توییتر در تلاش است تا با یک «قرص سمی»، ابزاری مالی که شرکت‌ها برای دهه‌ها در برابر خواستگاران ناخواسته از آن استفاده کرده اند، تلاش ایلان ماسک برای تصاحب این پلتفرم را خنثی کند.

قرص سمی چیست و قرار است چه کاری انجام دهد؟

مواد تشکیل دهنده هر قرص سمی متفاوت است، اما همه آنها به گونه ای طراحی شده اند که به هیئت مدیره شرکت ها این امکان را می دهند که بازار را با سهام تازه ایجاد شده پر کنند و در نتیجه هزینه تصاحب شرکت را بسیار افزایش دهند. این استراتژی در دهه 1980 زمانی که شرکت‌های سهامی عام توسط مهاجمان شرکتی مانند «کارل ایکان» (Carl Icahn)، که اکنون بیشتر به عنوان «سرمایه‌گذاران فعال» توصیف می‌شوند، تحت تعقیب قرار می‌گرفتند رایج شد.

توییتر جزئیات قرص سمی خود را روز جمعه فاش نکرد، اما گفت که اطلاعات بیشتری را در یک درخواست آتی در کمیسیون بورس و اوراق بهادار ارائه خواهد کرد.

طرح این شرکت مستقر در سانفرانسیسکو در صورتی فعال می شود که یک سهامدار حداقل 15 درصد از سهام آن را به دست آورد. ماسک که بیشتر به عنوان مدیرعامل تسلا شناخته می شود، در حال حاضر حدود 9 درصد از سهام را در اختیار دارد.

آیا قرص سمی می تواند یک ترفند مذاکره باشد؟

اگرچه قرار است این قرص ها به جلوگیری از تصاحب ناخواسته توییتر کمک کنند، اما قرص های سمی اغلب در را برای مذاکرات پر سود تر باز می کنند و پیشنهاد دهنده را وادار به بالا بردن قیمت پیشنهادی معامله می کنند. اگر قیمت بالاتر پیشنهادی برای هیئت مدیره منطقی باشد، قرص سمی ایجاد شده را می توان به سادگی کنار گذاشت و راه را برای تکمیل فروش باز کرد.

در تایید این فرضیه، توییتر در اطلاعیه خود درها را با تأکید بر این که قرص سمی آن مانع از «تعامل با سایر ذینفعان یا پذیرش پیشنهاد خرید» با قیمت بالاتر نمی‌شود، باز گذاشته است.

اتخاذ تاکتیک قرص سمی همچنین اغلب منجر به دعوی قضایی می شود که در آن ادعا می شود که هیئت مدیره و تیم مدیریت شرکت از این تاکتیک برای حفظ موقعیت شغلی خود بر خلاف منافع سهامداران استفاده کرده اند. گاهی اوقات این شکایت به وسیله سهامدارانی که فکر می‌کنند پیشنهاد خرید منصفانه است و می‌خواهند سهام خود را نقد کنند و گاهی هم توسط طرفی که برای خرید رقابت می‌کند، ثبت می‌شود.

واکنش ایلان ماسک به اطلاعیه توییتر چگونه بود؟

ماسک، که یک توییتر پرکار با 82 میلیون دنبال کننده در توییتر دارد، به قرص سمی این شرکت فورا هیچ واکنشی نشان نداد. اما روز پنجشنبه اعلام کرد که آماده است تا یک نبرد حقوقی را آغاز کند.

ماسک در توییتی نوشت: «اگر هیئت مدیره فعلی توییتر اقداماتی را برخلاف منافع سهامداران انجام دهد، وظیفه امانتداری خود را نقض می کند.»

ماسک علناً اعلام کرده است که پیشنهاد 43 میلیارد دلاری او بهترین و آخرین پیشنهاد او برای خرید توییتر است، اما در گذشته نیز سابقه داشته که خریداران شرکتی اظهارات مشابهی داشته اند، اما پای معمله رقم را افزایش داده اند.

ماسک، با ثروت تخمینی 265 میلیارد دلار، به نظر می رسد به اندازه کافی بودجه برای چانه زنی داشته باشد، اگرچه او هنوز در حال بررسی چگونگی تامین مالی این خرید پیشنهادی است.

این تاکتیک دفاعی در گذشته چگونه نتیجه داده است؟

اقدام برای تصاحب غالباً به بازی‌ های حقوقی تبدیل می‌شوند که شامل قرص‌های سمی و سایر مانورهایی است که برای سخت‌تر کردن خرید طراحی شده‌اند. این فرآیند همان چیزی است که در یکی از بزرگ‌ترین و جذاب‌ترین رفت و برگشت های تصاحب در تاریخ دره سیلیکون اتفاق افتاد.

پس از اینکه «اوراکل»، سازنده نرم‌افزارهای تجاری، پیشنهاد ناخواسته 5.1 میلیارد دلاری را برای خرید رقیب کوچکتر خود «پیپل سافت» (PeopleSoft) در ژوئن 2003 ارائه کرد، این دو شرکت 18 ماه آینده را صرف مبارزه با یکدیگر کردند.

به عنوان بخشی از دفاع خود، PeopleSoft نه تنها از یک قرص سمی استفاده کرد که به هیئت مدیره اجازه می داد تا بازار را با سهام بیشتری پر کند، بلکه برنامه ای به نام «برنامه تضمین مشتریان» هم ایجاد کرد که بر اساس آن، در صورتی که PeopleSoft ظرف دو سال آینده فروخته می شد، مشتریان این شرکت، پنج برابر مبلغی را که برای خرید لایسنس نرم افزارهای این شرکت پرداخته بودند، دریافت می کردند که این برنامه برای شرکت خریدار یک بدهی 800 میلیونی دلار ایجاد می کرد.

پیپل سافت همچنین یک پرونده ضد انحصار به منظور جلوگیری از تصاحب تشکیل داد که فرآیند را پیچیده می کرد و به تاخیر می انداخت. اگرچه در نهایت قاضی به نفع اوراکل رای داد.

با اینکه این شرکت در نهایت به اوراکل فروخته شد، استراتژی دفاعی PeopleSoft برای سهامدارانش نتیجه داد و اوراکل برای خرید این شرکت 11.1 میلیارد دلار پرداخت کرد که بیش از دو برابر پیشنهاد اولیه بود.