استفاده از چاپ 3 بعدی در تولید قطعات فورد

تکنولوژی چاپ سه‌بعدی رفته‌رفته راه خود را به صنعت خودروسازی پیدا کرده و در این میان، «فورد» یکی از پیشتازان این موضوع است. این خودروساز از چاپ سه‌بعدی برای توسعه مدل‌های جدید، از جمله سوپرماشین فورد GT بهره برده است. فایده اصلی کمک‌گرفتن از این تکنولوژی، کاهش قابل‌توجه زمان توسعه خودرو در هنگام استفاده از قطعات به صورت نمونه اولیه است.

در نتیجه، طراحان و مهندسان فورد قادر خواهند بود تا به سرعت آزمایش‌ها را انجام دهند و روش کار را بهبود بخشند. مطابق گفته فورد، این کمپانی قادر است تا یک قطعه سه‌بعدی را در عرض چند ساعت، تنها با صرف هزینه‌ای در حدود هزار یورو (۱۱۳۷ دلار) چاپ کند و بنابراین می‌توانید آزمایش‌های بیشتری را با طراحی‌های افراطی‌تر و خلاقانه‌تر انجام دهد.

به عنوان مثال، طراحان سوپرماشین GT فورد، با استفاده از تکنیک چاپ سه‌بعدی لیزری، طراحی فرمان به سبک فرمول یک همراه با کنترل‌های یکپارچه برای راننده، پدل‌شیفترها و قسمت‌های سبک‌وزن در ساختار درهای بازشونده به طرف بالا را انجام داده‌اند. فورد همچنین از تکنولوژی چاپ سه‌بعدی برای توسعه مانیفولد مکش در موتور مسابقه‌ای اکوبوست برای GT بهره برده است.

مدل دیگری که در فورد از این تکنولوژی بهره‌مند شده، موندئو ویگنال بوده است که در آن از قطعات اولیه سه‌بعدی برای قسمت‌هایی چون طراحی شش ضلعی به کار رفته در جلوپنجره با حاشیه آلومینیومی، پوشش متالیک مشکی مات و بخش برّاق پایین جلوپنجره با نوارهای کرومی و جزئیات طراحی درها استفاده شده است.

همچنین طراحان از چاپ سه‌بعدی برای ارزیابی نشان‌های «ویگنال» و تزئیینات بیرونی کمک گرفته‌اند. از دیگر قسمت‌های چاپ‌شده می‌توان به چرخ‌های نیکل آلومینیومی ۱۹ اینچی ویگنال و اگزوز دوگانه کرومی با پرداخت آلومینیومی اشاره کرد.

فورد در سال ۱۹۸۸ اولین ماشین چاپگر خود را که در آن سومین ماشین از این نوع در دنیا محسوب می‌شد، خریداری کرد و به‌تازگی، پانصد هزارمین قطعه چاپ‌شده سه‌‌بعدی خود را تولید کرده است.

در همین حال، فورد برای مشتریانی که چاپگرهای سه‌بعدی در اختیار دارند، قالب‌های خود را پیشنهاد می‌کند. این مشتریان می‌توانند مدل‌هایی در مقیاس دلخواه از فورد GT، فورد ST، فیستا ST، پیکاپ F-150 رپتور و هزاران خودروی دیگر داشته باشند.