اولین تجربه رانندگی با نسل جدید بی ام‌ و X1

با توجه به شرایط اقتصادی و درنتیجه کم‌حجم شدن موتور خودروهای ب‌ام‌و و تمرکز این خودروساز بر روی سری "i"، طرفداران این کمپانی دوران سختی را می‌گذرانند و این طرفداران هم کم‌کم باید به معماری خودروهای دیفرانسیل جلو عادت کنند. اولین نمونه از این خودروها در امریکای شمالی، ایکس وان جدید است که جایگزین نسل دیفرانسیل عقب سه سال پیش این خودرو شده است. X1 جدید به‌صورت استاندارد با سیستم انتقال قدرت AWD عرضه می‌شود البته این خودرو در اروپا به‌صورت استاندارد دیفرانسیل جلو است و احتمال دارد که درنهایت مدل دیفرانسیل جلو جای مدل AWD را بگیرد. این خودرو در پلت فرم یکسانی با مینی و سری 2 اکتیو تورر و گرن‌تورر تولید می‌شود.

دفتر مرکزی واحد امریکای شمالی ب‌ام‌و دربارهٔ خودروهای سری 2 این کمپانی گفت که با توجه به تقاضای پایین این سری در امریکا، این خودروها راهی به‌سوی امریکا نمی‌یابند؛ اما همچنان خودروی X1 برای ب‌ام‌و نقش حیاتی و مهمی را در امریکا بازی می‌کند.

این مدل جدید علاوه بر کوچ کردن به سیستم انتقال قدرت دیفرانسیل جلو، موتور قدرتمند شش سیلندر خطی خود را از دست داده است. علاوه بر این، در بدنهٔ خودرو هم تغییراتی به وجود آمده که خطوط سقف بالاتر و درنتیجه مرکز ثقل بالاتر بعضی از این تغییرات هستند. تا این جای کار هیچ‌کدام از این ویژگی‌ها امیدوارکننده نبوده است.

اگر بخواهیم منصفانه طراحی این خودرو را بررسی کنیم، بدنهٔ جدید باعث شده که فضای قابل‌توجهی به کابین اضافه شود، به‌طوری‌که دیگر مشکل کمبود جای نسل پیشین دیده نمی‌شود. حالا حتی اگر صندلی‌های جلو را به عقب بکشیم باز هم سرنشینان عقب احساس راحتی می‌کنند. صندلی راننده و سرنشین جلو نسبت به صندلی‌های نسل قبل در ارتفاع بالاتری قرار دارد، هرچند این ویژگی برای مسابقه خوشایند نیست اما در استفادهٔ روزمره این امر، ویژگی خوبی محسوب می‌شود.

در واقع، کابین فضای دلپذیری را ایجاد کرده است. داشبورد منحصربه‌فرد این خودرو ما را به یاد مدل‌های بزرگ‌تر ب‌ام‌و می‌اندازد. دسترسی به کنترلرها هم به‌سادگی امکان‌پذیر است. در کابین خودرو با دیدن یک دندهٔ معمولی در کنار گیربکس اتوماتیک واقعاً سورپرایز شدیم. البته این دنده نسبت به دندهٔ الکتریکی خودروهای دیفرانسیل عقب ب‌ام‌و کارکردی ملموس‌تر داشت. X1 جدید نسبت به قبل صدای کمتری تولید می‌کند. حالت تهاجمی خودرو هم کم شده و خودرو با موتور 4 سیلندر توربو 2.0 لیتری با خوشحالی غرش می‌کند.

اما آیا این موتور عملکرد مناسبی هم دارد؟ موتور جدید در کنار گیربکس 8 سرعته اتوماتیک به‌خوبی کار می‌کند و با تولید 228 اسب‌بخار نیرو، تنها در حدود 6 ثانیه از صفر به 96 کیلومتر بر ساعت سرعت می‌گیرد و گفتهٔ ب‌ام‌و یعنی "گاز دادن با چابکی" را تأیید می‌کند. به نظر می‌رسد که موتور جدید B48 ب‌ام‌و با این عملکرد و این هماهنگی با گیربکس جدید، یکی از بدون مشکل‌ترین موتورهاست. مثل همیشه حالت‌های رانندگی هم انتخابی است، هرچند حالت اسپرت+ برای این خودرو تعریف نشده است.

شاسی‌ها در انتقال قدرت به زمین به مشکل برنمی‌خورند و سیستم کنترل پایداری این خودرو هم عملکردی بسیار بهتر از سری 2 اکتیو تورر دارد. X1 جدید با مرکز ثقل بالاتر و شاسی‌هایی که بر اساس دیفرانسیل جلو طراحی شده‌اند به‌خوبی وفق پیداکرده است اما باعث نشده که این خودرو به هندلینگ بالای آئودی Q3 و یا فولکس‌واگن تیگوان دست پیدا کند. درکل دوست داشتیم که X1 ما را بیش‌تر درگیر خود کند و در این آزمون واقعاً برای اشتیاق نسل قبلی (خصوصاً در پیچ‌ها) دل‌تنگ شدیم.

از طرف دیگر، X1 به‌طور عجیبی در رانندگی آفرود هم عملکرد خوبی داشت. این خودرو در مسیرهایی که اصلاً انتظاری از خودرو ندارید شما را شگفت‌زده می‌کند و به‌سادگی مسیر را طی می‌کند و بالا می‌رود. با این خودرو و با این مشخصات در مسیرهای گل‌آلود و شرایط سخت زمستانی هم به مشکل برنمی‌خورید.

این خودرو مطمئناً یک اکسیر جادویی برای ب‌ام‌و محسوب نمی‌شود اما در میان رقبا انتخاب رضایت بخشی خواهد بود و برای طرفدارانی از ب‌ام‌و که به دنبال فضا و راحتی هستند یک به‌روزرسانی موفق محسوب می‌شود.