با محدودیت فعالیت خودروسازان بین المللی در بازار ایران، باردیگر صحبت از حضور محصولات صنعت خودروسازی روسیه در کشورمان مطرح شده و در این میان یکی از گزینه های اصلی برند اواز (UAZ) است. 

یکی از جذاب ترین یا بهتر بگوئیم بروزترین محصولات اواز پتریوت نام دارد که در طراحی آن تلاش زیادی شده تا از آن الگوی سنتی خشک و خشن خودروی روسی فاصله ایجاد شود و محصولی نزدیک تر به استانداردهای جهانی ارائه گردد.

از 2005

اواز پتریوت از سال 2005 تا کنون در اولیانوفسک روی خط تولید قرار دارد. پتریوت در کلاس پیکاپ و تریم های کاربردی ویژه حمل بار ارائه شده است. اما مدرن ترین آنرا باید کراس اوور جمع و جوری دانست که برابر با 4647 میلیمتر در طول، 2080 میلیمتر در عرض و 1900 میلیمتر در ارتفاع توسعه یافته است.

در این محصول از پیشرانه های متنوعی با توجه به مدل استفاده شده که شامل نمونه های 2.7 لیتری بنزینی، 2.6 لیتری بنزینی، 2.3 لیتری دیزل و 2.2 لیتری دیزل می شود. اما در بخش جعبه دنده گزینه ها محدود به نمونه 5 سرعته دستی بوده است.

به رغم آنکه اواز ویژگی های فنی کراس اوور پتریوت را بویژه در فاصله سال های 2014 تا 2016 وارد پروسه بروزرسانی کرده اما نمای ظاهری آن از 2005 تا کنون تقریبا بدون تغییر بوده که باید آنرا به سلیقه یا بضاعت صنعت خودروی روسیه مرتبط دانست.

در ادامه این مطلب تصاویری از جدیدترین نسخه پتریوت که در سال 2019 رونمایی شده را مشاهده خواهید کرد.

نمای ظاهری

این نمونه در حالت استاندارد با رینگ های 18 اینچی و جزئیات آفرودی مانند لاستیک های مخصوص، باربند سقف، پله کناری، چرخ جراثقال و ... ارائه می شود.

در رابطه با نمای ظاهری نیز که تصاویر گویای همه چیز است. اینجا با یک خودروی جعبه ای سر و کار داریم که به هیچ عنوان در حد محصولات موفق این کلاس طراحی، نیست.

همه چیز بسیار ساده است و تلاش شده تا بخشی از کمبودها و نقایص آن با استفاده از چراغ اصلی جلو که ترکیبی از هالوژن و ال ایی دیی است، جبران شود. بامپر(سپر) عملا هیچ نکته جذابی ندارد و در حد محصولات ارزان قیمت بازار است.

در نمای جانبی هم هیچ رویدادی خلاقانه ای مشاهده نمی شود. الگوی سقف و ستون ها به شکل گیری پنجره هایی بزرگ منتج شده که ارتفاع زیاد خودرو را به چشم می آورد. ارتفاعی بلند که عرض محورها برای آن مقداری کم به نظر می رسد و این به مفهوم عدم تعادل و هندلینگ بسیار ضعیف پتریوت در پیچ های تند خواهد بود.

نمای عقب تصاویری از مدل های قدیمی پاجرو را در ذهن مخاطب تداعی می کند.

کابین

در این قسمت با یک محیط ساده روبرو می شویم که یک نمایشگر 7 اینچی درمرکز کنسول جلو مهمترین رویداد آن محسوب می شود. از امکانات کابین می توان به سیستم تهویه ساده، 6 اسپیکر، گرمکن صندلی های جلو و گرمکن آینه های کناری با تنظیم الکتریکی اشاره کرد.

در بخش ایمنی نیز مواردی مانند ترمز ای بی اس و ایی بی دیی، ایربگ راننده، سیستم پایداری الکترونیکی، سنسور پارک عقب، کروز کنترل و ... اشاره کرد.

پیشرانه

موتور انتخابی برای پتریوت در مقایسه با مدل قبلی ارتقا بروزرسانی مهمی را پشت سر گذاشته است. نمونه 4 سیلندر قدیمی طی 20 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر برساعت می رسید که اینجا شاخص مذکور به 12.7 ثانیه کاهش یافته است.

میزان خروجی موتور 15 اسب بخار و گشتاور 13 پوندفوت با توجه به پیستون ها و سرسیلندر جدید بهبود یافته است.سیستم اگزوز جدید نیز نقش مهمی در کنترل دمای موتور دارد. با این تغییرات؛ پیشرانه 2.7 لیتری 4 سیلندر پتریوت برابر با 150 اسب خروجی و 173 پوندفوت گشتاور دارد. این مجموعه با یک جعبه دنده 5 سرعته دستی هماهنگ می شود. سامانه تمام چرخ محرک در این خودرو فعال است.

وزن خودرو برابر با 2124 کیلوگرم است و بیشینه سرعت نیز نیز برابر با 150 کیلومتر برساعت محاسبه شده است.

سیستم تعلیق در مقایسه با مدل قبلی بروزرسانی شده و این تغییرات بویژه در محور جلو بیشتر بوده است.

قیمت پایه مدل جدید در زمان عرضه 11667 دلار بود. مقایسه این خودرو با یکی از ارزانترین کراس اوورهای چینی یعنی اوشان سی او اس5 یا فیس لیفت سی اس35 بازار ایران، به سادگی نشان می دهد که پتریوت در تمامی زمینه ها ضعیف تر و دارای جذابیت کمتری است.

تصاویر بیشتر: