نسل جدید کیا اسپورتیج با تأخیری تقریباً یک ساله وارد بازار کشور شده است. البته اگر از ساکنان مناطق آزاد باشید خیلی زودتر از اینها با این خودرو مواجه شدهاید. به همین بهانه مروری داریم بر این SUV کامپکت و محبوب کرهای.
اسپورتیج امروزه خودرویی مشهور و جذاب محسوب میشود. اما اگر به نسلهای نخست آن نگاه کنیم، این همه تغییر و ترقی را باور نخواهیم کرد. نسل اول اسپورتیج روی پلتفرم مزدا Bongo و با همان قوای مکانیکی و فنی طراحی شد. در واقع این خودرو در زمانی که کیا، مزدا و فورد اتحادی سه جانبه را تشکیل میدادند شکل گرفت. سبک و زبان طراحی این مدل هم به خودروهایی چون کیا پراید شباهت دارد که البته در آن زمان در کره منسوخ شده بودند.
نخستین نمونههای اسپورتیج در سال 1993 وارد بازار شدند در حالی که این خودروی جعبهای شکل از زبان طراحی محصولات جدید کیا نیز به دور مانده بود. درواقع شاید کیا با این خودرو میخواست بخت خود را در کلاسی جدید بیازماید. این خودرو با قیمت ارزان خود به عنوان یک شاسی بلند شهری توانست راه خود را به سرعت در بازارهای جهانی باز نماید.
اسپورتیج در دو فرم سه درب و 5 درب ارائه میشد. در سال 1996 نسخه کشیدهتر آن با نام اسپورتیج گرند نیز معرفی شد که 30.5 سانتیمتر طول بیشتری داشت و البته فاصله محورهای آن تغییری نکرده بود و در عوض قسمت بار آن بزرگتر شده و حجم اتاق آن از 1570 به 2220 لیتر افزایش یافته بود.
کیا سه موتور مزدا را برای نسل اول پیشنهاد میداد. مدل پایه، یک موتور 4 سیلندر 2.0 لیتری 117 اسبی بنزینی بود. یک نسخه دیزلی 2.0 لیتری 82 اسبی نیز قابل انتخاب بود. یک موتور بنزینی 2.0 لیتری با میل سوپاپ دوبل هم با قدرت 128 اسب بخار (130 اسب در بازار امریکا) در دسترس بود. انتقال نیرو به دیفرانسیل جلو صورت میگرفت و گزینه چهار چرخ محرکه نیز قابل سفارش بود. در سال 1998 ف اسپورتیج به نخستین خودروی دنیا تبدیل شد که مجهز به یک ایربگ برای زانوی راننده بود. با این حال در بحث ایمنی این نسل تنها یک ستاره از پنج ستاره ممکن را در تست تصادف ANCAP استرالیا کسب کرد که به دلیل شکستگی شاسی و ساختار خودرو و پارگی کمربند ایمنی رخ داد.
مشکلات مالی و ورشکستگی کیا و تصاحب آن توسط هیوندای، این فرصت را ایجاد نمود تا شاهد خودروهای مستقلتری از این خودروساز باشیم. نسل دوم در سال 2005 و پس از وقفهای دو ساله معرفی شد. این نسل از پلتفرم هیوندای النترا سود میبرد و البته با هیوندای توسان نیز اشتراکات زیادی داشت. این نسل بیشتر به ویژگیهای جادهای پرداخته بود و شاسی یک خودروی سدان نیز نشان میداد که نباید در آفرود و خارج از جاده روی آن حساب کرد. بیشتر شکایتها از این خودرو نیز به از دادن همین ویژگیها مربوط میشد.
در عوض خریداران نسل دوم میتوانستند از یک موتور پرقدرتتر 173 اسبی V6 نیز لذت ببرند. موتوری که 241 نیوتن متر گشتاور داشته و به طور قابل توجهی، نرمتر و توانمندتر از سایر موتورهای قبلی اسپورتیج بود و سواری راحتتر و جذابتری را نیز به ارمغان میآورد. از این نسل اسپورتیج به وفور وارد کشور عزیزمان شد که باید در برابر دو رقیب عمده آن در آن دوران یعنی هیوندای توسان و سوزوکی گرند ویتارا، ایفای نقش میکرد.
نسل دوم از نظر کیفی نیز پیشرفت قابل توجهی داشت. طراحی این مدل کاملاً تغییر کرده و به الگوهای خودروهای شاسی بلند نزدیکتر شده بود. در سال 2008 فیس لیفت این نسل نیز رونمایی شد.
اسپورتیج به عنوان یکی از خودروهای با قابلیت اطمینان بالا توسط موسسه کانسومر ریپورتز در سال 2009 معرفی شد. این خودرو از نظر هزینه نگهداری در رتبه دوم قرار گرفته بود. یکی از مهمترین ارتقاها در این نسل، افزایش ایمنی آن بود. به گونهای که در تستهای موسسه IIHS توانست بالاترین امتیاز و 5 ستاره ممکن را کسب نماید. هرچند در این آزمونها، سقف خودرو در تست غلطش، تنها امتیاز قابل قبول را به دست آورده بود.
فروش اسپورتیج در بازارهای جهانی به نحو چشمگیری افزایش یافته و در سال 2013 به نزدیک 430 هزار دستگاه رسیده بود. البته پیش از آن و در سال 2010، نسل سوم اسپورتیج رونمایی شده بود. این نسل با طراحی جدید و سبک ممتاز خود، نقشی تازه در دفتر خودروهای کراس اوور رقم زد و موفقیتهای دور از انتظاری را برای کیا منظور کرد.
طراحی این مدل کار پیتر شرایر معروف بوده که به تازگی پا به این شرکت گذاشته بود و با چراغهای کشیده، جلوپنجره موسوم به بینی ببر، سقف شیبدار و ستون C پهن، کاملاً اسپرت، متمدن و زیبا به نظر میرسید. طراحی کابین این نسل نیز کاملاً متحول شده و بسیار مدرن و ارگونومیک و البته با کیفیت بالاتری نسبت به قبل بود.
این نسل نیز توسط جی دی پاور به عنوان یکی از قابل اعتمادترین خودروها با کمترین هزینه نگهداری و مالکیت معرفی شد. این خودرو همچنین به عنوان خودروی سال در بسیاری از کشورها معرفی گردید.
نسل سوم اسپورتیج در ایران هم مورد اقبال زیادی واقع شد و توانست به یکی از محبوبترین خودروهای کراس اوور بازار مبدل شود. نسخههای وارداتی به ایران مجهز به یک موتور 2.4 لیتری بنزینی و گیربکس شش سرعته اتوماتیک میباشند.
در نهایت نسل چهارم اسپورتیج در سال 2015 و در نمایشگاه فرانکفورت رونمایی شد. در حالی که سبک و فرم کلی بدنه این خودرو مشابه نسل سوم است اما چراغها و سپرهای آن از مهمترین نقاط تمایز آن محسوب میشوند. جلوپنجره خودرو به جلوی سپر منتقل شده و از چراغها جدا گشته است. چراغهای عقب نیز باریکتر شدهاند. فرم جلوی خودرو تا حدودی برگرفته از خودروی پورشه کاین است. اسپورتیج جدی توانسته جایزه رد دات در طراحی را در سال 2016 از آن خود نماید.
فضای کابین با یک نمایشگر بزرگ و دکمهها و کلیدهای بزرگ، همراه با ارگونومی و سادگی خاص و کیفیت مناسب، یادآور طراحی کابین خودروهای آلمانی است. این موضوع طبیعی به نظر میرسد زیرا اسپورتیج جدید، بسیاری از مراحل طراحی و مهندسی خود را در آلمان طی نموده است.
برای پیشرانه، سه موتور 2.0 لیتری و 2.4 لیتری بنزینی و 2.0 لیتری توربو دیزل برای این مدل انتخاب شدهاند. یک گیربکس هفت سرعته جدید خودکار با کلاچ دوگانه نیز از موارد جدید است که به صورت آپشن ارائه میشود در حالی که گیربکس اصلی و پایه، نسخهای شش سرعته خودکار با امکان شیفت دستی میباشد. موتور 2.4 لیتری تنفس طبیعی قادر است 181 اسب بخار نیرو و 237 نیوتن متر گشتاور تولید کند. در حالی که موتور 2.0 لیتری توربوشارژر، 240 اسب بخار قدرت و 350 نیوتن متر گشتاور دارد که گزینه بسیار بهتری است و قابلیتهای اسپرت بیشتری دارد.
اسپورتیج جدید میتوان از سکون در 8.6 ثانیه به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت برسد. این موضوع نشان میدهد که مدل 2.4 که به کندی و عکسالعملهای سنگین معروف شده، چندان هم تنبل نیست و عملکرد مناسبی دارد.
قیمت اسپورتیج جدید از 24 هزار دلار شروع میشود. در حالی که با سفارش همه آپشنها، قیمت آن به 32 هزار دلار هم خواهد رسید. این در حالی است که نسلهای اولیه آن قیمتی 16 هزار دلاری داشته و خودروهایی ارزان محسوب میشدند.
مهمترین رقبای حال حاضر اسپورتیج، تویوتا روفور، هیوندای توسان، هوندا CR-V و مزدا CX-5 محسوب میشوند. با وجود هجوم انواع کراساوورهای متنوع به بازار، رقابت برای اسپورتیج سختتر شده اما همچنان به واسطه حس شهرتی که برای خود کسب کرده یکی از گزینههای اول بسیاری از خریداران این کلاس محسوب میشود.
منبع:wikipedia