بررسی تویوتا پریوس 2016

این روزها بسیاری درباره مشکل آلایندگی موتورهای دیزلی فولکس واگن صحبت می‌کنند. این موضوع نه تنها برای فولکس که برای بسیاری دیگر از خودروها با پیشرانه دیزلی مشکل ساز شده است. به گونه‌ای که دیگر لقب خودروی سبز یا با آلایندگی پایین را نمی‌توان به هیچ موتور دیزلی الصاق نمود. از سویی پایین آمدن قیمت سوخت به شدت روی بازار خودروهای هیبریدی و الکتریکی تأثیر منفی گذاشته و برعکس خودروهای بزرگ و پر مصرف شاسی بلند و اسپرت را رونق بخشیده است. با این حال هنوز هم موضوع آلایندگی می‌تواند مشوق خوبی برای طرفداری از خودروهای سبز باشد. به همین دلیل است که پریوس جدید همچنان نگاه‌ها را به سوی خود جلب می‌کند.

نسل جدید پریوس خودرویی کاملاً متهورانه است. طراحی این خودرو کاملاً دگرگون شده و پر از خطوط تیز و جنجرمانند شده است. از سویی رقبا نیز در تدارک حمله‌ای سهمگین به این خودروی با سابقه هستند. هیوندای به وضوح از ساخت خودرویی برای رقابت با پریوس به نام ایونیک سخن می‌گوید. شولت ولت نیز به نسل جدید کوچ کرده و خودروهای دیگری نیز ازجمله لولت در راه هستند.

با این حال پریوس به عنوان یکی از پیشگامان خودروهای هیبریدی، شناخته‌تر بوده و می‌تواند از این مزیت خود سود بیشتری ببرد. پریوس جدید نگاه متمایزی دارد و این برای کسانی که خودروهای سبز و کم آلاینده را ترویج می‌کنند نکته مثبتی است. زیرا به راحتی از روی خودروی آنها، تفکرات طرفداری از محیط زیست آنها آشکار خواهد شد. شاید همین دلیل برای طراحی متفاوت خودروهایی چون تویوتا میرای نیز قابل تعمیم باشد.

بحث برانگیزترین وجه این طراحی، چراغ‌های خاص این خودرو می‌باشند. تیونرها نشان داده‌اند که می‌توانند این طراحی را به خوبی مبدل به خودرویی خشن و مسابقه‌ای کنند که البته با روح لطیف پریوس در تضاد است. چراغ‌های LED نواری عقب نیز یادآور چراغ‌های نئون در وگاس است. چرخ‌های 17 اینچی مشکی با طراحی خاص خود انگار مستقیماً از فیلم جنگ ستارگان آمده اند. حال تصور کنید که هنگام سوار شدن به چنین خودرویی در شب، نگاه‌های دیگران به شما چگونه است؟

در داخل پریوس جدید دستاوردهای جدید در بهبود کیفیت بیشتر از تغییر ظاهر قابل لمس می‌باشند. هرچند نسبت به قیمت یک ماشین 25 هزار دلاری هنوز کیفیت مورد انتظار باید بالاتر باشد. دریای بزرگی از پلاستیک خاکستری و یا مشکی در جلوی روی شما قرار دارد. نمایشگر مرکزی دیجیتالی در پایه شیشه جلو نصب شده بنابراین باید با این طراحی کمی خو کنید. خوشبختانه فضاهای ذخیره سازی در کابین به خوبی تدارک دیده شده‌اند.

برخی ممکن است با نشستن در پریوس جدید احساس کمی فضا داشته باشند. در قسمت عقب به علت بالا بودن کمربند میانی، دید از طریق پنجره‌ها اندک است. دید به عقب البته با یک پنجره اضافی در درب صندوق تا حدودی جبران می‌شود. روکش چرمی صندلی‌ها نیز لغزنده بوده و راحتی سرنشینان عقب همتراز خودروهای ممتاز این رده نیست. قسمت بار نسبت به قبل عمیق‌تر شده و باتری‌ها نیز در کف صندلی‌ها مخفی شده‌اند.

پلتفرم جدید پریوس با گرانیگاه پایین تر، تعلیق جناقی و فرمان بهتر، به مراتب احساس بهتر و همراه با اعتماد به نفس بالاتری در رانندگی حاصل می‌سازد. البته فرمان هنوز بسیار تند و تیز است.

همانند گذشته یک موتور 1.8 لیتری چهار سیلندر همراه با یک موتور الکتریکی در مجموع قدرت 121 اسب بخار را برای این خودروی هیبریدی فراهم می‌سازند. یک مجموعه باتری لیتیوم یون برای این خودرو درنظر گرفته شده است. در زمانی که از نیروی الکتریکی برای پیمایش استفاده می‌شود، صدای تولیدی بسیار اندک و در حد هواپیماهای بدون موتور می‌باشد. مصرف سوخت پریوس جدید 4.8 لیتر در طول دوره تست 5 روزه بود. البته قسمت عمده حرکت در بزرگراه با سیستم کروز کنترل تطبیقی بود و گاهی نیز رانندگی اسپرت انتخاب می‌شد. به همین دلیل مصرف سوخت برآورد شده توسط EPA برای پریوس کمتر از این و در حد 4.36 لیتر می‌باشد. این میزان حتی درون شهر و زمانی که بیشتر روی موتور الکتریکی تکیه می‌شود، کمتر هم خواهد شد.

مدل مورد تست با رینگ‌های 17 اینچی سفارشی، پوشش چرم داخلی، پکیج ناوبری و تجهیزات دیگر نهایتاً به قیمت 32935 دلار رسیده که البته نسبت به شورولت ولت با تجهیزات مشابه هنوز ارزان‌تر است.