هاموی ها از سال ۱۹۸۹ که اولین بار پایشان در پاناما به ارتش ایالات‌متحده باز شد، تابه‌حال به‌عنوان یار غار سربازان آمریکایی در عراق و افغانستان عمل کرده‌اند اما باور کنید ۲۶ سال برای یک خودرو و یک طراحی عمر زیادی است و حال وقت مرگ هاموی فرارسیده. چیزی حدود ۲۵ سال طول می‌کشد تا شاهد رویدادی همچون این باشیم، رویدادی که شرکت اشکوش آغازگر آن بود.

ارتش ایالات‌متحده در پی یافتن یک خودروی سبک تاکتیکی برای جایگزینی هاموی های به‌سرعت در حال پیر شدن خود بود و ارتش سه گزینه کلیدی برای انتخاب داشت: شرکت لاکهید مارتین، ای‌ام جنرال ال‌ال‌سی و اشکوش کورپ.

پنج روز پیش ارتش طی پیشنهادی ۶.۷۵ میلیون دلاری به اشکوش قصد جایگزینی هاموی هایش با JLTV (L-ATV) های این شرکت دارد که این جایگزینی ۲۵ سال به طول خواهد انجامید. در این 25 سال، اشکوش حدود ۵۵۰۰۰ مدل برای کنار زدن طیف عظیم هاموی های در حال خدمت و کامیون‌های بزرگ خواهد ساخت. ۴۹۹۰۹ واحد از آن‌ها به ارتش راه خواهند یافت درحالی‌که ۵۵۰۰ عدد را هم به تفنگداران نیروی دریایی تقدیم خواهند کرد.

همان‌طور که شاید حدس می‌زدید، اشکوش از این انتخاب بسیار خرسند است چراکه کاهش هزینه‌های نظامی پنتاگون به این کمپانی ۹۷ ساله تولیدکننده خودروهای زرهی آسیب‌زده بود. همین‌که اخبار غلبه اشکوش بر دو رقیبش به رسانه راه یافت، سهام این کمپانی ۱۲ درصد صعود را تجربه کرد تا بسیاری از کاهش سهام سال قبل را جبران کند.

از همه این‌ها که بگذریم سخن از خود ماشین خوش است. چون سبک‌تر از دست‌پخت ای‌ام جنرال درآمده، حمل‌ونقل هوایی‌اش آسان‌تر است و حفاظت بیشتری نسبت به مین‌ها و بمب‌های کنار جاده‌ای دارد. علاوه بر این بردی طولانی‌تر دارد و طراحی بادوامش آن را گزینه‌ای مناسب برای حمل‌ونقل نیروها و تجهیزات می‌کند. JLTV از چرخ‌های ۲۰ اینچی، سیستم تعلیق تطبیق‌پذیر، سیستم سلاح روی برجک، سیستم سلاح‌های از راه دور، سیستم پرتاب موشک، موتور جنرال موتورز 6.6 لیتری دورامکس دیزل V8 با ۳۹۷ اسب‌بخار (و مقدار نامشخصی گشتاور)، سیستم انتقال نیروی الیسون، ژنراتور برق آنبرد و زره محافظ ۳۶۰ درجه‌ای بهره می‌برد.

L-ATV های اشکوش نیرویی است که می‌توان در میدان جنگ روی آن حساب باز کرد، نیرویی که ایمن‌تر، دوربردتر و تطبیق‌پذیرتر از هاموی است و ایالات‌متحده آن را به چشم بهترین گزینه برای حفاظت سربازانش می‌بیند.