگاه کردن دائم به آینه ها برای راننده خوشایند نیست چون بسیاری مواقع خطری وجود ندارد.

با توجه به اهمیت این موضوع، خودروسازان و شرکت های فعال در حوزه ایمنی خودرو سیستم هایی با عنوان سیستم های پایش و تشخیص نقاط کور خودرو را توسعه داده اند. این سیستم ها همانند سایر سیستم های کمک راننده تعدادی سنسور را برای اخذ داده از نقاط کور خودرو بکار می‌گیرند. داده های اخذ شده برای تشخیص هرگونه عارضه از جمله وسایل نقلیه، عابر، موتورسیکلت و در مواردی حتی اشیا و موانع به پردازنده مرکزی فرستاده می شود. الگوریتم های تشخیص عارضه در صورت تشخیص موارد ذکر شده در نقطه کور، با رویه های مختلف راننده را آگاه می‌کنند.

از جمله محصولات برجسته در حوزه تشخیص نقاط کور می توان سیستم BLIS (سیستم اطلاعات نقاط کور) شرکت ولوو را نام برد. این سیستم برای اولین بار بر روی ولوو سدان S8 نصب شد. این سیستم اطلاعات دو سنسور رادار را بر روی گوشه های عقب سپر خودرو دریافت کردهکیب آن: سیستم های مختلف پایش نقاط کور شاید صرفا دو طرف خودرو را پوشش دهد و یا با استفاده از چندین سنسور عقب و گوشه های سپر را نیز بپوشاند. استفاده از چند نوع سنسور دقت بیشتری به دست می‌دهد ولی هزینه آن بالاتر و کاربر و در صورت وجود وسایل در نقاط کور به راننده هشدار می‌دهد.

آمار دقیقی از تصادفات رانندگی ناشی از عدم آگاهی از نقاط کور وجود ندارد ولی طبق آمار حوادث رانندگی حدود 22 درصد از تصادفات رانندگی به دلیل انحراف به چپ اتفاق می‌افتد. انحراف به چپ می تواند در حالت حواس پرتی و ناخواسته باشد و یا به صورت عمدی که در هر دو حالت احتمال تصادف با خودروهای موجود در نقاط کور ماشین وجود دارد. بخشی از این تصادفات نیز مربوط به برخورد با وسایل جلوی ماشین خواهد بود. بنابراین بخش قابل توجهی از تصادفات رانندگی را می توان به نقط کور و خطرهای آن نسبت داد.

عملکردسیستم:

هریک ازسنسورهای زیرسپر دارای یک جفت منتشر کننده (EMITTER) برای ارسال امواج نوری و یک جفت گیرنده (RECEIVER) برای دریافت اشعه های ساطع شده می‌باشند. EMITTER اشعه را به طرف زمین ارسال می‌نماید و RECEIVER امواج منعکس شده اززمین را دریافت می‌نماید.

امواج دریافتی رنگ سیاه (آسفالت) با امواج دریافتی رنگ سفید (خط کشی) تفاوت داشته و این اختلاف به ECU گزارش می‌شود. در این هنگام ECU به ویبراتور (عملگر) چپ یا راست بسته به منبع ارسال اطلاعات مربوطه دستورفعال شدن راصادرمی‌نماید، طبیعی است که راننده نیزعکس العمل مخالف از خود بروز داده و خودرو را به مسیر اولیه هدایت نماید. تازمانی که اطلاعات دریافتی ازسنسورها مبنی برحرکت روی خطوط جاده باشد لرزش صندلی بصورت متناوب (خاموش – قدرت کم –حداکثر قدرت) کار می‌کند .

برای مینیمم نمودن خطا و توانایی بیشتر در آشکار سازی فلش ها و خطوط پیوسته، 60 % آشکار سازی توسط سنسور یک، 30 % توسط سنسور دو و 10 % توسط سنسور سه در هر سمت چپ یا راست انجام می‌پذیرد.

شایان ذکر است این سیستم در برف غیر فعال است.

همچنین باران های سنگین یا گل و لجن در لوله های سنسورها می‌تواند ایجاد اشکال در عملکرد سنسورها نماید .

هشدارهای سیستم‌های بین خطوط

زمانی که سیستم بین خطوط هشدار می‌دهد، راننده باید به رانندگی خود توجه کند.

این هشدار می‌تواند به صورت‌های مختلفی انجام شود.

محدودیت سرعت:

سیستم هشدار بین خطوط معمولا در سرعت‌ حدود 45 کیلومتر بر ساعت به بالا فعال می‌شود.

در سرعت‌های پایین به دلیل اینکه دوربین نمی‌تواند خط‌های کامل را ببیند، سیستم می‌تواند دچار اشتباه شود.

هشدار صوتی:

در برخی خودروها در صورتی که از بین خطوط خارج شوید و روی خطوط حرکت کنید، سیستم اقدام به بوق زدن می‌کند.

هشدار لرزشی:

در برخی دیگر از خودروها سیستم هشدار بین خطوط، با لرزاندن غربیلک فرمان یا صندلی، به راننده هشدار می‌دهد.

این نوع لرزش کاملا متفاوت از لرزش‌های دیگر در خودرو است تا یک وقت راننده آن را با خطوط لرزش ایجاد کننده کنار جاده یا لرزش ناشی از ترمزگیری اشتباه نگیرد.

در خودروهایی که به لرزاندن صندلی به راننده هشدار می‌دهند، لرزش می‌تواند بسته به جهت منحرف شدن خودرو در سمت چپ یا راست صندلی ایجاد شود.

به طور کلی در اکثر خودروهای آسیایی از هشدار صوتی استفاده می‌شود.

ولی اروپایی‌ها از سیستم هشدار لرزشی نیز استفاده می‌کنند.

هشدار تصویری:

در این حالت تصویر و علامت هشداری در پشت آمپر به راننده نشان داده می‌شود.

معمولا این هشدار در همه خودروها به یک شکل است و شامل نمایی از دو خط جاده است که در حالت عادی به رنگ سبز هستند.

ولی زمانی که خودرو روی خطوط حرکت کند این علامت به رنگ قرمز در می‌‌آید.

این نوع از هشدار به تنهایی چندان کارآمد نیست و به همین دلیل معمولا در کنار هشدار صوتی استفاده می‌شود.

در برخی خودروهای جدید علامت هشدار سیستم بین خطوط در سیستم هداپ دیسپلی نیز کار گذاشته می‌شود.

در برخی خودروها می‌توان سطح صدای این سیستم را تنظیم کرد تا به این ترتیب آرامش سرنشینان به هم نخورد.

آیا رادار بین خطوط صد درصد قابل اطمینان است؟

هیچ سیستمی کاملا بی نقص نیست. سیستم هشدار بین خطوط نیز در هوای بارانی یا برفی دچار خطا شده و معمولا به طور خودکار غیر فعال می‌شود.

البته راننده از غیر فعال شدن این سیستم مطلع خواهد شد. همچنین اگر جاده‌ای فاقد خط کشی باشد نیز سیستم هشدار بین خطوط خاموش می شود.

در خروجی بزرگراه‌ها نیز با توجه به قطع شدن خط کشی‌ها این سیستم باید به تنها یک سمت لاین اتکا کند و این می‌تواند دقت آن را کاهش دهد.

با این وجود این سیستم همچنان برای رانندگانی که دید خوبی ندارند، بسیار کارآمد و مفید است.