نام خودروساز ایتالیایی لامبورگینی با ساخت سوپراسپورت‌های پرقدرت که از وجود موتورهایی با حجم بالا بهره‌ می‌برند، عجین شده است، از این‌رو تولید خودرویی هیبریدی توسط گاو خشمگین ایتالیایی نشان از رویکرد تمامی خودروسازان به سمت استفاده از موتورهای الکتریکی دارد. چنانچه ایلان ماسک نیز با معرفی نمونه‌ی دو موتوره‌ی تسلا S توانایی‌ خودروهای الکتریک را نمایان کرد.

مطمئنا مهم‌ترین نکته‌ای که در این خودرو جلب نظر می‌کند، استفاده از یک پیشرانه‌ی هیبریدی برخلاف سنت همیشگی در لامبورگینی و بصورت کلی در میان سوپراسپورت‌ها است. شاید از خود بپرسید با توجه به اینکه خریداران این گونه خودروها دغدغه‌ای از سوی تامین سوخت مورد نیاز ندارند، پس چرا لامبورگینی به سمت تولید خودروی هیبریدی رفته است؟ باید پاسخ این سوال را در آلایندگی موتورهای ۱۲ سیلندر و غول پیکری بدانیم که لامبورگینی را نیز به صرافت استفاده از سایر فناوری‌ها در ساخت پیشرانه‌های خود انداخته است.

اما زیر ظاهر آرام سوپراسپورت Asterion چه نوع موتوری آرمیده است؟ لامبورگینی در این خودرو از یک پیشرانه‌ی ۵.۲ لیتری V10 با ۶۰۷ اسب‌بخار قدرت بهره می‌برد که با ترکیب قدرت موتور بنزینی با موتور الکتریکی این خودرو قدرتی برابر ۹۰۷ اسب بخار پیدا می‌کند. لامبورگینی اَستریون قادر است در داخل شهر با سرعتی برابر ۵۰ کیلومتر بر ساعت از طریق بکارگیری موتور الکتریکی حرکت کند. لامبورگینی مدعی است که با استفاده از ترکیب موتور الکتریکی و پیشرانه‌ی بنزینی، اَستریون قادر است در هر ۴۵ کیلومتر تنها ۳.۷ لیتر سوخت استفاده کند.

حداکثر سرعت سوپراسپورت جدید لامبورگینی ۳۰۰ کیلومرت بر ساعت بوده و شتاب ۰ تا ۱۰۰ این خودرو نیز ۳ ثانیه است. به‌نظر می‌رسد دستیابی به مصرف تنها ۳.۷ لیتر سوخت در ۴۵ کیلومتر کمی غیر منطقی است، چراکه در صورت اتمام انرژی باتری‌ها، خودرو رو به استفاده از موتور ۱۰ سیلندر خواهد آورد که در اینصورت مصرف سوخت بالاتر می‌رود. به‌نظر می‌رسد لامبورگینی برنامه‌ای برای عرضه‌ی این خودرو به بازار ندارد و دلیل چنین تصمیمی را باید در هزینه‌ی بالای تولید این خودرو عنوان کرد، هرچند مطمئنا تولید محدود این خودرو چون ریونتون مشتریانی خواهد داشت.

برخلاف نمونه‌های مفهومی پیشین لامبورگینی، اَستریون از الگوی طراحی نرم‌تری بهره می‌برد که نشان از سیاست‌های این خودروساز ایتالیایی برای تولید خودروهایی با ساختار پیچیده‌تر از نظر کارکرد به‌جای طراحی خودروهایی با ظاهری متفاوت دارد. صندلی‌ها با در نظر گرفتن راحتی و همچنین سهولت هدایت خودرو ارتفاع بیشتری داشته و همچنین درون خودرو نیز با در نظر گرفتن کاربردهای روزانه و همچنین قابلیت استفاده از فناوری‌های روز در صنعت خودروسازی تزئین شده است. در مورد ظاهر خودرو می‌توان رگه‌های از طراحی خودروی افسانه‌ای لامبورگینی، یعنی میورا را مشاهده کرد.

لامبورگینی برای نمایش اطلاعات خودرو از یک صفحه‌ی نمایش TFT بهره برده که می‌توان انواع اطلاعات مورد نیاز را از طریق این صفحه‌ نمایش در زمان هدایت خودرو و از پشت فرمان مشاهده کرد. همچنین گجتی شبیه به یک تبلت نیز در قلب کنسول میانی جا گرفته که قابلیت جداشدن از کنسول میانی را داشته و می‌توان برای کنترل برخی از موارد تبلت را از جای خود برداشت. این تبلت تمام قابلیت‌های یک تبلت از قبیل گشت و گذار در اینترنت، گوش دادن به موسیقی، تماشای فیلم خارج از خودرو را نیز در اختیار کاربر قرار می‌دهد. اهرم قرار گرفته روی فرمان اَستریون، امکان تنظیم نوع پیشرانه‌ی خودرو را در اختیار راننده می‌گذارد، بطوریکه Zero به معنای استفاده از پیشرانه‌ی الکتریک، Ibrido به‌ معنای استفاده بصورت ترکیبی و Termico به معنای استفاده از موتور بنزینی است.

نام کامل این خودرو LPI-910-4 است، اما بنابر فلسفه‌ی نام‌‌گذاری خودروهای لامبورگینی که بر مبنای استفاده از نام گاوهای تاریخ‌ساز در گاوبازی است، نام این خودرو نیز برگرفته از چنین فلسفه‌ای است. در فلسفه‌ی یونان باستان، اَستریون نام خدای ستارگان است که نیمی از کالبد وی شبیه گاو و نیمی دیگر انسان بوده و هدفش تحقق اهداف زندگی خود است. حال آنکه محصول لامبورگینی نیز نیمی الکتریک و نیمی بنزینی است.